เช้าไม่ค่อยอยากจะตื่นเช้าไม่อยากจะตื่น เรื่องมีอยู่ว่าเมียผมเป็นคนนอนดึกตื่นสายเช้าไม่อยากจะตื่น
เพราะต้องอาบน้ำให้ลูก เพราะผมทำงานเลืกงานก็ห้าทุ่มและต้องปลุกลูกตั้งแต่ 6.30 อาบน้ำแต่งตัวกินข้าว
ไป ร ร 7.30 แต่เมียชอบไล่ให้ผมไปทำผมก็ทำผมสงสัยว่า ทำไหมเธออยู่บ้านเฉยๆไม่ได้ทำอะไรเรื่องแค่นี้ทำไม่ได้
มันเป็นหน้าที่เธอไม่ใช่หรอ เพราะเราเคยตกลงกันไว้เป็นยังงี้ทุกวัน เช้ามาแทนทึ่จะเอาขวดนมไปแช่น้ำ
แต่กลับมาแช่น้ำตอน บ่ายสอง นอนตื่นยังงี้ทุกวัน ขวดนมเน่าเกือบจะทุกขวดเลิกงานมาบางที่ผมก็ต้องล้าง
เพราะลูกต้องกินปล่อยขวดนมเน่าบ่อยๆไม่ดีต่อเด็ก เช้าส่งลูกเสร็จแทนที่จะไปซักผ้าเก็บกวาดบ้าน
ไม่ทำ นอนต่อตื่นบ่ายสอง ผ้ากว่าจะซักได้ต้องแช่ข้ามวันข้ามคืนก่อนเสื้อของผมกับเมียรับได้
แต่เสื้อผ้าลูกบางที่ 2 วัน 3 วัน จนน้ำจะเน่าค่อยซักผมก็บอกน่ะว่าจะไม่ซักผ้าหรอแช่ไว้นานละ
พอพูดก็ทำไม่พอใจใส่แล้วสวนกลับมาว่าทำไหมไม่ทำเองบ้างละ ผมเลยคิดในใจ เฮ้ยกุทำงาน
หาตังจ่ายทุกอย่าง ค่ารถ ค่าบ้าน นมแพลมเพลส ค่าห้องแม่ของเมีย และเมียมีลูกติดอีก 2 คน ลูกผมอีก 1 คน
ป.1 กับ อ.1 ค่าเทอมอีก ค่าชุดนักเรียน แค่นี้ยังไม่พออีกหรอต้องมาเหนื่อยกับงานบ้านอีก
เคยมีคนพูดว่า ภาระเขาทำไหมเขาไม่ทำงานว่ะ ผมเลยบอกไปว่าช่วยได้กุก็ช่วยอยู่ด้วยกันแล้ว
เมียไม่ทำงานมา 2 ปีแล้วครับตั้งแต่ลูกเลิกนม ตอนแรกผมก็ว่าไม่เป็นไรแต่อยู่บ้านไม่ได้มีความ
เป็นแม่บ้านที่ดีเลยคับ จนผมถามว่าจะไม่ไปหางานทำหรอเพราะเพื่อนๆก็หางานให้เยอะมากเลย
แต่เขาไม่เอาเลยสักงาน เมียมีแค่วุฒิ.ป6 เลือกงาน จนแม่ผมพูดกับผมว่า นึกว่าจบ ด็อกเตอร์มั้ง
ผมอายุ 22 ปีนี้ เมียอายุ 26 ปีนี้ แค่อายุผมว่าเขาน่าจะมีความรับผิดชอบมากกว่าผมและมีความคิดเป็นผู้ใหญ่
มากกว่าผม แต่กลับกันกลายเป็นผมที่มีความรับผิดชอบและความคิดมากกว่า ผมไม่อยากให้คนข้างหลังต้องลำบาก
ไหนจะลูกไหนจะพ่อแม่ เมียอีก อยากให้ทุกคนสบายคับ สรุปง่ายคับ
ผ้าไม่ซัก กินไม่ล้างจานกองไว้อย่างนั้น ลูกไม่ดูเอาแต่ปล่อยให้ลูกดูโทรศัพ เช้ามาข้าวไม่ป้อนลูก
ให้กินแต่นมดูโทรศัพในห้องมืดๆ จนเที้ยงบ่าย ออกมาจากห้องตอนบ่าย ก็ไม่เล่นไม่คุยกับลูก
