เกิดมา 23 ปีครอบครัวเราพึ่งซื้อรถคันแรก นั่นหมายความว่าเราไม่เคยมีโอกาสหัดขับมาก่อนเลย แต่ตอนนี้เราไปเรียนขับและมีใบขับขี่แล้ว เราสอบสามท่าผ่านหมดออกถนนใหญ่แล้ว แต่เรามีปัญหากับความกังวลของตัวเอง ปัญหาของเราคือการเลี้ยวออกจากซอยให้อยู่ในเลนและการกลับรถให้อยู่ในเลน (ตอนที่เรียนมีครูไปด้วยเราเลยอุ่นใจแต่การเลี้ยวหรือการกลับรถของเราตอนเรียนก็ยังเก้ๆกังๆ) เราจะชอบคิดว่าเลี้ยวประมาณนี้ต้องหักพวงมาลัยเท่าไหร่หักหมดไหม แล้วการคืนพวงมาลัยจะเริ่มคืนตอนไหน ทุกคนที่สอนจะบอกว่าพอรถเริ่มตรงก็เริ่มคืน เราก็งงอีกว่าแล้วเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่ารถเริ่มตรง แล้วเวลาเจอสี่แยกเราจะหักยังไงให้เข้าเลนไม่ไปเบียดรถคันอื่น บวกกับที่ตัวเองเป็นคนขี้กังวลและคิดมากเวลาขับจึงทำให้คนนั่งไม่มั่นใจแล้วพอคนนั่งไม่มั่นใจเราก็ไม่มั่นใจตัวเองไปอีก เรารู้สึกท้อมากทั้งๆที่ก่อนหน้าที่บ้านจะออกรถเรามีใจที่มุ่งมั่นว่ายังไงต้องขับให้ได้จะขับให้ได้ แต่พอเอาจริงรู้สึกไม่มั่นใจเลยค่ะ ยิ่งเวลาที่พี่สาวสอนขับหรือนั่งไปด้วยเราจะโดนบ่นตลอดทาง หักแบบนี้ก็ผิดถอยแบบนี้ก็ผิดทำแบบไหนก็ผิดจนบางที่จะร้องไห้ แต่มีวันนึงเราเอาเพื่อนสนิทที่ขับรถเป็นนั่งไปด้วยซึ่งเพื่อนก็มั่นใจในการขับของเรา วันนั้นเรารู้สึกมั่นใจตามไปด้วยถึงแม้ว่าจะมีผิดบ้างเพื่อนก็จะคอยสอน เพื่อนจะพูดตลอดทางว่าเออเข้าใจมือใหม่เป็นแบบนี้ทุกคนแหละ ต้องค่อยๆหัดไป แต่พอเรามาขับให้คนที่บ้านนั่งเรากลับรู้สึกประหม่าทุกทีเพราะทุกคนชอบพูดว่ากลัวจังเกร็งจัง รู้สึกเสียความมั่นใจมากๆ รู้สึกผิดหวังกับตัวเองที่อุตส่าขอเงินแม่ไปเรียนขับรถแต่ก็ยังขับให้เขามั่นใจไม่ได้ ทำไงดีคะเครียดทุกวัน ใจยังอยากขับให้เก่งให้ทุกคนมั่นใจ แต่อีกใจก็คิดว่าหรือเราจะขับรถไม่ได้จริงๆ รบกวนขอคำแนะนำลดความกังวลหรือปรับ mind set ในการขับรถให้เราทีนะคะ ขอบคุณค่ะ
ปล. ขออภัยหากท่านอ่านแล้วงงเพราะไม่รู้จะเรียบเรียงยังไงเขียนตามความรู้สึก