เราเจอพี่เค้าครั้งแรกก็เรียกได้ว่าตกหลุมรักเลยก็ว่าได้ ตรงสเป็ตทู๊กกกกอย่าง ผมยาว หน้าเข้มขรึม นิ่งมาก เซอร์ๆ เราแอบมองเค้าทุกวันเลย แต่เราก็ทำนิ่งๆเฉยๆนะ ไม่ได้เค้าไปคุยหรือทักหยอกอะไรทั้งนั้นเพราะไม่รู้จักกับเค้า เป็นอยู่อย่างี้เป็นเดือน จนเราโดนย้ายโซน แต่โชคดีมากที่โซนเรารับผิดชอบคือพี่เค้าขับรถผ่าน ได้เจออยู่บ่อยเราก็ได้แต่มองเหมือนเดิมแต่ภายใต้ความกระดี้กระด้ามาก ในตอนนั้นคิดว่าถ้าได้รู้จักเค้าก็ดีดิ แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเพราะเราป๊อด
จนมีอยู่วันนึงเพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ข้างห้องเรา มันมาเคาะห้องรถยืมรถ ไอ่เราก็ด้วยความกันเองและลืมนึกก็รีบเปิดประตูห้องยื่นกุญแจรถให้ ภาพที่เห็นคือพี่คนนั้น คนที่เราแอบชอบยืนอยู่ตรงหน้าเรา ในสภาพเมานิดๆ หน้ายิ้มกริ่ม แต่อิชั่นนุ่งผ้าขนหนูเตรียมพร้อมไปอาบน้ำ (ไม่โป๊นะแต่ไม่เรียบร้อย) แต่ช็อตเด็ดคือ พี่เค้าทำท่าพุ่งเข้ามาหา แบบหยอกๆ แล้วไอ่เพื่อนรุ่นพี่มันพุดขึ้นว่า"เฮ้ย..คนนี่ยุ่งไม่ได้เด็กไอ้....มัน" แล้วอิชั่นก็โดนไล่เข้าห้องปิดประตูทันที หมดกันการได้เจอหน้ารู้จักกันครั้งแรก T_T
***(เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ดุอิชั่นเยี่ยงพ่อบังเกิดเกล้า ที่สำคัญเค้าเป็นสามีเพื่อนสนิทและอยู่ห้องติดกันเลยดูแลกันโคตรดี๊ดีประดุจบิดาคนที่2)
หลังจากนั้นก็ได้รู้ว่าพี่เค้าชื่ออะไร ขอใช้ชื่อ สมมุติแล้วว่าชื่อ เค แล้วก็ได้รู้อีกว่า แด๊ดดี้No.2 เป็นเพื่อนสนิทกับพ่เค และๆๆๆๆๆ ทั้งสองคนนี้ยังเป็นเพื่อนซี้สุดสนิทกับคนที่เราคบอยู่ อยากกระโดดพุ่งหลาวเอาหัวปักดินมากแล้วบอกว่าความจำเสื่อม แล้วหลังจากนั้น เราก็ได้เข้าไปรู้จักสนิทสนมกับพี่เคมากขึ้น ไปกินเหล้า ไปเที่ยว แต่ไม่ได้ไปกัน2คนนะ ไปกันเป็นฝูง จนสนิทกันจนใจเราไม่หวั่นไหวเมื่ออยุ่ใกล้เค้าแล้ว คุยกันได้ทุกเรื่อง ชนแก้วกันได้ และเริ่มมีความรู้ดีๆให้กัน แต่พี่เคจะเว้นช่องว่างไว้ให้เรา2ช่อง ช่องแรกคือ เราเป็นเด็กเพื่อนสนิทเค้า ช่องที่2คือ พี่เคเป็นคนเจ้าชู้มาก มีผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าตลอด เรารู้ทุกอย่าง เราสนิทกับพี่เคมากถึงขั้นที่ไปซื้อถุงยางให้พี่เค้าก็ทำมาแล้ว ทำโดยที่ไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่โกธร ไม่หึง ไม่รู้สึกอะไรเลยยยย เพราะเราใช้สายตาแบบเพื่อนมองเค้า เพราะรู้ว่าตอนนั้นเรากับเค้าเป็นได้แค่เพื่อน....ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เพื่อนสนิทเค้าที่คบกับเรา เริ่มตีตัวออกห่าง เพราะเค้ามีคนอื่น และมีข่าวเข้าหูเค้าเรื่องเรากับพี่เค โดยก็ใครล่ะ อีแด๊ดดี๊No.2 ไง นางโมโหที่เราเสียทรงกินเหล้าเมาเป็นหมา ร้องไห้ฟูมฟายตลอดๆ นางเลยไปโวยและทิ้งท้ายไว้ว่า "ไม่ต้องห่วงน้องกู กูดูแลได้ไอ่เคมันช่วยดูแลให้ อีกคน" จร้า จบแบบเงียบ เงียบจนหน้ากลัวมากว่าระเบิดจะลงหัว แล้วหลังจากนั้นก็เหมือนจะสบายใจ แต่ไม่ได้คบกันนะ คือพี่เคก็ตะแล็ตแต๊ดแต๋ ชวนกินเหล้าบบ้าง ชวนดูคอนเสิร์ตบ้าง โคตรสนุกอ่ะ และมันมีความพัฒนามาเรื่อยๆ มีพามาส่งบ้านที่ต่างอำเภอบ้างล่ะ พามาลอยกระทงบ้างล่ะ ขับรถมานั้งกินเหล้าที่บ้านบ้างล่ะ ซึ่งมันไกลมากๆ แต่พี่เคก็มา แต่การมาแต่ละครั้งก็เช่นเดิม มาเป็นฝูงคน หรือไม่ก็ค้องมีคนอยู่ด้วยไม่ได้อยู่กัน2ต่อ2
แต่นางก็ยังเจ้าอยู่นะ แต่เราก็ไม่เตยรู้สึกอะไร เพราะก็เริ่มไปคบคนอื่นเหมือนกัน แต่แบบไงดีอะ..คือถ้าเราอยู่กับคนที่เราคบอยู่ ณ. ตอนนั้น ถ้าพี่เคมาเคาะประตูเรียก หรือมาตะโกนเรียกเราหอ เราก็ไม่สนคนนั้นนะ พี่เคก็เช่นกัน พี่เคยพาเด็กเค้ามาที่หอพักเรา แบบมาหาอิแด๊ดดี๊No.2 มาคุยกันไรงี้ เรานั้งอยู่ด้วยนางก็จะคุยกับเรา เล่นเกมส์กับเรา เหมือนตรงนั้นมีเราอยู่แค่2คน ต่างคนต่างเป็นคนสำคัญของกันและกัน แต่เราไม่เคยพูดหรือคุยกันถึงสถานะของเรา
จนวันนึง พี่เคโดนจับในข้อหา พกพาอาวุธปืนไปในที่สาธารณะ โดนจำคุก เพราะนางไม่ยอมประกัน ก็ติดยาวๆไป7เดือน ตลอดเวลาเราเขียนจดหมายหากันตลอด ก็เขียนทั่วๆไป มีจีบกันบ้าง แต่ก็กั๊กๆอยู่ มีอยู่ครั้งนึงเราไปเยี่ยมพี่เค แต่...เราไปกับเพื่อนนะ และการไปเยี่ยมคือต้องคุยโทรสับมองเห็นกันผ่านตาข่ายเหล็กและกระจกใสๆกั้นอีกชั้นนึง เพื่อนเรานางก็คุยๆๆๆๆๆๆๆ คุยเก่ง แต่สายตาพี่เคกับสายเรามองกันอยู่ตลอด และเรามีโอกาสได้คุยสายกับพี่เคเพียงแค่
พี่เค : วันนี้วันวาเลนไทน์ ทำไมไม่อยู่กับแฟน
เรา : ก้หนูเลือกที่จะมาหาพี่ไง
แค่นี้ทุกอย่างมันก็เหลือเพียงเรา2คนแล้วคะ สรุปหมดเวลได้คุยกันอยู่แค่นั้นจริง ฮ่าๆๆๆๆ แล้วเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจะพี่เคใกล้ออกก็เริ่มมีจดหมายคุยความในใจกันมากขึ้น จนลงเอยที่ ต่างคนต่างรุ้สึกดีๆต่อกัน คือพี่เคออกมาก็พร้อมดูใจ คบกันเลย แต่....มันพลิกคะ เรามีแฟน(อีกแล้ว) และแฟนคนนี้คือจิงจังกับเรามากกกกกก ตัดทุกวงโครจรของเรา และเราก็เหมือนโดนสะกด เชื่อฟังดุจดั่งลูกหมา เราก็เล่าเรื่องนี้ในจดหมายให้พี่เคฟังนะ แล้วจดหมายที่พี่เคตอบกลับมาคือ ตัดพ้อ และสื่อถึงว่าเราเลือกแล้วเองนะ แต่พี่เคไม่โกธร ไม่ว่า ไม่โทษเราว่าผิด แต่ไอ่เพื่อนเค้าที่อยู่ในเรือนจำ เขียนจดหมายออกมาด่าเราแบบเจ็บแสบมากกกกกกกกกกกกก รู้เลยว่าพี่เคจริงจังกับเราจริงๆ T T
พอพี่เคออกมา ก็มีโอกาสได้เจอแฟนเรา ชวนกันพากันขับเราออกไปกัน2คนพักนึง คล้ายๆเหมือนกับพี่เคมาดูว่าเค้าเป็นไง อยู่กับเราดีมั้ย เราโอเครึเปล่า และอย่างที่บอก แฟนเราแรงมากเซ้นส์ผู้ชายกับผู้ชายมันมองกันออก ทั้งๆที่แฟนเราไม่เคยรู้เรื่องเรากับพี่เคเลย นางพาเราอยู่ที่อื่นจร้า เราต้องออกจากงาน เราต้องลาขาดจากโลกใบเดิม ชีวิตเสเพเดิมๆ เพื่อมาสร้างครอบครัวกับเค้า เราก็โอเคนะ เราก็ยอมทำเพื่อครอบครัวของเรา และสามีของเรา ตอนผ่านมา7ปีแล้ว ที่เราไม่ได้เจอพี่เค 7ปีแล้วที่เราเป็นภรรยาและแม่ของลูกๆ ส่วนสามีก็ดีมาก ขยันมาก เลิกเกเร ใจเย็นลง ทำเพื่อครอบครัวทุกอย่าง เราภูมิใจที่มีครอบครัว เราภูมิใจที่ได้สามีที่ดี ไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว ไม่เล่นการพนัน ทำแต่งาน ทำเพื่อนครอบครัว แต่มีสิ่งเดียวที่สามีขอเรา ไม่ให้เรากลับไปพบไปเจอพี่เคอีก ไม่คุย ไม่ติดต่อกันอีก เราโอเค เรื่องแค่นี้ทำได้เพื่อครอบครัว แต่เราก็คิดถึงพี่เคนะ ยังเก็บจดหมายของพี่เคไว้ทุกฉบับ แต่ก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะอะไรยังไง เพราะเรามีหน้าแต่ต้องทำตัวให้เหมาะกับคำว่าแม่และภรรยาที่ดี
