ขอเป็นชุดสังฆทานที่เหมาะกับเด็กที่แท้งไป.......
เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่อง ที่คนส่วนใหญ่ เข้าใจคลาดเคลื่อนไปมาก

สังฆทาน คือทานที่ให้แก่หมู่สงฆ์ อย่างไม่เฉพาะเจาะจง โดยมีพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นประธาน ในสมัยนี้ก็คือพระพุทธรูปนั้นเอง

ของที่ให้ เราควรพิจารณาตามความเหมาะสมของพระภิกษุ ไม่ใช่สิ่งที่ผู้ตายต้องการ มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ว่า ชายคนหนึ่งต้องการให้พ่อตาที่ตายไปแล้วได้กินของที่เขาชอบ ก็เลยซื้อเหล้าไปถวายพระ พระเลยถามว่าทำไมทำอย่างนี้ ชายหนุ่มตอบว่า จะทำบุญให้พ่อตา พ่อตาชอบดื่ม.....

อีกกรณี มีหญิงสาวทำบุญให้แม่ แล้วซื้อยกทรงไปถวายพระ พระก็เลยถามว่านั้นอะไร หญิงสาวตอบว่ายกทรงของแม่ พระถามว่า เอามาให้อาตมาทำไม หลอนตอบว่า จะทำบุญไปให้แม่.....

อีกเรื่อง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนตัวผมเองบวชอยู่วัด มักจะมีหญิงสาว จัดเอานมกล่อง ของเล่น เสื้อผ้าเด็ก มาถวายหลวงตา เมื่อปลอดคนผมก็ถามหลวงตาว่า เขาเอามาให้ทำไม ?....หลวงตาบอกว่า เขาทำบุญให้เด็ก บางคนก็แท้งเอง บางคนก็ไปทำแท้งมา ก็รับของเขาไว้ จะอธิบายก็อธิบายไม่ไหว มีทุกวัน....ผมเลยถามว่า ของเอาไปไหน หลวงตาก็ว่า อะไรที่ฉันได้ก็ฉัน อะไรเป็นปานะ ก็แจกจ่ายไป ส่วนขนมต่างๆ ก็แจกให้โยมที่มาทำบุญ เสื้อผ้าเด็กขวดนมก็จะรวมรวมไว้ในห้องคลัง แล้วจะมีคนของมูลนิธิฯ มารับไป

ขออธิบายแทนหลวงตาครับ
คือคนที่ตายไปแล้ว สิ่งที่เขาต้องการคือบุญ ไม่ใช่สิ่งของ การทำบุญที่ให้ประโยชน์มาก ทำในสิ่งที่เหมาะสม ย่อมเป็นบุญมาก หากจะถวายสังฆทาน ก็ต้องพิจารณาในเรื่องความเหมาะสมและสมควร

เราห่วงเด็กว่าจะหิว ก็ถวายอาหารที่เหมาะกับพระ ไม่ใช่ให้พระฉันนม
เราห่วงว่าเด็กจะไม่มีเสือผ้า ก็ถวายจีวรแก่พระ ไม่ใช่ให้ชุดเด็ก
เราห่วงว่าเด็ก ไม่มีรองเท้าใส่ ก็ถวายรองเท้าที่สมควรแก่สมณ ไม่ใช่รองเท้าลายการ์ตูน
และอีกหลายๆอย่าง ฯลฯ ก็ควรจะให้เหมาะกับการใช้งานของพระ

แต่หากยังไม่สะบายใจ ยังอยากทำบุญกับเด็ก ผมแนะนำให้ไปบริจาคกับบ้านเด็กกำพร้า หรือมูลนิธิเกี่ยวกับเด็กโดยตรงเลย ผู้ที่ยังต้องการเครื่องใช้เด็กยังมีอยู่มาก