จขกท.เรียนแพทย์ ปี2 ยอมรับว่าช่วงแรกในการเข้ามาเรียนวิชาคณะอย่างจริงจังยังปรับตัวไม่ค่อยได้เพราะมันหนักและเนื้อหาเยอะมากกว่าปี1อย่างสิ้นเชิง จขกทเพิ่งจะสอบมิดเทอมวิชาแรกเสร็จ แล้วผลออกมาว่า ตก! ซึ่งในคณะ มีคนตกประมาณ20% ถือว่าน้อยมาก(แต่อาจารย์ให้แก้ตัวได้) ความจริงแล้วจขกท.ทำใจไว้แล้วหลังสอบเสร็จแต่ก็ยังคิดว่าเราพอทำได้ ไม่น่าตก(ปลอบตัวเอง)แต่ เนื่องจากเป็นข้อสอบเขียน จขกท อาจพลาดบางตัวสะกด และคงไม่ได้อ่านมาดีพอเตรียมตัวไม่ดีผลเลยออกมาเป็นแบบนี้ วินาทีแรกก็หน้าชาเหมือนกันที่รู้ว่าตก ที่ผ่านมาตอนปี1คะแนนจขกทก็ปานกลางถึงน้อยมากเลยก็มี ก็ทำใจได้ระดับนึง แต่จขกท รู้สึกผิดหวังในตัวเอง รู้สึกผิดกับครอบครัว และเกิดคำถามขึ้นในใจว่าเราเหมาะกับที่นี่จริงๆหรอ? เราสมควรจะอยู่ที่นี่หรอ ? ทำไมเราแย่แบบนี้! จะไปรักษาใครเค้าได้! มันวนมาในหัวตลอด จขกท.รู้ว่าหนทางอีกไกล ต้องลำบากอีกมาก นี่แค่เริ่มต้น
ปล. จขกท เข้ามาเรียนเพราะอยากช่วยคนอยากเป็นหมอจริงๆที่บ้านไม่ได้บังคับ จขกท อยากทำให้ได้ อยากจบมาเป็นหมอที่ดี แต่บางเรื่องก็บั่นทอนจิตใจเหลือเกิน
ให้กำลังใจตัวเองยังไงเมื่อรู้ว่าสอบไม่ผ่าน
ปล. จขกท เข้ามาเรียนเพราะอยากช่วยคนอยากเป็นหมอจริงๆที่บ้านไม่ได้บังคับ จขกท อยากทำให้ได้ อยากจบมาเป็นหมอที่ดี แต่บางเรื่องก็บั่นทอนจิตใจเหลือเกิน