สำหรับพรายพิฆาตตอนจบ ถึงจะไม่ได้ดูน่าประทับใจ หรือมีความกินใจเท่ากับสารวัตรใหญ่ (ขออนุญาตโยง เพราะผมถือว่าอยู่ค่ายเดียวกันนะเพราะเป็นค่ายพี่น้อง) แต่บางทีก็รู้สึกได้ว่า ค่ายของ 2 พี่น้องกัลย์จาฤก ทำละครได้น่าประทับใจ เป็นละครที่ดี มีคติสอนใจ มันดีมากจนถ้าอยากขอให้ทำละครแนวไม่บู๊บ้าง ก็น่าจะทำได้ดีจนถึงดีสุด (ซึ่งไม่รู้ว่ารอยอาฆาตที่ออนแอร์ไปแล้วจะเป็นละครแบบนั้นหรือเปล่า)

อย่างไรก็ตาม อย่างแรกที่ผมอยากพูดถึงคือ การดำเนินเรื่อง ตอนแรกๆ ดำเนินเรื่องไปอย่างรวดเร็ว แต่พอกลางๆเรื่อง แอบดูยึดเยื้อเล็กน้อย จับแล้วหลุดรอดมาได้ก็จับอีก มีแต่สู้กันไปๆมาๆ วนเวียนไปมา เนื้อเรื่องค่อนข้างเดิมๆ แล้วกลายเป็นว่าตอนจบมันจบรวดเร็วไปแบบแทบขาดเนื่อง แทบไม่ได้ลุ้นอะไรเพิ่มเติมว่าจะมีอะไรอีก อันนี้ก็คงจะพูดอะไรมากไม่ได้ เพราะผมไม่เคยอ่านนิยายมา และไม่ได้ดูภาคเก่าว่าเป็นอย่างไร แต่ก็คือเนื้อเรื่องช่วงกลางๆ มันยึดเยื้อหน่อย และบางฉากก็สับสนอยู่เล็กน้อย โดยเฉพาะฉากที่จับวังเฟยหลงครั้งแรก ก็ตัดฉากสลับกันระหว่างตอนสารวัตรเชิดวุธมาคุย พรานจอมภูติมาคุย แล้วก็เป็นเฮียหงวนตามมาช่วย อันนี้อยากให้ฝากเป็นข้อติเล็กๆน้อยๆ แต่ถ้ามันมาจากนิยายโดยตรงเกือบทั้งหมด ก็ไม่เป็นไร เพราะถือว่าทำเป็นละคร อาจจะต้องมีเสริมบ้างเพื่อเป็นมิติของละคร

อย่างที่สอง คือเรื่องตัวละคร อันนี้มีทั้งชมกับติ ชมตรงที่มีตัวละครเสริมเข้ามาใหม่เรื่อยๆ ไม่ขาดตอน ถือว่าเพิ่มสีสันให้กับละครในแต่ละตอนไม่ให้ดูน่าเบื่อ แต่ติตรงที่ตัวละครบางตัวก็ตายเร็วไปหน่อย โดยเฉพาะเฮียโจ๊กผม โผล่มาเงียบๆ ไม่กี่ตอน โดนพรานจอมภูติดับอนาถ ทั้งๆที่แกน่าจะสร้างสีสันให้กับเรื่องได้อีกหน่อย แต่อันนี้ถือว่าเป็นข้อติเล็กๆน้อยๆ พอให้อภัยกันได้ แต่อยากให้เพิ่มเบื้องลึกเบื้องหลังหรือเสริมบทบาทตัวละครด้วยในโอกาสข้างหน้า 

อย่างสุดท้าย คือเรื่องเนื้อเรื่องที่ขาดหายไป ผมคิดว่าบทระหว่างหมวดเชษฐ์กับหมวดรุ้ง ควรจะเพิ่มเติมขึ้นมาอีกนิดนึง เพราะส่วนตัวมองว่าคู่นี้น่าจะเป็นพระนางคู่ 3 เหมือนอย่างผู้กองกอบเกียรติกับอรทัยในสารวัตรใหญ่ได้บ้าง ในใจลุ้นมาตลอดว่าอยากเห็นคู่นี้บ้าง แต่กลายเป็นว่าเพิ่งมาจู้จี้กันช่วงท้ายๆ แต่ก็แอบแปลกใจดีเหมือนกัน ที่ท่านอาทิตย์ ที่ดูเหมือนว่าจะมีพิรุธ มีอะไรหลายๆอย่าง สุดท้ายกลายเป็นว่าไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับพรายดำ ทั้งๆที่ พฤติกรรมมันให้ (เช่น ตำหนิสารวัตรบ่อย หรือพยายามไม่ให้สารวัตรเข้ามายุ่งเกี่ยว) สงสัยคงติดภาพกำนันในสารวัตรใหญ่เยอะไปหน่อย 555

ส่วนภาพรวมของละครเรื่องนี้ ยอมรับตรงๆ ในฐานะเด็กต่างจังหวัด ยอมรับตรงๆว่า อาจจะสู้สารวัตรใหญ่ไม่ได้ เพราะความที่ถ่ายในกรุงเทพฯ (แม้ว่าจะเน้นตรงฝั่งธน ชานเมือง หรือแถวปริมณฑลแบบสไตล์ช่อง 7 ก็ตาม) ทำให้รู้สึกว่าบรรยากาศไม่ค่อยโดนใจเท่า แต่ที่ชอบก็คือ นิสัยขี้เล่นทุกสถานการณ์ของพรานจอมภูติ ไม่ว่าจะกอดคอคุยกับเฮียหงวน เป็นเพื่อนเล่นกับเฮียหงวนเกือบทุกครั้ง (ทั้งๆที่มาบุกเข้ามาหาเรื่องเขาเนี่ยนะ) หรือลักษณะพฤติกรรมที่ดูเหมือนไม่เคยเครียดหรือไม่ได้จริงจังอะไร (โดยเฉพาะเมื่อปรากฎตัวในนาม ศรศิลป์) มันคือสิ่งที่ดึงดูดทำให้ผมอยากดูละครเรื่องนี้จนจบ เพราะบุคลิกคล้ายผมมาก ตรงที่จะเฮฮาได้เกือบทุกสถานการณ์ (ที่ไม่เครียดจริงๆ) และที่ชอบสุดๆก็คือ รถคันสีม่วงของสารวัตรเชิดวุธ ผมชอบมาก แต่ดีที่ไม่ใช่โตโยต้า ไม่งั้นผมคงกรี๊ดทุกครั้งที่เห็นรถ 55

ความจริง ผมอยากพิมพ์ตั้งกระทู้ตอนที่ดูรอยอาฆาตตอนแรกจบแล้วและจะพิมพ์รวมเลย แต่เนื่องจากว่าผมเพิ่งดูเสร็จ และจะต้องพักผ่อนก่อน พอดีกับที่ไม่อยากให้คนอ่านสับสนกันว่าผมจะเขียนถึงละครเรื่องไหน ผมก็เขียนถึงพรายพิฆาตตอนจบก่อน ส่วนกระทู้รอยอาฆาตตอนแรก จะตามมาติดๆ ไม่นานครับ ใครที่ดูรอยอาฆาตแล้ว จะพูดถึงยังไงก็ลองบอกกันได้ครับ ว่าเป็นยังไง