เราอายุ 23 เพิ่งเรียนจบ 2 เดือนที่แล้ว แฟนเราอายุ 22 กำลังทำงาน เป็นความสัมพันธ์แบบทางไกล คือเราอยู่คนละจังหวัดกัน คือจากหัวข้อเลยนะคะ คือคบกับแฟนมาประมาณ 7 เดือน คือก่อนคบกันก็คุยกันมา 2 เดือนก็รู้สึกว่าเวิร์ค แบบนี้โอเค พอยอมรับได้ คือเค้าจะหายไปทั้งวัน จะโทรมาหรือทักแชทมาดึกๆ คุยกันนิดๆหน่อยๆก็นอน แต่ก็จะมีบางครั้งโทรมาคุยนานหน่อย ไม่ก็บางทีเผลอหลับไปทั้งคู่ แต่พอตกลงคบกันแรกๆก็เหมือนเดิมพอช่วงเดือนที่ 3 ที่คบกันก็เริ่มห่างๆแล้วอ่ะค่ะ คือ บางวันก็หายไปเลยโทรหาไม่รับ บางทีทักไปก็ไม่ตอบ แต่แชทขึ้นออนตลอด บางทีก็เห็นความเคลื่อนไหวนะ แบบไปกดไลค์เพื่อนสนิทเราในเฟซ แต่ไม่ตอบเราแบบนี้ จนเรารู้สึกว่าแบบนี้มันอึดอัด เลยปิดการติดตามเพื่อนไม่ให้ขึ้นฟีดเรา เพื่อเราจะได้ไม่ต้องเห็นเค้าว่าไปกดไลค์ใครแล้วไม่ตอบเรา ปิดสถานะการออนไลน์แฟนเราเอง เพราะไม่อยากรับรู้ว่าเขาออนแต่ไม่ตอบแชทเรา ช่วงนั้นนอยด์มาก แต่เราไม่ค่อยอยากจะพูด แต่พอมีครั้งนึง ได้ลองคุยกันว่า เค้ารู้สึกแย่นะ บางทีไม่ได้คุยกันเลยวันนึง สองวัน ไม่ได้คุยคือไม่ได้คุยเลย ไม่ได้โทรคุย ไม่ได้แชท คือไม่มีการสนทนาใดๆเลย เราก็บอกว่าบางทีมีแฟน ก็อยากมีไว้ระบาย ปรับทุกข์ มีไว้ปรึกษากัน เขาก็บอกว่าเขาไม่ชอบความสัมพันธ์แบบเด็กๆ แล้วอีกอย่างนี่โตแล้ว ไม่น่าจะเป็นแบบนี้ น่าจะเข้าใจเขามากกว่านี้ เค้าบอกอีกว่า รู้ใช่ไหมว่าเขาไม่ค่อยว่าง นี่ก็บอกว่าใช่ ก็เข้าใจ แต่ก่อนหน้านั้นเขาเคยบอกว่า เขาไม่ใช่คนที่จะคุยกับใครทั้งวันนะ เพราะไม่ว่าง ต้องทำงานนู่นนี่นั่น เพราะอยู่บ้านเค้าต้องดูแลทุกคนแม่ พี่ น้อง ย่า หลาน แบบนี้ คล้ายๆว่าเป็นเสาหลักก็ได้ นี่ก็เข้าใจ เค้าบอกว่าแค่คุยก่อนนอนวันละไม่กี่นาทีแค่นี้ก็พอแล้ว หมายถึง ก็เวิร์ค ก็โอเคอะไรประมาณนี้อ่ะ นี่ก็เก็ทนะ เพราะนี่ไม่ได้ว่างอยู่แล้ว เป็นช่วงทำโปรเจคจบ พอหลังจากคุยเรื่องนี้จบ นี่ก็โอเค เข้าใจ แล้วอีกอย่างคือเขาติดเพื่อน เป็นที่รักของเพื่อน ก็จะมีเพื่อนเยอะ ก็จะชอบออกไปสังสรรค์กับเพื่อนบ่อยๆ เค้าก็จะบอก เราก็ไม่เคยว่านะ ไม่เคยห้าม เราเข้าใจ เพราะช่วงนี้ก็ยังวัยรุ่นอยู่ มันเป็นเรื่องธรรมดา ระหว่างนั้นช่วงกลางเดือนเมษาที่ผ่านมา เค้าได้งานพอดี(ก่อนหน้านั้นเค้าจะทำไร่ทำสวน) ตอนนั้นมันเริ่มไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนที่เคยคุยกันไว้ คือ เราแทบไม่ได้คุยกันเลย เราแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าทำงานแบบไหน เกี่ยวกับอะไร แบบไหน คือไม่ได้คุยคือไม่ได้คุยเลย สองสามวันคุยกัน แชททิ้งไว้เกือบอาทิตย์อ่าน อ่านไม่ตอบ นี่ก็คิดแหละ แต่พูดไปก็รู้สึกว่าไม่มีประโยชน์ เค้าก็เหมือนเดิม นี่ก็พอรู้บ้างว่าเค้าทำงานเป็นกะบังคับโอที ทำงานเช้าถึงค่ำ ค่ำถึงเช้า เค้าคงเหนื่อย นี่ก็ไม่ค่อยตามแล้วอ่ะ ไม่โทร ไม่แชท เค้าก็เหมือนกัน นานๆที เค้าจะโทรมาบ้าง จะแชทมาบ้าง แต่บอกได้เลยว่า อาทิตย์ละครั้งถือว่ามากไปด้วยซ้ำ อ่อ ลืมไปเค้าทำงานจะมีวันหยุดอาทิตย์ละ 1 ครั้ง แต่วันหยุดก็ไม่มีโทรหา ทักหา หรืออะไรหรอก นี่คิดว่าเค้าเหนื่อย ก็เลยไม่อยากรบกวน ไม่อยากโทร หรือทักไป เขาบอกว่าเค้าป่วย เดี๋ยวเป็นนู่นนี่นั่นบ้าง ตอนนี้เราเรียนจบแล้ว กลับมาอยู่บ้านได้ซักพักใหญ่ๆ ระยะทางระหว่างเราก็สั้นลง เราอยู่จังหวัดเดียวกัน โคตรจะหวังเลยว่าซักวันหยุดของเขาจะชวนเรา หรือพาเราไปไหนบ้าง พาไปกินข้าวซักชั่วโมง ครึ่งชั่วโมงเราก็โอเคแล้ว คือตอนนี้เราห่างกันมาก จนนี่คิดว่าตัวเองอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีแฟน ทุกวันนี้สถานะแฟนมีแค่ในเฟซบุ๊ค นอกนั้นไม่รู้สึกเลย ว่าเรากับเขากำลังคบกันอยู่จริงๆ คือมันแปลกหรือมันปกติ ที่คนเราคบกับแฟน แต่แทบจะไม่ได้คุยกันเลย นี่จะตีเป็นอาทิตย์ละครั้งทั้งแชท ทั้งโทร แบบนี้มันน้อยไปไหม หรือเราต้องการมากไป หรือยังไง เราสับสนมากกับตัวเอง ว่าจริงๆแล้ว มันยังไงกันวะ ตอนนี้โคตรสับสนเลยว่าจะยังไง คุยกับเขาอีกรอบ ก็ไม่รู้ว่าจะได้คุยอีกเมื่อไหร่ โทรไปหา เขายังไม่โทรกลับเลย หรือเราจะขอเลิก หรือเราจะหายไปจากเขาเลย หรือเราจะยังไงดี ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ
ปล.เป็นกระทู้แรกอาจจะพิมพ์งงๆหน่อย แต่อยากปรึกษาจริงๆค่ะ
แล้วมีคู่ไหนที่นานๆทีคุยกัน คุยอาทิตย์ละครั้ง สองอาทิตย์ครั้งแบบนี้ไหมคะ มันปกติไหมคะ