เราไม่รู้ค่ะว่าเกิดมาทำไม เกิดมาในครอบครัวที่ไม่มีใครต้องการ ไม่ได้มีใครสนใจ ทุกวันต้องพยายามเป็นคนตลกเฮฮา จะได้สนิทกับเพื่อนทุกคนจะได้มีคนสนใจละเห็นเรามีตัวตน พอมีแฟนก็คิดว่าแฟนนี้แหละต้องสนใจเรามากแน่ๆแต่ไม่เลยค่ะ รู้สึกว่าตัวเองไปเป็นส่วนแย่ๆในชีวิตแฟน เราคงมีปมมาตั้งแต่เด็กจากครอบครัวที่โดนพ่อด่าตีไม่เคยแสดงออกว่ารัก ส่วนแม่ก็ไม่เคยสนใจเราเลยทำเหมือนเราเป็นคนอื่นมาอยู่ในบ้าน ส่วนพี่ก็ทำเหมือนเราเป็นคนใช้ที่ใช้เราทุกอย่าง พอเรานิดๆหน่อยๆก็ด่าว่าเรา กลับบ้านเกิดตอนเทศกาลครอบครัวใหญ่ก็ไม่ได้สนใจเราหรอกค่ะว่าจะเป็นไงบ้างมาด้วยมั้ยจะสนใจแต่หลานๆคนอื่นมากกว่า เราทำดีไม่เคยมีใครชม พอทำแย่กลับโดนรุมด่า เราเคยฆ่าตัวตายหลายรอบแล้วค่ะ แต่มันไม่เคยตาย เป็นมาตั้งแต่ม.3นี้ก็หลายปีแล้ว ทำไมการคิดฆ่าตัวตายมันไม่ออกไปเลยคะ เราเคยรู้สึกว่าเราเลิกคิดอะไรพวกนี้แล้วแต่พอสถานการณ์มันกลับไปเป็นเหมือนเดิมทุกอย่างก็กลับมาอีกครั้ง
รู้สึกไร้ค่าอีกครั้ง ตายไปก็ไม่มีใครสนใจอยู่ดี เคยบอกแม่ให้พาไปรักษาที่รพ.เหมือนตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าแต่แม่กลับด่าค่ะ ถ้าเกิดเราได้ตายไปจริงๆ
ก็คงดีนะคะ นอนหลับหายไปเลยยิ่งดี ไปๆมาๆเหมือนระบายเลยเนอะ
เลิกคิดฆ่าตัวตายไม่ได้ค่ะ
รู้สึกไร้ค่าอีกครั้ง ตายไปก็ไม่มีใครสนใจอยู่ดี เคยบอกแม่ให้พาไปรักษาที่รพ.เหมือนตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าแต่แม่กลับด่าค่ะ ถ้าเกิดเราได้ตายไปจริงๆ
ก็คงดีนะคะ นอนหลับหายไปเลยยิ่งดี ไปๆมาๆเหมือนระบายเลยเนอะ