ตามหัวข้อนะคะ คบกับแฟนมา 8 ปีแล้ว แต่พึ่งจะย้ายมาอยู่ด้วยกันแค่ปีเดียว ก่อนหน้านี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร ต่างคนต่างอยู่ เจอกันบ่อยกินข้าว ดูหนัง ไม่มีปัญหาเรื่องมือที่3 แฟนอายุ 29 ปี ด้วยการทำงานของเขาก็ไม่มีเรื่องผู้หญิงเข้ามาอยู่แล้ว เราอายุ 22 ปี เรากำลังเรียนอยู่ปี 4 ก่อนหน้านี้แฟนทำธุระกิจของครอบครัว แต่หลังจากที่ย้ายมาอยู่กับเราก็มาขายของออนไลน์ ซึ่งเราเป็นคนชี้แนะพูดง่ายๆก็คือบังคับให้ทำ เพราะแฟนเราจะกลัวอะไรที่แปลกใหม่ไม่กล้ากลัวไปทุกอย่าง แรกๆเราก็พูดให้แนวทางว่าลองดูก่อนมั้ย อาจจะดีก็ได้ เธอทำได้ ขายแรกๆก็ดีบ้างไม่ดีบ้าง ครั่งที่ไม่ดีเราก็คอยให้กำลังใจดึงเขาให้ดีขึ้นเรามาเริ่มกันมั้ย ช่วงเวลาที่ขายของเราก็เรียนไปด้วย บางวันก็เหนื่อยจนไม่อยากขายของแต่ก็ต้องทำ แต่แฟนทั้งวันคือรอขายของตอนเราเลิกเรียน ถ้าเราเรียนเช้าและบ่ายแฟนก็จะนอนเล่นในห้องไม่ทำอะไร เราก็พยายามบอกว่าไม่ต้องรอเราก็ได้เธอขายไปก่อนเลยเราเสียดายเวลาทั้งวันเธอไม่ได้ทำอะไรเลย ถ้าเธอขายตอนกลางวัน แล้วเรากลับมาตอนเย็นเราก็จะมาช่วยกันขายจะได้ยอดเยอะๆ แต่แฟนก็บอกว่าเราขายคนเดียวไม่ได้อะ หรือนานๆทีเขาก็จะขายคนเดียว แต่เราต้องคอยพูดย้ำตลอดว่า เธอทำนูนนะทำตรงนี้บ้าง ถ้าไม่พูดเขาก็ทำตัวลอยๆๆไปวันๆ เรารู้สึกว่าแฟนติดนิสัยขี้เกียจ ตอนนี้เราพูดจนไม่อยากพูดแล้วไม่อยากเตือนแล้วเหนือยมาก บางวันเราถามว่าทำไมไม่ขายของ เขาก็ตอบว่าไม่รู้นิว่าต้องขาย บางวันเราเรียนเช้า 8.00 เขาตื่นไปส่งนะ แต่หลังจากนั้นก็กลับมานอนต่อตื่นอีกที่ เที่ยง บ่าย แล้วก็นอนเล่นในห้อง เราเลิกเรียนก็มารับ เราจะถามว่าวันนี้ทำอะไรบ้าง เขาก็พูดดูเหมือนจะทำเยอะ แต่สุดท้ายก็คือไม่ได้ทำอะไร นอน ดูยูทูปทั้งวัน ประเด็นคือเขาทิ้งกิจการที่บ้านมา เพื่อที่จะมาขายของออนไลน์ อันนี้เราไม่ได้บังคับให้เขาทิ้งนะแต่มีช่วงที่ขายดีมากจนเขาเลือกที่จะขายออนไลน์เพราะมันสบายกว่ากิจการของที่บ้าน เราหนักใจตรงที่ต้องคอยบอก คอยสอนตลอดเวลา บางวันไม่ขายของให้ข้ออ้างหรือเหตุผลที่คนอายุ 29 ปีแล้วไม่ควรตอบว่าไม่รู้ คือหน้าที่แฟนเขาทำดีทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องทำงานขายของ ตอนนี้ดูเหมือนว่าเราอายุ  22 ปี เรียนปี 4 ทำทีสิส ทำงานวิจัยแล้วก็ยังต้องขายของและดูแลผู้ชายคนนี้ด้วย ใจนึงก็รู้สึกว่าเราคิดถูกมั้ยที่เลือกอยู่กับผู้ชายคนนี้ ขอคำแนะนำหน่อยคะ