ผมเจอคนจกสังคนโซเชียวแหล่ะครับ ผมเป็นคนถาคเหนือ แต่เขาอยู่กรุงเทพ ก็ไปมาหากันเดือนเว้นเดือนครับ เมื่อก่อนก็คุยกันตลอด คบกันได้ประมาณครึ่งปีเขาไปตรวจสุขภาพประจำปีพบว่าเป็นไวรัสตับอักเสบบี เขาขอให้ผมตัดใจจากเขา แต่ด้วยความที่ผมหวังว่าเขาจะหายและเขาเป็นคนที่ผมตามหาผมก็ขออยู่กับเขา ช่วงเวลาเขารักษาจะต้องทานข้าวตรงเวลา ทานยาตรงเวลา ต้องนอนเร็ว ซึ่งผมก็ทักไปหาเพราะอยากคุยด้วยและส่งนอน แต่เขาไม่ได้อ่านและตอบผมทุกคืน ผมก็คิดว่าเขาคงเพลียจากงานแหล่ะ หลังจากนั้นก็มีหมแนอกไปตราจร่ายกายทุกเดือน จนตอนนี้เขาหายดีแล้วครับ หายจากโรคไวรัสตับอักเสบบีแล้ว หลังจากนั้นผมรู้สึกว่าเขาเหมือนจะห่างๆผมไป ผมโทรหาก็ไม่รับ ไม่ค่อยโทรกลับ(ปกติจะโทรหาตลอด) ทุกทีที่ส่งนอนเขาก็ไม่อ่านและไม่ตอบไลน์ เขาชอบบ่นว่าเหนื่อยงานแต่ผมก็ไม่รู้จะปลอบเขายังไงเพราะผมก็เหนื่อยงานเหมือนกัน หลายๆครั้งที่ผมทักไว่าคิดถึงเขายังไม่อ่านเลยครับ เห็นเฟสออนไลน์ก็ลองทักไปก็ไม่ตอน หน้าเฟสก็มีหลายรูปที่เขียนบอกประมาณว่าชีวิตนี้ต้องแก่ตายคนเดียวบ้าง แยู่คนเดียวลำพังบ้าง

ถ้าผมอยากให้เขาเป็นเหมือนเดิม ผมควรทำยังไงครับ