สวัสดีผู้คนน่ารักที่กำลังอ่านกระทู้นี้ คือ มันมีปัญหาเฟ่ยยย! ก็เลยจะมาปรึกษาเล็กน้อยนะคะ
    (ขอพิมพ์ภาษาเรียบง่ายเลยนะคะ เป็นกันเองค่ะ)
        "ขอเริ่มจากเราก่อนนะคะ คือจะมาปรึกษาเรื่องเพื่อนนี่แหละค่ะ มันค่อนข้างจะติ๊งต๊องนะคะ คือว่า เรามีเพื่อนคนนึงนะคะ คนเนี้ยเป็นคนที่พาลค่ะ หัวร้อนง่าย
แล้วเนี่ย จะพูดถึงเรื่องการเข้าค่ายค่ะ ลูกเสือ เนตรนารี บำเพ็ญ ยุวกาชาติ นี่ละค่ะ ส่วนตัวเราเนี่ยเป็นเพื่อนกับคุณคนพาลขอเรียกว่า แดง ละกัน ตั้งแต่เขาเริ่มหาความสมัครใจว่าจะเข้าค่ายไหน ซึ่งจะต้องอยู่เป็นเวลา 3ปี คือ ม.1-ม.3 เลยล่ะค่ะ ซึ่งมันน่าเบื่อมาก เรากับแดงเนี่ยเชื่อใจและรักนะคะ แต่เขาขี้วีนไปหน่อย
เหวี่ยงทีหงอยเลย แล้วเราต่างเกิดปัญหากันค่ะ คือทะเลาะกันไม่เล็กน้อยละล่ะค่ะ คือเขาเนี่ยก็แยกตัวจากเราไปหาเพื่อนอีกกลุ่ม
  ซึ่งเราก็มีเพื่อนกลุ่มนี้เป็นเนตรนารีทั้งหมด เราเป็นบำเพ็ญคนเดียว กลุ่มนางก็เป็นบำเพ็ญทั้งหมดแล้วนางซึ่งพาลให้เพื่อนๆโกรธเรา ทั้งที่เราเงียบมาก ไม่เคยหาเรื่องใครเลย เขาก็พยายามหาปมด้อยเราแล้วพูดถึงแบบน้องสิวก็เรียกไอผื่น แต่ไม่คิดไรมากเว่ย มันเป็นปกติของวัยรุ่นอยู่ละ เราไม่แคร์ค่ะ555555
   ถึงเวลาคาบกิจกรรมคาบบำเพ็ญคือเรา อโลนไปเลยค่ะ นางเป็นคนรู้จักเยอะ เพราะนางชอบมองจิกคนอื่นแรงๆ คนไม่ชอบก็เยอะค่ะ คนที่โดนจิกตาเขาเลยพาลมาถคงเรา ซึ่งเราโดดเดี่ยวมาก สายตาเพื่อนๆนี้มันอะไรกัน คือจะพูดว่า ทำไมต้องพาลฟะ โกรธคนเดียว พาลทั้งหมด แล้วคือ เราทำอะไรผิด---
  ฉะนั้นก็เลยจะมาขอคำปปรึกษาอารมณ์ว่าอยู่คนเดียวไงให้เฟี้ยว เวลาเข้าค่ายเราจะได้ไม่คิดมากอะค่
  (หากมีคำไม่เหมาะสม ไม่ถูกต้องขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะคะ)