เราแอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานค่ะ ชอบเขาได้เกือบ3เดือนแล้ว เขาดึงดูดเราแปลกๆอะตอนแรกก็ไม่อะไรหรอค่ะ แต่พอเขาทักเราเขาชวนเราคุย แบบความรู้สึกนั้นก็ตีขึ้นมาเลย ครั้งแรกที่คุยกับแบบเป็นเรื่องเป็นราว เขาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับแฟนเก่าเขาค่ะ นอยส์ๆอยู่แหละ ละเขาก็บอกว่าพี่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะ เพราะพี่คิดว่าน้องจะไม่ไปบอกใคร คือเป็นใครๆก็คิดป่ะก็ต้องคิดเข้าข้างตัวเองแหละ คือละหลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยมีแค่มองกันบ้างไรบ้าง มีคืนนึงเราทักแชทพี่เขาไปแบบคุยเล่นๆกวนๆ จนพี่เขาอ่านไม่ตอบหลังจากนั้นอีกนานเลยยย เราบึ้งใส่เขาเวลาเจอหน้าแอบมองเขาพอเขามองกลับก็บึ้งหันหนี เอาจริงไม่มีสิทธ์งอนเขาหรอก จนมีคนบางคนเข้ามาเขาเข้ามาแบบทำเป็นไม่ชอบพี่เขา แต่มันเสือกรู้ทุกความเคลื่อนไหวของพี่เขา ในเฟสพี่เขาจะมีชื่อมันที่กดไลค์พี่เขาตลอดเอาเรื่องเขามาเล่าให้เราฟังตลอด ล่าสุดพี่เขาชมมัน มันเล่าให้ฟังไม่หยุดเลย-.- 

คืนนั่นเราเหงามากกเลยโพส ไลค์ทักในเฟสไป พี่เขามากดไลท์เราก็เออ มาไลค์ทำไมคนอ่านไม่ตอบ ละเราก็ทักไปปกติคุยกันตอนเที่ยงคืนยันตีสาม จนเราหลับคาโทรศัพท์เลย ละพี่เขาก็อ่านไม่ตอบอีกแหละ จนเช้าที่ทำงานมีพี่อีกคนมาแซวเราว่าแอบชอบเขาหรอทั้งๆที่พี่คนที่เราชอบนั่งอยู่ข้างๆ คือแบบไปไม่เป็น พี่เขาก็นั่งมองเราที่โดนอีกคนแซวอยู่อ่ะ อยากออกจากตรงนั้นมากกกก จนเราต้องหนีไปอีกทีอะ ละเราก็ยืนคุยกับเพื่อนผู้ชายที่ทำงานร่วมกันนั้นแหละะคุยๆคนพี่คนที่เราชอบเดินมาบอกเวลางานใช่เวลาคุยหรอเเต่ไม่มองเราเลยมองแต่คนที่เราคุยด้วย

ที่อยากเดาคือ เขาไม่ได้คิดไรกับเราใช่ปาะคือเราคิดแต่ฝ่ายเดียวเลยจินตนาการไปทั่วใช่มั้ย บางพฤติกรรมของเขามันชวนคิดอะ 

บางทีพี่เขานั่งคุยงานเรายืนอยู่พอหันไปมองเขาคือเหมือนพี่เขามองมาทางเราอยู่แล้ว ความรู้สึกเป็นงั้นจริงๆ

ทำไงดีอยากจัดการกับความรู้สึกตัวเองแล้ว