จนเมื่อเดือนที่แล้วเรามีโอกาสได้ เจอรูปๆนึงในเฟสบุ๊ค มันเป็นรูปพี่เคเพื่อนๆรุ่นพี่คนอื่นๆ เราเลยทักไปหาเจ้าของเฟสบุ๊ค และขอช่องทางติดต่อกับพี่เค แต่พี่เคไม่ใช้สื่อใดๆแม้แต่โทรศัพท์ เราเชื่อเพราะรู้จักนิสัยพี่เคดี เราเลยทิ้งเบอร์โทรไว้กับพี่ๆคนอื่น จนอีกวันมีพี่ๆโทรมาหา คุยกันไถ่ถามว่าเป็นไงบ้างหายไปนานมาก อะไรมาณ จนเข้าถึงเรื่องพี่เค พี่เคกำลังมีครอบครัว ภรรยาพี่เคกำลังท้อง พอเรารู้แค่นั้นก็ถอยเลย ไม่อยากติดต่อกับพี่เคแล้ว เพราะเรานึกถึงใจภรรยาพี่เค และเค้ากำลังจะมีลูก มันจะกระทบเป็นวงกว้าง เราก็โอเคที่ได้รู้ว่าเป็นยังแค่นั้นก็พอใจแล้ว และเราคิดว่าเรื่องจะจบ หลังจากนั้นอีก ไม่กี่วัน เบอร์พี่คนเดิมโทรมา และบอกว่ามีคนอยากคุยด้วย ใช่ เป็นพี่เค ก็ดีใจนะ คุยกับแบบคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน พี่เคบอกกับเราว่า ยังคงรู้สึกดีๆกับเราและขอให้เราเก็บความรู้สึกดีๆนั้นไว้ เราก็บอกว่าได้คะ แต่ตอนนี้เราต่างคนต่างมีครอบครัวและคนในครอบครัวของเราสำคัญที่สุด ขอดูแลและถนอนน้ำใจของคุ๋ของเรานะคะ พี่เคก็เห็นดีด้วย เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก จะเอาความสุขส่วนตัวมามีบทบาทเหนือความเหมาะสมและสิ่งที่ถูกที่ควรจะเป็นไม่ได้
ขอบคุณพี่เค ที่เว้นช่องว่างให้หนูอีกครั้ง
ขอบคุณพี่เค ที่ไม่เคยทำให้หนูเสียหาย
ขอบคุณพี่เค ที่ไม่คงเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันเสมอมา
จะทำหน้าที่และดูแลคู่ชีวิตให้ดีที่สุดคะ
รักที่ไม่ได้จะครอบครอง รักที่ไม่ได้ลงท้ายเป็นด้วยเป็นแฟนกัน อย่างนี้เราทำถูกต้องแล้วใช่มั้ย
จนมีอยู่วันนึงเพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ข้างห้องเรา มันมาเคาะห้องรถยืมรถ ไอ่เราก็ด้วยความกันเองและลืมนึกก็รีบเปิดประตูห้องยื่นกุญแจรถให้ ภาพที่เห็นคือพี่คนนั้น คนที่เราแอบชอบยืนอยู่ตรงหน้าเรา ในสภาพเมานิดๆ หน้ายิ้มกริ่ม แต่อิชั่นนุ่งผ้าขนหนูเตรียมพร้อมไปอาบน้ำ (ไม่โป๊นะแต่ไม่เรียบร้อย) แต่ช็อตเด็ดคือ พี่เค้าทำท่าพุ่งเข้ามาหา แบบหยอกๆ แล้วไอ่เพื่อนรุ่นพี่มันพุดขึ้นว่า"เฮ้ย..คนนี่ยุ่งไม่ได้เด็กไอ้....มัน" แล้วอิชั่นก็โดนไล่เข้าห้องปิดประตูทันที หมดกันการได้เจอหน้ารู้จักกันครั้งแรก T_T
