เรื่องคือเราสมัครเป็นอาสากู้ภัย เป็นน้องใหม่ที่ศูนย์ได้รู้จักพี่คนนึง รุ้สึกดีนะตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ประทับใจพี่เขาทั้งการวางตัว ความคิด การตัดสินใจ คำพูด
แล้ววันนึงพี่เขา ก็ทำให้เรารู้สึกดีมากกว่าเดิม คือ มองมาที่เรา จ้องแบบไม่หลบ จนเราเองต้องหลบ
บางครั้งนั่งฟังบรรยาย อบรม หันไปพี่ก็มองอยู่เราก็ยิ้มๆให้ เสื้อเลอะพี่ก็บอก พี่สอนคนอื่นๆในการถอดถุงมือที่ถูกต้อง โดยให้ดูฟัง แล้วทำเอง แต่เราโชคดีที่พี่มาสอนกับตัว แล้วถอดให้ ทุกครั้งที่เจอกันพี้จะมองแล้วยิ้มตลอด พี่แอดมา เจอเฟสเราเพราะต้องอยุ่ในกลุ่มกู้ภัย เขากดหัวใจที่รูป รูปนั้นเราโพสว่า
ขอเลือกเก็บความรู้สึกนี้ไว้ และหลังจากนั้น 4วันไม่ได้เข้าศูนย์ติดธุระต้องกลับบ้าน เมื่อกลับมาได้เจอสิ่งที่ไม่คาดคิด คือพี่เขาพาแฟนมา เขามีเจ้าของแล้ว
วันนั้นช็อค ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก เหมือนกับอ่อนแรงเลย ความรุ้สึกคือร้องให้ข้างในเลย เขากับแฟนยืนอยู่ต่อหน้าเรา เราก็ทำได้แค่ไม่หันไปมอง หันหลบ
แต่พี่ก็ยังจะถามเราว่ากินไรแล้วยัง มากับใคร สายตาที่มองมา ก็ยิ่งไม่เหมือนเดิม เขาอยู่กับแฟนแต่เขาก็มองเราตลอด โดยครั้งนี้ไม่เคยยิ้มเลย มองแบบแปลกๆ เมื่อมองเราจากที่เราเคยยิ้มเราจะไม่ยิ้มแล้วหันหน้าไปทางอื่นทันที ความรู้สึกเรามันเป็นอะไรที่โคตรแย่เลยอ่ะ หรือเขาสงสัยในตัวเรา หรือต้องการให้เราออกไป หรือต้องการบอกอะไร มันทรมานนะ
เข้าศูนย์ต้องเจอกันทุกวัน น้องคนนี้ทำได้เพียงพยายามไม่มอง พยายามไม่นึกถึง บล็อคไลน์ เลิกเป็นเพื่อนในเฟส ถามคำตอบคำ พยายามหลีกเลี่ยงพูดให้น้อยที่สุด พอจะกลับพี่ก็เรียก น้องฝ้ายแล้วบอกว่าน้องขับรถดีๆนะ เราตอบ ค่ะ โคตรแย่เลยว่ะ เขาปกติ หรือเราเองที่รู้สึกมากเกินไป หรือเขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิด แต่ทุกสายตาที่มองมา มันคืออะไร เราควรทำอย่างไรต่อไปดี ยังจำภาพที่เขามองมาได้ตลอด ยังจำความรุ้สึกต่างๆได้ ควรพูดคุยยิ้มแย้มปกติ ทั้งๆที่ข้างในไม่ใช่ หรือควรตัดทุกสิ่ง แล้วถอยออกมาในจุดของเราตามเคย ไม่มอง ไม่ดู ไม่พูด ลบทุกช่องทางติดต่อ จะดีไหม ถ้าบอกความรุ้สึกไปจะดีไหม จะได้รู้ว่าเขาคิดยังไง แต่เราก็ต้องเตรียมใจรับผลตามมา ตอนนี้คือไม่มีแรงที่จะทำอะไรต่อไปเลย....