ลูกผมอายุ 2 ขวบ 6 เดือน ยังพูดไม่ค่อยเก่งเลย ได้แค่เรียกชื่อคนในบ้าน และของที่ชอบและก็เวลาหิว ฝ
พอเที้ยงเมียตื่น แทนทีจะหาอะไรให้ลูกกินแต่กลับเปิดทีวีให้ลูกดูแม่ก็นอนเล่นแต่โทรศัพไม่คุยกับลูก
ไม่เล่นกับลูกเลยปล่อยให้ลูกเล่นอยู่คนเดียวไม่เคยอธิบายอะไรให้ลูกฟังเลย ว่าอะไรมันคืออะไร
ที่รู้เพราะแม่บอกมาอีกทีและผมหยุดงานดูว่าเมียเลี้ยงลูกยังไง ทำให่ผมสงสารลูกมากเลยคับ
ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงดี จะแยกทางก็กลัวว่าลูกจะมีปมกับว่าไม่มีแม่ และอีกอย่างถ้าเลิกกัน
ผมอยากให้ลูกอยู่กับผมแต่ตามกฏหมายลูกผู้ชายต้องอยูากับแม่ ฐานะบ้านเมียก็ไม่ค่อยมีกินเท่าไหร่คับ
มีบ้านมีข้าวกิน 3 มื้อ และสภาพแวดล้อมรอบบ้าน ก็มีแต่คนขายและเล่นยาคับ ขอไม่บอกสถานที่คับ
บ้านเมียเองก็ มีแต่คนไม่เอาไหนคับ เล่นยาขายยา ผัวน้องเมียคับ พี่เมียก็ 30 กว่าแล้ว
งานยังไม่มีทำ ยังเรร่อน เล่นยาไปวันๆอยู่เลยคับ คนที่หาตังทั้งบ้าน มีแค่ป้าเมียคนเดียว
ผมสงสารเขามากจิงๆ คับ ที่จะต้องหาเลี้ยง 4 ชีวิตกำลังจะมาอีก 1 ผัวน้องเมียป้ายังต้องเลี้ยง
ผมไม่ได้ดูถูกน่ะคับ ผมอาจจะใช้คำพูดไม่ถูกต้องขออภัยด้วยคับ เคยคุยกันไว้ว่าถ้าเลิกกันเมียจะเอาลูกผมไป
ผมเลยบอกไปว่าลำพังตัวเธอเองยังเอาไม่รอดแล้วจะเอาลูกไปลำบากอีกทำไหม
ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องผมต้องฟ้องศาลใช่ไหมคับ ไม่ได้จดทะเบียนด้วยกันคับ ผมมีสิทธิ์ชนะไหมคับ
เพราะบ้านผมก็มี ทุกอย่างผมเป็นคนหาและจ่ายหมดแต่ติดตรงที่ไม่มีอันไหนเป็นชื่อผม
เพราะตอนนั่นอายุยังไม่ถึง 20 คับเลยไม่มีสิทธิ์ครอบครอง ผมเรียนจบแค่ ม.3
แล้วก็โดนไรออก ตอน ปวช 1 และผมก็เริ่มทำงานหนักเลย 2 ที่ ใน 1 วัน
เป็นยังงั้นมาจนมีลูกคับเลยเหลือแค่ทำที่เดียว ผมควรทำไงดีคับเรื่องมันเยอะกว่านี้มากคับ
แต่ผมเอาเรื่องลูกอย่างเดียวคับ ทุกอย่างเคยพูดหลายครั้งแล้วน่ะคับทั้งหมดก็ 4 รอบ ใน 1 ปี
เพราะผมเป็นคนไม่ค่อยพูดคับ เพราะผมคิดว่าเขาโตมากพอแล้วที่จะต้องมานั่งพูดอะไรเดิมๆ
ผมควรทำไงดีคับ ขอคำปรึกษาหน่อยคับ "" ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพและคำพูดไม่ถูกต้องคับ ""