***(เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ดุอิชั่นเยี่ยงพ่อบังเกิดเกล้า ที่สำคัญเค้าเป็นสามีเพื่อนสนิทและอยู่ห้องติดกันเลยดูแลกันโคตรดี๊ดีประดุจบิดาคนที่2)
หลังจากนั้นก็ได้รู้ว่าพี่เค้าชื่ออะไร ขอใช้ชื่อ สมมุติแล้วว่าชื่อ เค แล้วก็ได้รู้อีกว่า แด๊ดดี้No.2 เป็นเพื่อนสนิทกับพ่เค และๆๆๆๆๆ ทั้งสองคนนี้ยังเป็นเพื่อนซี้สุดสนิทกับคนที่เราคบอยู่ อยากกระโดดพุ่งหลาวเอาหัวปักดินมากแล้วบอกว่าความจำเสื่อม แล้วหลังจากนั้น เราก็ได้เข้าไปรู้จักสนิทสนมกับพี่เคมากขึ้น ไปกินเหล้า ไปเที่ยว แต่ไม่ได้ไปกัน2คนนะ ไปกันเป็นฝูง จนสนิทกันจนใจเราไม่หวั่นไหวเมื่ออยุ่ใกล้เค้าแล้ว คุยกันได้ทุกเรื่อง ชนแก้วกันได้ และเริ่มมีความรู้ดีๆให้กัน แต่พี่เคจะเว้นช่องว่างไว้ให้เรา2ช่อง ช่องแรกคือ เราเป็นเด็กเพื่อนสนิทเค้า ช่องที่2คือ พี่เคเป็นคนเจ้าชู้มาก มีผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าตลอด เรารู้ทุกอย่าง เราสนิทกับพี่เคมากถึงขั้นที่ไปซื้อถุงยางให้พี่เค้าก็ทำมาแล้ว ทำโดยที่ไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่โกธร ไม่หึง ไม่รู้สึกอะไรเลยยยย เพราะเราใช้สายตาแบบเพื่อนมองเค้า เพราะรู้ว่าตอนนั้นเรากับเค้าเป็นได้แค่เพื่อน....ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เพื่อนสนิทเค้าที่คบกับเรา เริ่มตีตัวออกห่าง เพราะเค้ามีคนอื่น และมีข่าวเข้าหูเค้าเรื่องเรากับพี่เค โดยก็ใครล่ะ อีแด๊ดดี๊No.2 ไง นางโมโหที่เราเสียทรงกินเหล้าเมาเป็นหมา ร้องไห้ฟูมฟายตลอดๆ นางเลยไปโวยและทิ้งท้ายไว้ว่า "ไม่ต้องห่วงน้องกู กูดูแลได้ไอ่เคมันช่วยดูแลให้ อีกคน" จร้า จบแบบเงียบ เงียบจนหน้ากลัวมากว่าระเบิดจะลงหัว แล้วหลังจากนั้นก็เหมือนจะสบายใจ แต่ไม่ได้คบกันนะ คือพี่เคก็ตะแล็ตแต๊ดแต๋ ชวนกินเหล้าบบ้าง ชวนดูคอนเสิร์ตบ้าง โคตรสนุกอ่ะ และมันมีความพัฒนามาเรื่อยๆ มีพามาส่งบ้านที่ต่างอำเภอบ้างล่ะ พามาลอยกระทงบ้างล่ะ ขับรถมานั้งกินเหล้าที่บ้านบ้างล่ะ ซึ่งมันไกลมากๆ แต่พี่เคก็มา แต่การมาแต่ละครั้งก็เช่นเดิม มาเป็นฝูงคน หรือไม่ก็ค้องมีคนอยู่ด้วยไม่ได้อยู่กัน2ต่อ2