เขารู้สึก หรือเราคิดไปเอง
แล้ววันนึงพี่เขา ก็ทำให้เรารู้สึกดีมากกว่าเดิม คือ มองมาที่เรา จ้องแบบไม่หลบ จนเราเองต้องหลบ
บางครั้งนั่งฟังบรรยาย อบรม หันไปพี่ก็มองอยู่เราก็ยิ้มๆให้ เสื้อเลอะพี่ก็บอก พี่สอนคนอื่นๆในการถอดถุงมือที่ถูกต้อง โดยให้ดูฟัง แล้วทำเอง แต่เราโชคดีที่พี่มาสอนกับตัว แล้วถอดให้ ทุกครั้งที่เจอกันพี้จะมองแล้วยิ้มตลอด พี่แอดมา เจอเฟสเราเพราะต้องอยุ่ในกลุ่มกู้ภัย เขากดหัวใจที่รูป รูปนั้นเราโพสว่า
ขอเลือกเก็บความรู้สึกนี้ไว้ และหลังจากนั้น 4วันไม่ได้เข้าศูนย์ติดธุระต้องกลับบ้าน เมื่อกลับมาได้เจอสิ่งที่ไม่คาดคิด คือพี่เขาพาแฟนมา เขามีเจ้าของแล้ว
วันนั้นช็อค ตกใจ ทำอะไรไม่ถูก เหมือนกับอ่อนแรงเลย ความรุ้สึกคือร้องให้ข้างในเลย เขากับแฟนยืนอยู่ต่อหน้าเรา เราก็ทำได้แค่ไม่หันไปมอง หันหลบ
แต่พี่ก็ยังจะถามเราว่ากินไรแล้วยัง มากับใคร สายตาที่มองมา ก็ยิ่งไม่เหมือนเดิม เขาอยู่กับแฟนแต่เขาก็มองเราตลอด โดยครั้งนี้ไม่เคยยิ้มเลย มองแบบแปลกๆ เมื่อมองเราจากที่เราเคยยิ้มเราจะไม่ยิ้มแล้วหันหน้าไปทางอื่นทันที ความรู้สึกเรามันเป็นอะไรที่โคตรแย่เลยอ่ะ หรือเขาสงสัยในตัวเรา หรือต้องการให้เราออกไป หรือต้องการบอกอะไร มันทรมานนะ
เข้าศูนย์ต้องเจอกันทุกวัน น้องคนนี้ทำได้เพียงพยายามไม่มอง พยายามไม่นึกถึง บล็อคไลน์ เลิกเป็นเพื่อนในเฟส ถามคำตอบคำ พยายามหลีกเลี่ยงพูดให้น้อยที่สุด พอจะกลับพี่ก็เรียก น้องฝ้ายแล้วบอกว่าน้องขับรถดีๆนะ เราตอบ ค่ะ โคตรแย่เลยว่ะ เขาปกติ หรือเราเองที่รู้สึกมากเกินไป หรือเขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยสักนิด แต่ทุกสายตาที่มองมา มันคืออะไร เราควรทำอย่างไรต่อไปดี ยังจำภาพที่เขามองมาได้ตลอด ยังจำความรุ้สึกต่างๆได้ ควรพูดคุยยิ้มแย้มปกติ ทั้งๆที่ข้างในไม่ใช่ หรือควรตัดทุกสิ่ง แล้วถอยออกมาในจุดของเราตามเคย ไม่มอง ไม่ดู ไม่พูด ลบทุกช่องทางติดต่อ จะดีไหม ถ้าบอกความรุ้สึกไปจะดีไหม จะได้รู้ว่าเขาคิดยังไง แต่เราก็ต้องเตรียมใจรับผลตามมา ตอนนี้คือไม่มีแรงที่จะทำอะไรต่อไปเลย....