เมียที่บ้านเป็นแม่ของลูกได้ไม่ค่อยดีเลยคับ ควรทำไงดีคับ
เพราะต้องอาบน้ำให้ลูก เพราะผมทำงานเลืกงานก็ห้าทุ่มและต้องปลุกลูกตั้งแต่ 6.30 อาบน้ำแต่งตัวกินข้าว
ไป ร ร 7.30 แต่เมียชอบไล่ให้ผมไปทำผมก็ทำผมสงสัยว่า ทำไหมเธออยู่บ้านเฉยๆไม่ได้ทำอะไรเรื่องแค่นี้ทำไม่ได้
มันเป็นหน้าที่เธอไม่ใช่หรอ เพราะเราเคยตกลงกันไว้เป็นยังงี้ทุกวัน เช้ามาแทนทึ่จะเอาขวดนมไปแช่น้ำ
แต่กลับมาแช่น้ำตอน บ่ายสอง นอนตื่นยังงี้ทุกวัน ขวดนมเน่าเกือบจะทุกขวดเลิกงานมาบางที่ผมก็ต้องล้าง
เพราะลูกต้องกินปล่อยขวดนมเน่าบ่อยๆไม่ดีต่อเด็ก เช้าส่งลูกเสร็จแทนที่จะไปซักผ้าเก็บกวาดบ้าน
ไม่ทำ นอนต่อตื่นบ่ายสอง ผ้ากว่าจะซักได้ต้องแช่ข้ามวันข้ามคืนก่อนเสื้อของผมกับเมียรับได้
แต่เสื้อผ้าลูกบางที่ 2 วัน 3 วัน จนน้ำจะเน่าค่อยซักผมก็บอกน่ะว่าจะไม่ซักผ้าหรอแช่ไว้นานละ
พอพูดก็ทำไม่พอใจใส่แล้วสวนกลับมาว่าทำไหมไม่ทำเองบ้างละ ผมเลยคิดในใจ เฮ้ยกุทำงาน
หาตังจ่ายทุกอย่าง ค่ารถ ค่าบ้าน นมแพลมเพลส ค่าห้องแม่ของเมีย และเมียมีลูกติดอีก 2 คน ลูกผมอีก 1 คน
ป.1 กับ อ.1 ค่าเทอมอีก ค่าชุดนักเรียน แค่นี้ยังไม่พออีกหรอต้องมาเหนื่อยกับงานบ้านอีก
เคยมีคนพูดว่า ภาระเขาทำไหมเขาไม่ทำงานว่ะ ผมเลยบอกไปว่าช่วยได้กุก็ช่วยอยู่ด้วยกันแล้ว
เมียไม่ทำงานมา 2 ปีแล้วครับตั้งแต่ลูกเลิกนม ตอนแรกผมก็ว่าไม่เป็นไรแต่อยู่บ้านไม่ได้มีความ
เป็นแม่บ้านที่ดีเลยคับ จนผมถามว่าจะไม่ไปหางานทำหรอเพราะเพื่อนๆก็หางานให้เยอะมากเลย
แต่เขาไม่เอาเลยสักงาน เมียมีแค่วุฒิ.ป6 เลือกงาน จนแม่ผมพูดกับผมว่า นึกว่าจบ ด็อกเตอร์มั้ง
ผมอายุ 22 ปีนี้ เมียอายุ 26 ปีนี้ แค่อายุผมว่าเขาน่าจะมีความรับผิดชอบมากกว่าผมและมีความคิดเป็นผู้ใหญ่
มากกว่าผม แต่กลับกันกลายเป็นผมที่มีความรับผิดชอบและความคิดมากกว่า ผมไม่อยากให้คนข้างหลังต้องลำบาก
ไหนจะลูกไหนจะพ่อแม่ เมียอีก อยากให้ทุกคนสบายคับ สรุปง่ายคับ
ผ้าไม่ซัก กินไม่ล้างจานกองไว้อย่างนั้น ลูกไม่ดูเอาแต่ปล่อยให้ลูกดูโทรศัพ เช้ามาข้าวไม่ป้อนลูก
ให้กินแต่นมดูโทรศัพในห้องมืดๆ จนเที้ยงบ่าย ออกมาจากห้องตอนบ่าย ก็ไม่เล่นไม่คุยกับลูก