แต่นางก็ยังเจ้าอยู่นะ แต่เราก็ไม่เตยรู้สึกอะไร เพราะก็เริ่มไปคบคนอื่นเหมือนกัน แต่แบบไงดีอะ..คือถ้าเราอยู่กับคนที่เราคบอยู่ ณ. ตอนนั้น ถ้าพี่เคมาเคาะประตูเรียก หรือมาตะโกนเรียกเราหอ เราก็ไม่สนคนนั้นนะ พี่เคก็เช่นกัน พี่เคยพาเด็กเค้ามาที่หอพักเรา แบบมาหาอิแด๊ดดี๊No.2 มาคุยกันไรงี้ เรานั้งอยู่ด้วยนางก็จะคุยกับเรา เล่นเกมส์กับเรา เหมือนตรงนั้นมีเราอยู่แค่2คน ต่างคนต่างเป็นคนสำคัญของกันและกัน แต่เราไม่เคยพูดหรือคุยกันถึงสถานะของเรา
จนวันนึง พี่เคโดนจับในข้อหา พกพาอาวุธปืนไปในที่สาธารณะ โดนจำคุก เพราะนางไม่ยอมประกัน ก็ติดยาวๆไป7เดือน ตลอดเวลาเราเขียนจดหมายหากันตลอด ก็เขียนทั่วๆไป มีจีบกันบ้าง แต่ก็กั๊กๆอยู่ มีอยู่ครั้งนึงเราไปเยี่ยมพี่เค แต่...เราไปกับเพื่อนนะ และการไปเยี่ยมคือต้องคุยโทรสับมองเห็นกันผ่านตาข่ายเหล็กและกระจกใสๆกั้นอีกชั้นนึง เพื่อนเรานางก็คุยๆๆๆๆๆๆๆ คุยเก่ง แต่สายตาพี่เคกับสายเรามองกันอยู่ตลอด และเรามีโอกาสได้คุยสายกับพี่เคเพียงแค่
พี่เค : วันนี้วันวาเลนไทน์ ทำไมไม่อยู่กับแฟน
เรา : ก้หนูเลือกที่จะมาหาพี่ไง
แค่นี้ทุกอย่างมันก็เหลือเพียงเรา2คนแล้วคะ สรุปหมดเวลได้คุยกันอยู่แค่นั้นจริง ฮ่าๆๆๆๆ แล้วเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจะพี่เคใกล้ออกก็เริ่มมีจดหมายคุยความในใจกันมากขึ้น จนลงเอยที่ ต่างคนต่างรุ้สึกดีๆต่อกัน คือพี่เคออกมาก็พร้อมดูใจ คบกันเลย แต่....มันพลิกคะ เรามีแฟน(อีกแล้ว) และแฟนคนนี้คือจิงจังกับเรามากกกกกก ตัดทุกวงโครจรของเรา และเราก็เหมือนโดนสะกด เชื่อฟังดุจดั่งลูกหมา เราก็เล่าเรื่องนี้ในจดหมายให้พี่เคฟังนะ แล้วจดหมายที่พี่เคตอบกลับมาคือ ตัดพ้อ และสื่อถึงว่าเราเลือกแล้วเองนะ แต่พี่เคไม่โกธร ไม่ว่า ไม่โทษเราว่าผิด แต่ไอ่เพื่อนเค้าที่อยู่ในเรือนจำ เขียนจดหมายออกมาด่าเราแบบเจ็บแสบมากกกกกกกกกกกกก รู้เลยว่าพี่เคจริงจังกับเราจริงๆ T T
พอพี่เคออกมา ก็มีโอกาสได้เจอแฟนเรา ชวนกันพากันขับเราออกไปกัน2คนพักนึง คล้ายๆเหมือนกับพี่เคมาดูว่าเค้าเป็นไง อยู่กับเราดีมั้ย เราโอเครึเปล่า และอย่างที่บอก แฟนเราแรงมากเซ้นส์ผู้ชายกับผู้ชายมันมองกันออก ทั้งๆที่แฟนเราไม่เคยรู้เรื่องเรากับพี่เคเลย นางพาเราอยู่ที่อื่นจร้า เราต้องออกจากงาน เราต้องลาขาดจากโลกใบเดิม ชีวิตเสเพเดิมๆ เพื่อมาสร้างครอบครัวกับเค้า เราก็โอเคนะ เราก็ยอมทำเพื่อครอบครัวของเรา และสามีของเรา ตอนผ่านมา7ปีแล้ว