การที่เราจะตัดสินใจลาออกจากงานประจำที่ทำอยู่มันใช่เรื่องง่ายๆเลยนะ มันต้องหลายๆมากำหนดชีวิตเรา ความเหนื่อยล้า สภาพแวดล้อม เพื่อนร่วมงาน เงินเดือน ภาระหน้าที่ หนี้สิน หลายๆอย่างในชีวิตของเรามันไม่ตัดสินใจเเค่ตัวเรา เเต่เพียงอย่างเดียวเราจะตัดใจออกจากงานได้ง่ายขึ้น คือเราต้องไม่มีหนี้สิน ไม่มีภาระส่วนตัวและทางครอบครัว มันก็เป็นเเค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นที่จะทำให้เราตัดสินใจได้ง่ายขึ้น ขอย้อนกลับไปพูดถึงสาเหตุที่เราจะออก เพราะความเบื่อหน่ายกับงานที่ต้องมาทำสิ่งเดิมๆซ้ำๆทุกวันหรือป่าว หรือเหนื่อยกับภาระงานที่เพิ่มมากขึ้นเเต่จำนวนเงินเดือนที่กลับเท่าเดิม หรืออาจเป็นเพราะสภาพแวดล้อมในการทำงานสังคม หัวหน้า เพื่อนร่วมงาน ก็อย่างเคยมีคนเคยพูดไว้นั่นเเหละ "บางทีเจ้ากรรมนายเวร ก็มาในรูปแบบเพื่อนร่วมงาน" มันคือเรื่องจริงมากที่เกิดขึ้นกับ จขกท. เเต่ไม่ได้มาในรูปแบบเอาเปรียบเรื่องงาน เเต่มาในรูปแบบ ปั่นประสาท คือเราลำคาญมากเลย เวลาพี่ที่งานแซวนั่นนี่ แต่เราไม่สามารถที่จะตะโกนใส่หน้าเค้าไปเลยได้ว่าลำคาญ คือมันเป็นความอึดอัดที่สามารถพูดออกไปได้ เพราะความที่เราเป็นเด็ก ถึงใจเราอยากจะด่าไปตอนนั้นเลยก็ตาม เหนื่อยค่ะ เหนื่อยมากจริง ๆ
อยากจะลาออกทุกวัน วันละ3 เวลาเลยค่ะ ไม่ได้เหนื่อย แบบใช้กำลังเเต่เหนื่อยในด้านจิตใจมากๆค่ะ