ขอระบายเล่าให้ฟังบันทึกไว้ว่านี่เป็นบทเรียนเตือนใจตัวเองนะคะ เมื่อเดือนก่อนส่งข้อความไปยืมเงินเพื่อนชายไม่ค่อยสนิทแต่รู้จัก1,500 เขาบอกไม่สะดวกหลังติดวันหยุดหลายวัน(ไม่มีแอปในมือถือ) ก็ไม่ได้ให้ยืม ไม่กี่วันผ่านมานี้เราช็อตเอาเงินไปจ่ายบัตรที่ค้างไว้2รอบบิลเหลือเงิน950! ติดตัว จึงยืมคนเดิมจำนวน2 พันและบอกเงินเดือนออกจะโอนไปคืน

       เขาบ่ายเบี่ยงต้องเจอตัวไปนอนด้วยกันก่อนเราไม่ตกลงและตัดการติดต่อจากกันแล้วค่ะ ทำให้ได้บทเรียนว่าเวลาเราตกต่ำไม่มีใครช่วยเหลือเราได้นอกจากตัวเองและอย่าหวังพึ่งคนอื่น

      คนที่เราคิดว่าเขาจะช่วยเขากลับดูถูกเราซ้ำ เราต้องผ่านไปให้ได้เพราะเราก่อหนี้ขึ้นเอง นี่ก็ว่าจะไปซื้อมาม่ามาตุนไว้ 
ไม่กล้าโทรยืมพี่สาวเพราะเราเพิ่งคุยโวไปว่าเดือนนี้รอดพี่ก็ดีใจหมดห่วงเขาก็เงินเดือนไม่มากเกรงใจเขา