ตัวเราเป็นลูกคนเดียว นิสัยก็ตามประสาลูกคนเดียวเลยค่ะ มีงอแงบ้าง แต่ก็รับฟังเหตุผล ไม่ได้เอาแต่ใจแบบร้ายกาจ 5555

ตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องความรู้สึกของตัวเอง เราไม่แน่ใจ ว่าเรารู้สึกยังไง แล้วไม่รู้จะปรึกษาใคร...คือเราสนิทกับพี่คนนึงในออฟฟิศ มาประมาณ 3-4 ปีแล้วค่ะ คุยกันทุกเรื่อง ทั้งงาน ชีวิตส่วนตัว ไปเที่ยว บลาๆแต่ไม่มีแบบประเภทคิดถึงนะ  อยากเจอจัง แบบชู้สาว คือไม่มีเลย เราอาจจะมีอ้อนบ้าง เวลาอยากได้นู่นนี่  

จนกระทั้งไปเที่ยวด้วยกัน(เป็นกลุ่ม) แล้วมีคนมาถามว่าเราเป็นแฟนพี่เค้าเหรอ แล้วมันมี dead air ขึ้นมาเพราะเราแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินที่เค้าถาม จนพี่เค้าก็พูดว่าป่าว..นี่น้องสาว..

ตอนได้ยินคำนี้..เรารู้สึกเสียใจ..แต่ที่ผ่านมา เราไม่เคยคิดกับพี่เค้าในแง่นี้เลยจริงๆ  

ถ้าจะแบ่งสถานะน้องสาวกับแฟน ด้วยเรื่องบนเตียง เราก็ยิ่งคิดว่า ความสัมพันธ์แบบนั้นระหว่างเรากับพี่เค้ามันจะเกิดขึ้นได้ยังไง มันไม่มีทางเป็นไปได้ อาจจะเพราะเรานึกภาพไม่ออกด้วยมั้ง

ตอนนี้เราไม่แน่ใจเลย ว่าเรารู้สึกยังไง แต่เวลาเห็นพี่เค้าใส่ใจคนอื่นมากกว่าเรา..เราก็มีน้อยใจนะ

เอาจริงๆเราคิดว่าสนิทกับพี่เค้ามากในระดับนึง แต่ก็ไม่รู้ว่าพี่เค้าคิดว่าเราสนิทกันหรือยัง? พี่เค้าเป็นประเภทโลกส่วนตัวสูง  มีชวนไปที่บ้าน 3-4 ครั้งละ แต่เราบอกไม่ไป จนกระทั้งครั้งที่ 5 ที่เค้าชวน ถึงได้ยอมไป ตามที่เรารู้จักพี่เค้า คือไม่ใช่คนที่จะชวนใครๆไปบ้านอ่ะ ก็เลยมีแอบคิดเข้าข้างตัวเองบ้างว่าเราสองคนสนิทกัน 5555+

นั่นแหละค่ะ เราไม่รู้ว่าเราชอบพี่เค้าแบบชาย-หญิง หรือแค่อาการน้อยใจของน้องสาว ที่พี่ชายจะหันไปดูแลคนอื่นมากกว่า

ขอบคุณมากนะคะ

ปล.ขอ Tag ห้องสีลมนะคะ เพราะคิดว่าพนักงานบริษัทน่าจะเยอะ อยากได้ความเห็นคนวัยใกล้ๆกัน