เรื่องมีอยู่ว่าเรารู้จักกับผู้ชายคนนึงมาก็นานแล้ว ตอนรู้จักกันเขาก็ไม่ได้มีแฟนหรือมีเจ้าของอะไร คุยกันไปเรื่อยๆ เรารู้สึกดีกับเขานะ มีสุขที่ได้คุยกัน เขาเคยขอเรามีอะไรด้วย แต่เราไม่กล้าอะ กลัวอะไรหลายอย่าง (ทั้งเราและเขาอายุ30+กันแล้ว) ความคิดของเราคือความรักไม่จำเป็นต้องมีเซ็กส์มั้ยอะ อีกความคิดก็อยากอยากลอง เหมือนคนเป็นไบโพล่า สับสนจะเอาหรือไม่เอาดี สุดท้ายตอนนั้นก็ไม่ได้เอา แล้วเรากับเขาก็ห่างๆกันไปไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยเหมือนก่อน จนวันนึงเขามาบอกกำลังจะแต่งงาน เพราะเขาทำผู้หญิงอีกคนท้อง พอรู้ว่าผู้หญิงเป็นใคร แอบเกลียดผู้หญิงคนนั้น คิดเองนะว่าเขาใช้วิธีท้องเอาผู้ชายคนนี้ไปจนได้ เหมือนโลกของเราพัง เราคิดมาโดยตลอดว่าอนาคตของเราคือเขา ตั้งแต่วันนั้นเราก็ไม่กล้าคุยกับเขาอีกเลย กลัวบาป จนเมื่อ3วันก่อนเราจะไปธุระแถวจังหวัดบ้านเขา เลยทักไปถามทาง เลยได้คุยกัน เขาขอมีอะไรกับเราอีก แต่เราก็ไม่ได้อนุญาต เราว่ามันผิดเขามีเมียและกำลังจะมีลูก แต่ความรู้สึกของเรากับเขามันยังเหมือนเดิม ได้คุยแล้วมีความสุข รู้สึกดี ถ้าเราจะแอบคิดว่าลองมีอะไรกันสักครั้งมันจะผิดมั้ย แค่มีอะไรกัน ไม่ต้องรับผิดชอบ ไม่มีต้องมีสถานะใดๆ แค่ความสุขนิดเดียว แล้วก็จบกันไป อีกใจก็กลัวบาป กลัวเวรกรรม