โคตรจะเบื่อรร.เลย

ตอนนี้หนูอายุ15อยู่ม.3 หนูย้ายมาจากชลบุรี ตอนนี้เรียนยุอุบล หนูต้องปรับตัวให้เข้ากับที่นี้ ภาษาหนูก้พูดไม่ค่อยเก่ง หนูเปนคนที่ไม่ค่อยเข้าหาคน ไม่ค่อยให้ใครมายุ่ง เปนคนโลกส่วนสูงมากก ไม่ค่อยพูด ถ้ายุบ้านก้จะยุแต่ในห้อง ไม่ค่อยไปไหนมาไหน โรงเรียนที่หนูย้ายมาเปนโรงเรียนวิถีพุทธ หนูโคตรเบื่อตอนเวลาเข้าแถวเลย ครูพูดยุนั้นแหละว่าจัดให้มันตรงๆหน่อย วันไหนที่ครูเขาอารมไม่ดี เขาก้จะมาลงที่เด้ก บางจัดแถวไม่ตรงนิดๆนึดๆก้ตีเอาๆ โรงเรียนโคตรจะเน้นให้เด้กเปนคนดี ต้องสวดมนต์ ก่อนต้องเช้า (มันยุดียุแหละ แต่บางครั้งก้นานจนหมดไปคาบนึงแหละ )บางครั้งก้เน้นเกินไป จนไม่ได้เรียน และอีกอย่างนึงคือเปลี่ยนตารางเรียนบ่อยมากก เปลี่ยนตามใจชิปหาย โรงเรียนไม่น่าเกิดขึ้นได้อ่ะถ้าไม่เชื่ออต้องมาดูด้วยตัวเอง รร.ก้ไม่ใช่ว่าไม่มีเงินนะ แต่ก้ไม่รู้ว่าเอาเงินไปไว้ไหน และสังคมเพื่อนนะ หนูเปนคนเข้ากับคนยากมากอ่ะ เพราะไม่ค่อยเข้าหาคน ถ้าอยากรู้จักจะเอาไปเอง ยุนี้มาจะปิดเทอมเล้กล่ะ ยังไม่มีเพื่อนสนิทสักคนเลย  และมีคนนึงเหมือนจะเห้นแก่ตัวนิดๆก้ยุในกลุ่มเดียวกันแหละ มันให้พวกหนูไปรอมันตอนที่เล่นกับแฟนมัน หนูก้ไม่ได้อิจฉาอะไรนะ แต่มันดูไม่สมควร ไปหาผู้ชาย แบบไม่เห้นหรอว่าพวกกุนั่งกันยุนะ หลังกลับบ้างทุกวัน ก้จะเจอกับลูกชายของป้า พูดดูถูกบ้าง อะไรบ้าง บางครั้งก้มานอนร้องไห้ ถามตัวเองยุตลอดว่ากุย้ายมาที่นี้ดีแล้วหรอวะ บางครั้งก้น้อยใจมากก เอาเราไปเปรียบกับคนนู้นคนนี้บาง กุก้เปนกุยุแบบนี้จะเอาอะไรจากกุวะ บางครั้งก้งงนะว่าเงินในแต่ละเดือนหายไปไหนหมด บางเดือนก้มานั้งคิดนะว่าเราใช้ไปเท่านี้ เงินน่าจะเหลือนะ แต่ก้หมด พอโทรไปหาแม่ ป้าก้จะมาบอกว่าเงินหมดแล้วนะ แต่เขาจะพูดเบา ให้แม่ไม่ได้ยิน แล้วแม่ก้จะโทดเราตลอดว่าเอาเงินไปทำไรหมด ว่าจะหาได้มันเหนื่อยนะรู้ไหม แล้วนี้ก้พูดไรไม่ได้ไง เขาเปนผู้ใหญ่ ถ้าพูดไปก้มันยังไงยุ หนูเกือบจะพูดหลายครั้งแล้ว แต่มันก้ยังไงยุแหละ  แบบคนอาจมองหนู เด้กขี้เกียจ ไม่เอาอะไร นอกในอาจจะไม่ได้อะไร แต่หนูนอนร้องไห้เกือบทุกคืนเลยนะ ทุกคำพูดของเขา ทั้งของพ่อแม่เอ่ย ญาติเอ่ย มันมียุช่วงนึงที่โคตรเบื่อโลกเลย ถ้าเราตายไปจะมีใครเสียใจไหม จะมีใครเห้นเราไหม จะมีใครมางานเราไหม ไปรร.ก้เบื่อ ยิ่งกลับมาบ้านโคตรน่าเบื่อ