ลูกผมอายุ 2 ขวบ 6 เดือน ยังพูดไม่ค่อยเก่งเลย ได้แค่เรียกชื่อคนในบ้าน และของที่ชอบและก็เวลาหิว ฝ
พอเที้ยงเมียตื่น แทนทีจะหาอะไรให้ลูกกินแต่กลับเปิดทีวีให้ลูกดูแม่ก็นอนเล่นแต่โทรศัพไม่คุยกับลูก
ไม่เล่นกับลูกเลยปล่อยให้ลูกเล่นอยู่คนเดียวไม่เคยอธิบายอะไรให้ลูกฟังเลย ว่าอะไรมันคืออะไร
ที่รู้เพราะแม่บอกมาอีกทีและผมหยุดงานดูว่าเมียเลี้ยงลูกยังไง ทำให่ผมสงสารลูกมากเลยคับ
ตอนนี้ผมไม่รู้จะทำยังไงดี จะแยกทางก็กลัวว่าลูกจะมีปมกับว่าไม่มีแม่ และอีกอย่างถ้าเลิกกัน
ผมอยากให้ลูกอยู่กับผมแต่ตามกฏหมายลูกผู้ชายต้องอยูากับแม่ ฐานะบ้านเมียก็ไม่ค่อยมีกินเท่าไหร่คับ
มีบ้านมีข้าวกิน 3 มื้อ และสภาพแวดล้อมรอบบ้าน ก็มีแต่คนขายและเล่นยาคับ ขอไม่บอกสถานที่คับ
บ้านเมียเองก็ มีแต่คนไม่เอาไหนคับ เล่นยาขายยา ผัวน้องเมียคับ พี่เมียก็ 30 กว่าแล้ว
งานยังไม่มีทำ ยังเรร่อน เล่นยาไปวันๆอยู่เลยคับ คนที่หาตังทั้งบ้าน มีแค่ป้าเมียคนเดียว
ผมสงสารเขามากจิงๆ คับ ที่จะต้องหาเลี้ยง 4 ชีวิตกำลังจะมาอีก 1 ผัวน้องเมียป้ายังต้องเลี้ยง
ผมไม่ได้ดูถูกน่ะคับ ผมอาจจะใช้คำพูดไม่ถูกต้องขออภัยด้วยคับ เคยคุยกันไว้ว่าถ้าเลิกกันเมียจะเอาลูกผมไป
ผมเลยบอกไปว่าลำพังตัวเธอเองยังเอาไม่รอดแล้วจะเอาลูกไปลำบากอีกทำไหม
ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องผมต้องฟ้องศาลใช่ไหมคับ ไม่ได้จดทะเบียนด้วยกันคับ ผมมีสิทธิ์ชนะไหมคับ
เพราะบ้านผมก็มี ทุกอย่างผมเป็นคนหาและจ่ายหมดแต่ติดตรงที่ไม่มีอันไหนเป็นชื่อผม
เพราะตอนนั่นอายุยังไม่ถึง 20 คับเลยไม่มีสิทธิ์ครอบครอง ผมเรียนจบแค่ ม.3
แล้วก็โดนไรออก ตอน ปวช 1 และผมก็เริ่มทำงานหนักเลย 2 ที่ ใน 1 วัน
เป็นยังงั้นมาจนมีลูกคับเลยเหลือแค่ทำที่เดียว ผมควรทำไงดีคับเรื่องมันเยอะกว่านี้มากคับ
แต่ผมเอาเรื่องลูกอย่างเดียวคับ ทุกอย่างเคยพูดหลายครั้งแล้วน่ะคับทั้งหมดก็ 4 รอบ ใน 1 ปี
เพราะผมเป็นคนไม่ค่อยพูดคับ เพราะผมคิดว่าเขาโตมากพอแล้วที่จะต้องมานั่งพูดอะไรเดิมๆ
ผมควรทำไงดีคับ ขอคำปรึกษาหน่อยคับ "" ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพและคำพูดไม่ถูกต้องคับ ""