เราคบกับแฟนมาได้ครึ่งปีแล้ว ถึงเราจะอยู่ไกลกันเเต่เขาก็เป็นคนดีมากเลย เขายอมรับทุกอย่างที่เป็นเรา เราป่วยเขาก็ถามหา มีใครเข้ามาจีบเขาก็ปฎิเสธ
คบกันระยะแรกยอมรับว่ามันดีจริงๆ แต่พอนานเข้า เหมือนมันอยู่ในระยะอิ่มตัวเหรอ เเล้วช่วงนี้เราก็มีแต่งานและเรื่องที่ต้องรัยผิดชอบเยอะเป็นพิเศษ เลยไม่มีเวลาให้เขาเลย มีวันนึงเขาบอกมาว่า อย่านอกใจกันนะ เขาพูดงี้มาประโยคเดียวเราก็รู้สึกผิดมากเลย
เราไม่ได้นอกใจหรือมีคนใหม่หรอก เเต่เราเเค่รู้สึกเหมือนหมดรักเขา หรืออะไรเราก็ไม่เข้าใจ ตอนนี้ที่คบกันอยู่ ไม่รู้ว่าเพราะรักหรือเกรงใจกันเเน่..
เขาผิดหวังกับความรักมาหลายคนมาก เขาเป็นคนที่เก็บตัวไม่ชอบเข้าสังคมอีกเลยหลังจากเลิกกับแฟนเก่าคนก่อน เราเป็นคนโลกสวยเกินไปก็ดันบอกว่าเราจะช่วยให้เขาดีขึ้นเอง.. ถ้าเราบอกเลิกไปเขาจะเป็นอะไรมั้ยนะ.. ไม่เข้าใจตัวเองเลย.. ควรทำไงดี.. ตัดใจแล้วให้โอกาสตัวเองดีมั้ย..มันจะใจร้ายไปรึเปล่า..?
ที่ยังคบอยู่เพราะรัก.. หรือเกรงใจ..?
คบกันระยะแรกยอมรับว่ามันดีจริงๆ แต่พอนานเข้า เหมือนมันอยู่ในระยะอิ่มตัวเหรอ เเล้วช่วงนี้เราก็มีแต่งานและเรื่องที่ต้องรัยผิดชอบเยอะเป็นพิเศษ เลยไม่มีเวลาให้เขาเลย มีวันนึงเขาบอกมาว่า อย่านอกใจกันนะ เขาพูดงี้มาประโยคเดียวเราก็รู้สึกผิดมากเลย
เราไม่ได้นอกใจหรือมีคนใหม่หรอก เเต่เราเเค่รู้สึกเหมือนหมดรักเขา หรืออะไรเราก็ไม่เข้าใจ ตอนนี้ที่คบกันอยู่ ไม่รู้ว่าเพราะรักหรือเกรงใจกันเเน่..
เขาผิดหวังกับความรักมาหลายคนมาก เขาเป็นคนที่เก็บตัวไม่ชอบเข้าสังคมอีกเลยหลังจากเลิกกับแฟนเก่าคนก่อน เราเป็นคนโลกสวยเกินไปก็ดันบอกว่าเราจะช่วยให้เขาดีขึ้นเอง.. ถ้าเราบอกเลิกไปเขาจะเป็นอะไรมั้ยนะ.. ไม่เข้าใจตัวเองเลย.. ควรทำไงดี.. ตัดใจแล้วให้โอกาสตัวเองดีมั้ย..มันจะใจร้ายไปรึเปล่า..?