คบกับแฟนมา 4-5 ปีได้ จะว่าผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะก็ไม่เชิงเพราะไม่เคยลำบากจริงจัง อาจจะเพราะเรียนอยู่ด้วยมันอาจจะไร้สาระแต่คิดว่าทุกคนน่าจะเคยเป็นเหมือนกัน ปีที2 จะเข้าปีที่3ที่คบกัน เริ่มมีปัญหากัน เช่น คำพูด การกระทำ เหมือนเราเป็นภาระเป็นตัวถ่วงเขา (ในความคิดเรานะ)
แต่ก่อนเราเป็นชอบเที่ยวติดเพื่อนติดมากไปไหนมาไหนมีเพื่อนตลอด พอมีแฟนกลายเป็นว่าเจอเพื่อนน้อยลง แรกๆเหมือนแฟนจะเข้ากับเพื่อนเราได้ แต่ไม่ได้เลยเขาไม่ชอบเพื่อนเรามองแต่ข้อเสียของเพื่อนเรา เราก็ ปล่อยไปแล้วบอกช่างมันๆ มาตลอด เพราะตอนนั้นประกอบกับเราย้ายมอเรียนด้วย ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนกลุ่มเดิมอยู่แล้ว แต่ติดต่อกันตลอด แรกก็ดีไปรับไปส่ง ตามใจกินข้าว หลังมาไม่ไปรับไม่ไปส่ง เวลาบอกให้ไปส่งไปรับ เขาก็จะบอกว่าให้เพื่อนมารับมาส่ง ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไร นอนเล่นเกมส์เฉยๆ ห้องไม่เคยเก็บผ้าไม่ซัก จานไม่ล้าง มีแต่เราทำ ช่วงนั้นเราเหนื่อยเรานอยไปหมด เคยเลิกกันไปรอบนึง เขาก็ตามง้อ(กลับไปคืนดีเพราะ ในใจคิดว่าถ้ายังรุ้สึกรักก็ไม่ควรเลิก) กลับไปเหมือนจะดีแต่ก็เจอปัญหาเหมือนเดิม จนเราอึดอัดขอแยกกันอยู่ แยกกันอยู่ก็ยังคบกันเหมือนเดิมมีอสิระภาพมากขึ้น ไม่ต้องไปรองรับอารมณ์ใคร หรือกลับไปเจอสภาพห้องรกๆที่เราไม่ได้เป็นคนทำ ไม่ต้องเหนื่อย อยากไปไหนก้ไป แต่ก็ต้องรายงานเขาตลอด (รายงานไปก็มาโกรธมางอลสุดท้ายทะเลาะไปอีก) เหนื่อยใจเสียสุขภาพจิตมาก เที่ยวเมาทุกวัน หลังๆมาเราเริ่มหาข้ออ้างที่จะไม่เจอหน้าเขา เหมือนความสัมพันธ์ห่างไปเรื่อยๆ แล้วแบบนี้จะเอายังไงต่อ มันเป็นแบบนี้มาจะปีกว่าแล้ว จะเลิกก็ไม่มีคนผิด จะคบต่อก็ไม่อยากเหนื่อยใจไม่อยากอึดอัดใจ หรือเราต้องยอมเป็นคนที่ผิด
(ในใจความห่วงใยยังมีอาจจะเพราะความผูกผันแหละ)
คิดว่ามาอ่านนิยายแล้วกันนะ
แต่ก่อนเราเป็นชอบเที่ยวติดเพื่อนติดมากไปไหนมาไหนมีเพื่อนตลอด พอมีแฟนกลายเป็นว่าเจอเพื่อนน้อยลง แรกๆเหมือนแฟนจะเข้ากับเพื่อนเราได้ แต่ไม่ได้เลยเขาไม่ชอบเพื่อนเรามองแต่ข้อเสียของเพื่อนเรา เราก็ ปล่อยไปแล้วบอกช่างมันๆ มาตลอด เพราะตอนนั้นประกอบกับเราย้ายมอเรียนด้วย ไม่ค่อยได้เจอเพื่อนกลุ่มเดิมอยู่แล้ว แต่ติดต่อกันตลอด แรกก็ดีไปรับไปส่ง ตามใจกินข้าว หลังมาไม่ไปรับไม่ไปส่ง เวลาบอกให้ไปส่งไปรับ เขาก็จะบอกว่าให้เพื่อนมารับมาส่ง ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไร นอนเล่นเกมส์เฉยๆ ห้องไม่เคยเก็บผ้าไม่ซัก จานไม่ล้าง มีแต่เราทำ ช่วงนั้นเราเหนื่อยเรานอยไปหมด เคยเลิกกันไปรอบนึง เขาก็ตามง้อ(กลับไปคืนดีเพราะ ในใจคิดว่าถ้ายังรุ้สึกรักก็ไม่ควรเลิก) กลับไปเหมือนจะดีแต่ก็เจอปัญหาเหมือนเดิม จนเราอึดอัดขอแยกกันอยู่ แยกกันอยู่ก็ยังคบกันเหมือนเดิมมีอสิระภาพมากขึ้น ไม่ต้องไปรองรับอารมณ์ใคร หรือกลับไปเจอสภาพห้องรกๆที่เราไม่ได้เป็นคนทำ ไม่ต้องเหนื่อย อยากไปไหนก้ไป แต่ก็ต้องรายงานเขาตลอด (รายงานไปก็มาโกรธมางอลสุดท้ายทะเลาะไปอีก) เหนื่อยใจเสียสุขภาพจิตมาก เที่ยวเมาทุกวัน หลังๆมาเราเริ่มหาข้ออ้างที่จะไม่เจอหน้าเขา เหมือนความสัมพันธ์ห่างไปเรื่อยๆ แล้วแบบนี้จะเอายังไงต่อ มันเป็นแบบนี้มาจะปีกว่าแล้ว จะเลิกก็ไม่มีคนผิด จะคบต่อก็ไม่อยากเหนื่อยใจไม่อยากอึดอัดใจ หรือเราต้องยอมเป็นคนที่ผิด
(ในใจความห่วงใยยังมีอาจจะเพราะความผูกผันแหละ)