เท่าที่ทั้งอ่านนิยายและดูละคร  มีเนื้อเรื่องหลุดไปจากนิยายเยอะอยู่พอสมควร  มีการเอาภูติผีปีศาจมาเกี่ยวข้อง
ในนิยายไม่มีในจุดนี้  ดูไปดูมาเหมือนสาปดอกสร้อยผสมนายฮ้อยทมิฬ

แต่ก็ไม่ใช่จุดสำคัญ  แต่ที่อยากแสดงความคิดเห็นคือ บทนางเอกกับพระเอก  ในเรื่องคือนายทหารไทยกับเจ้าหญิงสูงศักดิ์ประเทศสมมติ
ขอใช้คำว่าความคิดตัวเอง  ตามที่ได้ดูนะ  พระเอกควรจะนิ่งสุขุม ให้เกียรติ และรักษาระยะห่างกับเจ้าหญิง
รวมถึงคำพูดคำจา  การประชิดตัวกว่านี้มั้ย  มันยิ่งดูเหมือนพระเอกจะถึงเนื้อถึงตัวเจ้าหญิงจนเกินงาม

ส่วนนางเอกควรรักษาเกียรติ ไว้ตัว  ซึ่งมันคือความเป็นเจ้าหญิงสูงศักดิ์กว่านี้หรือเปล่า
 บทนี้นาวเล่นเหมือนนางเอกหัวใจลูกผู้ชายมากไปหน่อยนะ  คือเหมือนเด็กต้องการความรัก อยากมีความรักเร็วเกินไป
ไม่ได้บอกว่านาวเล่นไม่ดีนะ  แต่บทที่เล่นมันดูใกล้ๆกันเกินไป  ทั้งๆที่ตัวละครคนละตัวกัน  น่าจะทำให้ดูต่างกว่านี้หน่อย

ดูแล้วไม่ชอบในจุดนี้  พระนางคือเดินทางกันไม่กี่วันรักกันแล้ว  รักกันก็ไม่แปลกเพราะผ่านความเป็นความตายมาด้วยกันแต่
ถ้าผกก.คิดถึงจุดฐานะทางสังคมของทั้งคู่  ความรักน่าจะออกมาแบบ ขุนไกรกับดาวเรื่อง  คือแค่มองตา  อย่างมากก็จับมือ  กอดกันก็คือมากสุด
 มันจะดูน่ารักกว่า มันทำให้ตัวละครดูสมฐานะองครักษ์กับเจ้าหญิงบ้าง

ไม่ใช่ละครไม่สนุกนะ  มันสนุกแต่พอเห็นจุดนี้ดูแล้วคิดถึง สายโลหิตกับดาวหลงฟ้าภูผาสีเงิน(ป๋อ+คุณพลอยไพลิน)  
ความรักที่แค่มองตาก็ฟินได้