อยู่ ม.6 ค่ะ เครียดมาก  ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสอบ เรื่องเพื่อน รู้สึกไม่อยากเจอใคร อยากอยู่คนเดียว เป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่ ม.4 เเต่มันเริ่มหนักขึ้นตอน ม.6 ไม่อยากเจอใครเลย อยากอยู่เฉยๆ อยากนอน เเต่เวลาที่อยู่เฉยๆมันจะคิดเรื่องที่เลวร้ายในอดีต ร้องไห้บ่อย ร้องไห้ง่าย รู้สึกเหมือนตันไปหมด เวลามีใครพูดใส่เเรงจะร้องไห้ง่ายมาก ทั้งๆที่ปกติไม่ค่อยสนใจ เก็บที่อย่างที่คนอื่นพูดมาคิดเเม้ว่ามันจะเล็กน้อยมาก ไม่อยากพูดกับใคร มีความคิดเเว๊บมาในหัวว่าให้อยู่เฉย อย่ายุ่งกับใคร เหนื่อยเเล้ว เคยคิดฆ่าตัวตายบ่อยมาก เคยบอกเเม่ว่าอยากไปหาหมอ เเต่เเม่ไม่สนใจ เราควรทำไงดีคะ?