ตามหัวข้อค่ะ คือเราชอบโกรธแฟน แต่ว่าแต่ล่ะเรื่องก็ไม่เหมิอนกันขอยกตัวอย่างแค่2เรื่องนะคะ
1.เราอยากไปหาเค้าตอนเป็นรด.บอกเค้าไว้แล้ว เรากำลังถึงแต่เค้ามาบอกว่าถึงบ้านแล้ว วันนี้เลิกเร็วลืมบอก ขอโทษ เราก็ตอบว่าโอเคไม่เป็นไรแต่คือเราไม่รู้อ่ะแต่คือที่แน่ๆคือเราเสียใจมาก
2.คือเรื่องนี้ด้วยความแฟนเราชอบน้อยใจแล้วคือนางนางใจอยู่แล้วนางส่งรูปมาว่า"การชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียวมันไม่ใช่ความรัก"แล้วเราดูภาพแบบนั้แล้วเราแบบ ไม่เข้าใจเค้าอ่ะ น้อยใจแต่บอกว่าเราไม่รักเค้า เรากลับมาถามนางว่าตอนส่งนางคิดก่อนไหมนางบอกนางคิดแต่ที่นางส่งมันไม่ใช่แบบที่เราคิดอ่ะ มันทำให้เรานอนคิดว่าเราทำตัวเหมือนไม่รักเค้าหรอเราไม่ชวนเค้าคุยหรอแต่คือเราคุยไม่เก่งขนาดนั้น มีเรื่องคุยก็ชวนเค้าคุย เราไม่รู้ว่าเราเข้าใจแฟนผิดไปรึเปล่าหรือเราผิดเอง
แล้วคือก่อนหน้านั้นก็ทำเลาะกันทุกวัน ทุกครั้งเค้าจะชอบเหมือนทำให้เราโกรธบ่อยมาจนถึงวันนี้ เราร้องไห้ทุกครั้ง ทั้งที่ตอนเริ่มมันก็ดี ก็หัวเราะด้วยกันดีๆอ่ะค่ะ, แต่ตอนท้ายมันจบด้วยน้ำตาตลอดเลย
เราความปรับตัวยังไงให้เข้ากับเค้าคะ
โกรธแฟนบ่อย
1.เราอยากไปหาเค้าตอนเป็นรด.บอกเค้าไว้แล้ว เรากำลังถึงแต่เค้ามาบอกว่าถึงบ้านแล้ว วันนี้เลิกเร็วลืมบอก ขอโทษ เราก็ตอบว่าโอเคไม่เป็นไรแต่คือเราไม่รู้อ่ะแต่คือที่แน่ๆคือเราเสียใจมาก
2.คือเรื่องนี้ด้วยความแฟนเราชอบน้อยใจแล้วคือนางนางใจอยู่แล้วนางส่งรูปมาว่า"การชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียวมันไม่ใช่ความรัก"แล้วเราดูภาพแบบนั้แล้วเราแบบ ไม่เข้าใจเค้าอ่ะ น้อยใจแต่บอกว่าเราไม่รักเค้า เรากลับมาถามนางว่าตอนส่งนางคิดก่อนไหมนางบอกนางคิดแต่ที่นางส่งมันไม่ใช่แบบที่เราคิดอ่ะ มันทำให้เรานอนคิดว่าเราทำตัวเหมือนไม่รักเค้าหรอเราไม่ชวนเค้าคุยหรอแต่คือเราคุยไม่เก่งขนาดนั้น มีเรื่องคุยก็ชวนเค้าคุย เราไม่รู้ว่าเราเข้าใจแฟนผิดไปรึเปล่าหรือเราผิดเอง
แล้วคือก่อนหน้านั้นก็ทำเลาะกันทุกวัน ทุกครั้งเค้าจะชอบเหมือนทำให้เราโกรธบ่อยมาจนถึงวันนี้ เราร้องไห้ทุกครั้ง ทั้งที่ตอนเริ่มมันก็ดี ก็หัวเราะด้วยกันดีๆอ่ะค่ะ, แต่ตอนท้ายมันจบด้วยน้ำตาตลอดเลย
เราความปรับตัวยังไงให้เข้ากับเค้าคะ