เรื่องของเรื่องเลยคือมีครูอยู่คนนึงเป็นครูสอนวิชาอังกฤษ เคยสอนเราตอนม.1 ช่วงนั้นคือเค้าแซะเก่งมาก ทั้งเรื่องการสำอางค์ของเรา เราทาแป้งแคร์ ทาลิปมันเปลี่ยนสีอ่อนๆ ทาครีมกันแดด กลัวแดด เรากลับกลายเป็นโดนเขาว่าว่าแก่แดดเนอะ แต่งหน้าไปก็ไม่สวยยังจะแต่งอีก อันนี้เราแต่งหน้าจริงเราก็ยอมรับผิดแหละ แต่พอกับเพื่อนเราที่แต่งเหมือนเล่นงิ้วเค้ากลับคุยกันสนุก แซวกันขำๆไม่เห็นด่าเหมือนเราซะงั้น ไอเราก็เลยเริ่มเอามาเปรียบเทียบกับตัวเองว่าแบบ เอ๊ะ ทำไมทีกับเราเค้าว่าเละต่างจากเพื่อนเลยอะ แล้วทั้งห้องมีแก็งค์แต่งหน้าจัดกลับไม่เคยโดนว่า แต่เป็นกับเราแค่คนเดียว ตอนให้เกรดเราก็ได้เกรดน้อยกว่าเพื่อน ทั้งที่เราเก่งกว่าเพื่อนบางคนในห้อง(ไม่ได้อวยนะ เพื่อนก็บอก) ได้คะแนนตอบคำถาม คะแนนสอบก่อนเรียนอะไรเอยได้เยอะติดท็อปห้องตลอด แต่พอมาดูเกรดกลับได้น้อยแบบมันไม่น่าใช่ แต่เราก็ปล่อยผ่านไป จนมาถึงตอนม.3 วันนี้เรามีโอกาสได้เรียนติวo-netกับเค้า เรานั่งอ่านชีทข้อสอบอยู่ดีๆ เค้าก็พูดดังๆในห้องว่า แหม!..(ชื่อจริงเรา) ทีหลังเวลาจะเลือกรองพื้นเนี่ย ก็ช่วยเลือกให้ตรงกับสีคอหน่อยนะ เพื่อนแก็งค์แต่งหน้าจัดก็ช่วยกันพูดเลยว่า ครู ไอ(ชื่อเรา)มันไม่ได้แต่งหน้าไรเลย แค่ทาลิปเอง ครูเค้าก็ดูเหมือนสะดุดไปนิดนึง แล้วนางก็บอก อ๋อหรอออ เราก็แบบ วอท อิหยังวะ ชั้นไม่ได้ทาใดๆที่ทำให้หน้าลอยทั้งนั้นบนหน้าเลยเพราะชั้นรักษาสิวอยู่ หน้าก็แต่งเหมือนแทบไม่ได้แต่ง แค่หน้าขาวกว่าคอนิดเดียวเป็นผลมาจากครีมหมอเพราะรักษาเกี่ยวกับหมอผิวหน้าอยู่ นี่ก็แบบ เสียเซลฟ์เลยจ้า ไปเข้าห้องน้ำ เลยถามเพื่อนว่า นี่ต้องทาหน้าให้เหมือนโดนของใช่มั้ยเค้าถึงจะเลิกแซะอะ นี่เลยอยากจะมาถามพี่ๆค่ะว่านี่ที่ครูทำอยู่เค้าไม่ชอบเราใช่มั้ย แล้วนี่ยังไม่เคยไปทำอะไรให้เลย หาเหตุผลซักกี่รอบก็คงตอบว่าไม่มี เวลาเจอหน้าเค้าเราก็ไม่อยากไหว้อยากเดินใกล้ เพราะเราอึดอัด แต่ก็ยังมีโอกาสได้คุยใกล้ชิดหลายครั้ง อยากรู้ว่าเราควรแก้ไขปัญหายังไงดีคะ ขอบคุณค่ะ;-;