ที่เราไม่ได้เจอพี่เค 7ปีแล้วที่เราเป็นภรรยาและแม่ของลูกๆ ส่วนสามีก็ดีมาก ขยันมาก เลิกเกเร ใจเย็นลง ทำเพื่อครอบครัวทุกอย่าง เราภูมิใจที่มีครอบครัว เราภูมิใจที่ได้สามีที่ดี ไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว ไม่เล่นการพนัน ทำแต่งาน ทำเพื่อนครอบครัว แต่มีสิ่งเดียวที่สามีขอเรา ไม่ให้เรากลับไปพบไปเจอพี่เคอีก ไม่คุย ไม่ติดต่อกันอีก เราโอเค เรื่องแค่นี้ทำได้เพื่อครอบครัว แต่เราก็คิดถึงพี่เคนะ ยังเก็บจดหมายของพี่เคไว้ทุกฉบับ แต่ก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะอะไรยังไง เพราะเรามีหน้าแต่ต้องทำตัวให้เหมาะกับคำว่าแม่และภรรยาที่ดี
จนเมื่อเดือนที่แล้วเรามีโอกาสได้ เจอรูปๆนึงในเฟสบุ๊ค มันเป็นรูปพี่เคเพื่อนๆรุ่นพี่คนอื่นๆ เราเลยทักไปหาเจ้าของเฟสบุ๊ค และขอช่องทางติดต่อกับพี่เค แต่พี่เคไม่ใช้สื่อใดๆแม้แต่โทรศัพท์ เราเชื่อเพราะรู้จักนิสัยพี่เคดี เราเลยทิ้งเบอร์โทรไว้กับพี่ๆคนอื่น จนอีกวันมีพี่ๆโทรมาหา คุยกันไถ่ถามว่าเป็นไงบ้างหายไปนานมาก อะไรมาณ จนเข้าถึงเรื่องพี่เค พี่เคกำลังมีครอบครัว ภรรยาพี่เคกำลังท้อง พอเรารู้แค่นั้นก็ถอยเลย ไม่อยากติดต่อกับพี่เคแล้ว เพราะเรานึกถึงใจภรรยาพี่เค และเค้ากำลังจะมีลูก มันจะกระทบเป็นวงกว้าง เราก็โอเคที่ได้รู้ว่าเป็นยังแค่นั้นก็พอใจแล้ว และเราคิดว่าเรื่องจะจบ หลังจากนั้นอีก ไม่กี่วัน เบอร์พี่คนเดิมโทรมา และบอกว่ามีคนอยากคุยด้วย ใช่ เป็นพี่เค ก็ดีใจนะ คุยกับแบบคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน พี่เคบอกกับเราว่า ยังคงรู้สึกดีๆกับเราและขอให้เราเก็บความรู้สึกดีๆนั้นไว้ เราก็บอกว่าได้คะ แต่ตอนนี้เราต่างคนต่างมีครอบครัวและคนในครอบครัวของเราสำคัญที่สุด ขอดูแลและถนอนน้ำใจของคุ๋ของเรานะคะ พี่เคก็เห็นดีด้วย เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก จะเอาความสุขส่วนตัวมามีบทบาทเหนือความเหมาะสมและสิ่งที่ถูกที่ควรจะเป็นไม่ได้
ขอบคุณพี่เค ที่เว้นช่องว่างให้หนูอีกครั้ง
ขอบคุณพี่เค ที่ไม่เคยทำให้หนูเสียหาย
ขอบคุณพี่เค ที่ไม่คงเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันเสมอมา
จะทำหน้าที่และดูแลคู่ชีวิตให้ดีที่สุดคะ