ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าเราได้มาทำงานฝึกงานครั้งแรกในสภาพนักศึกษาฝึกงานในเครือพวกบริษัทใหญ่ๆอะไรประเภทนี้เรากำลังเรียนใกล้จบแล้วเราเรียนสาขา การจัดการโลจิสติกส์ ก็สรรหาที่ฝึกงานจนไปเจอ บริษัทนึงใน จ.สมุทรสาคร URC Thailand เรารู้จักในนาม jack”jill ขนมหลอกเด็กแหละ ตอนเราติดต่อไปพูดคุยกันแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน เอาตรงๆเราก็ถามเค้าว่าฝึกงานอะไรยังไง ได้ค่าแรงมั้ย ฝึกกี่วัน เข้ากี่โมงเลิกกี่โมง ก็ถามไปเค้าก็ตอบกลับมาเพียงแค่ว่า “ไม่ทราบค่ะ ไม่รู้” เราก็...เอ่ออหรือเค้าไม่รู้จริงๆอ่ะไม่เป็นไรไม่ว่ากันวันเวลาผ่านไปใกล้ฝึกงานก็เลยติดต่อไปใหม่ ถามคำถามแนวเดิม ทางบริษัทตอบเราว่า ค่าแรงเบี้ยเลี้ยงต่างๆไม่ได้ชัวร์ไม่ได้จริงๆ ส่วนวันฝึกฝึกอะไรมั้งทำกี่วันเดี๋ยววมาเจอที่หน้างานพอไปหน้างานทางเค้าก้แจ้งให้ทราบ บอกเราฝึกงานอ่ะเราอยู่คลังสินค้า อ่ะเก็ทเข้าใจฝึกวันจันทร์ถึงเสาร์นะ หยุดอาทิตย์วันเดียว เข้า 8โมงเช้า เลิก 5โมงเย็น คิดในใจหูววอะไรก็ไม่ได้งานจะใช้หนักมั้ยเนี่ยติดตามตอนต่อไป ที่มาระบายแบบนี่คือไม่ใช่ไรนะเราก็เห็นบริษัทเค้าใหญ่โตคิดในใจน่าจะมีผลตอบแทนหรืออะไรให้เราไม่ใช่เห็นแก่เงินอะไรมากมายหรอกแต่คือกินก็ใช้ตังค์ป่ะ รถขับไปก็ต้องเติมน้ำมันป่ะ เอาเส้นผมแลกได้มั้ง ตัดภาพมาที่กลุ่มเพื่อนในสาขาด้วยกัน แม่เจ้าบ้างคนได้ 300+/วัน สวัสดิการแน่นๆ ทำจันทร์ถึงศุกร์หยุดเสาร์-อาทิตย์จัดไป เห้ออออตัดภาพมาที่ตรู ???? คือคิดแต่ว่าเอาประสบการณ์อันนี้ยอบรับแต่ทำไมเค้าไม่คิดถึงแบบเบี้ยเลี้ยงค่าแรงเด็กที่มาร่วมฝึกงานมั่งอ่ะ คือแบบไม่รู้จะพูดยังไงล่ะ รบกวนถามพี่ๆเพื่อนๆน้แงๆคิดเห็นยังไงมั่งครับเคยโดนประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ย ?? หรือหน่วยงานคนที่เกี่ยวข้องกับทางบริษัท URC thailand ก็ดีช่วยมาอธิบายหน่อยครับ ขอบคุณ ไม่ได้ต้องการอะไรขอแค่สิทธิที่มันเท่าเทียมสมเหตุสมผลของมันก็พอ