สะใภ้คนนี้เป็นคนต่างจังหวัดเข้ามาทำงานในกรุงเทพ เรียนไม่จบมอ6 มาทำงานกับโรงงานพ่อ แอบเห็นน้องชายแล้วชอบ เลย มาจีบน้องชาย โทรมาหาแทบทุกคืน  น้องชายนิสัยดี ซื่อๆ  ก็เลยหลวมตัว รับรักและเอาเข้ามาอยู่บ้าน เข้ามาก็มีช่วยงานบ้านบ้าง หลังจากนั้น 2-3 ปีผ่านไป ก็มีลูกด้วยกัน 2 คน  แล้วพ่อก็เสียไป  โรงงานปิดลง น้องชายก็มาหาทำงานเองนอกบ้าน  พักหลัง หนี้สินรุงรัง ไม่รู้ไปกู้อะไรมานักหนา เขาก็ไม่ยอมบอก แต่คิดว่าคงกู้มาให้สะใภ้คนนี้ใช้  ต้องทำงานทำโอ กว่าจะกลับบ้านก็ เที่ยงคืนทุกวัน หยุดเฉพาะวันอาทิตย์ ส่วนสะใภ้พักหลังไปเรียนทำผมและไปทำงานร้านตัดผม ก็ไม่ค่อยสนใจงานบ้าน  มีคืนนึง สะใภ้ตะโกนเรียกเสียงดัง ออกมาดู น้องชายมีอาการชักและก็สิ้นใจ หมอว่าเป็นหัวใจวายเฉียบพลัน  ก็ได้เงินประกัน ก็แบ่งให้แม่กับสะใภ้คนละครึ่ง ลูกของน้องชาย ก็อายุ 4 ขวบกับ 6 ขวบ  หลังจากนั้น สะใภ้ก็คอยแต่แต่งตัวลดหุ่น  เสริมจมูก  ดัดฟัน ดัดผม  ไปทำงานตัดผมทุกวัน แม้มีวันหยุดก็ไม่เคยหยุด ไปแต่เช้า กลับที4 -5  ทุ่ม  ทุกวัน ลูกก็ให้แม่กะแฟนผมคอยเลี้ยง คอยพาไปไหนต่อไหน  งานบ้าน ก็ไม่เคยช่วย ให้แต่แม่ที่แก่ๆ อายุเกือบ 70 ทำ  ข้าวปลาอาหารก็ให้แม่เป็นคนหามาให้ และก็หามาให้สะใภ้คนนี้กินด้วย กินเสร็จไม่เคยจะล้างจานให้เลย แม้แต่ของตัวเองก็ไม่เคยล้าง ไม่เคยช่วยออกค่าใช้จ่ายอะไรในบ้านเลย  เวลาได้ไปไหนด้วยกันกับแม่ ก็มีแต่ให้แม่เป็นคนออก  เงินเดือนออกก็ไม่เคยจะซื้อของอะไรมาฝากแม่เลย  ห้องนอนของน้องชายก็สกปรกมาก คิดว่าเดือนนึงจะมาเก็บซักที  หลังๆมารู้ว่าสะใภ้คนนี้ได้คบหากับคนญี่ปุ่น เนื่องจากได้ลงประกาศหาแฟนคนต่างชาติ  มิน่าถึงได้แต่งสวยทุกวัน  ไม่รู้คบกันถึงขั้นไหน แต่รู้พอดีเห็นข้อความใน line ที่สะใภ้ลงไว้ในtime line ว่า เมื่อไหร่จะมาขอกูซักที เห่าหอนไปวันๆ    ถามแม่ทำไมเขาไม่ทำงานไม่ว่าเขา  แม่ก็เกรงใจ กลัวสะใภ้คนนี้โกรธ  เขาบอกว่าเวลาถ้าพูดไรไม่เข้าหูสะใภ้คนนี้ เขาจะหน้าบึ้งไปหลายวัน      แล้วเดี๋ยวพาลจะทิ้งลูกไปอยู่ที่อื่น   ก็เลยตามใจปล่อยให้เขา