**** ช่วยแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพนะครับ ****
ผมกับแฟน รู้จักกันผ่านทาง fb จนวันนึงเราได้ทำงานร่วมกัน เราแลกเปลี่ยนStoryของกันและกัน เธอเคยบอกว่าเธอคงไม่ดีพอที่จะมีใคร เพราะเธอเคยมีลูกแล้วสองคน แต่นั่นผมยินดีที่จะยอมรับ หลังจากนั้นมา ผมทำหน้าที่แฟนที่ดีมาโดยตลอด อะไรที่ เธออยากได้ผมพยายามหามาให้ ไม่สนใจคนอื่นที่เข้ามา เราคุยกันถึงเป้าหมายในชีวิตเธอบอกผมว่า เธออยากแต่งงาน ด้วยความที่ผมเองก็อยากมีครอบครัวแล้ว เราเลยมีเป้าหมายเดียวกัน ผมตั้งใจจะแต่งงานกับเธอ เราคบกันได้ซักพัก จนวันนึงมีผู้ชายคนนึงโผล่เข้ามาในชีวิตโดยทั้งผมมาทางไลน์แล้วบอกผมว่า แฟนของผมเป็นแฟนของเค้า เค้าคบกันนานแล้ว (ขอใช้ชื่อย่อว่า นายB ) ผมใจสลาย ผมถามแฟนว่าอะไรยังไง แฟนผมบอกว่า ไม่ได้คบกันแค่คุยกัน ไม่มีสถานะ ฝ่ายชายน่าจะคิดไปเอง แล้วเธอขอจัดการเรื่องนี้เอง หลังจากนั้นเธอได้มาบอกผมว่า เธอเลิกยุ่งกับนายB ไปแล้ว *ผมกับแฟนไม่เช็คโทรศัพท์กัน เราก็คบกันต่อมาเรื่อยๆ จนมีประเด็นอีกรอบ นายB โทรมาคุยกับผมเค้าบอกเค้าจะไปเอง หลังจากวางสาย แฟนผมโทรมาบอกเลิกผม บอกว่าจะเลือกนายB ผมรักเธอมาก ผมขอร้องเธอให้เลือกผม เธอให้เหตุผลว่าที่ต้องมีนายB อยู่เพราะนายB สามารถช่วยเธอในยามจำเป็นได้ ตัวผมเองช่วยได้น้อยกว่านายB ผมยืนยันกับเธอว่าผมไม่เลิก หลังจากนั้น เธอขอเวลา เพื่อที่จะไปเลิกกับนายB หลังจากนั้นผมให้เวลาเธอมาตลอด เราอยู่ด้วยกันที่บ้าน กินนอนด้วยกัน ลูกๆผมก็ช่วยเลี้ยงทำหน้าที่พ่อ รับส่งไปโรงเรียน ป้อนข้าว อาบน้ำ ทำหน้าที่พ่อให้ดีที่สุด เหมือนเป็นลูกผมเอง แต่เวลาที่นายB โทรมา ผมต้องอยู่เฉยๆ ทำอะไรไม่ได้ แฟนผมไปเจอกับนายB บ้างเป็นครั้งคราว ผมรับรู้ แต่ห้ามไม่ได้ ผมเจ็บปวดทุกครั้งที่รู้ว่าแฟนผมกับนายB ยังติดต่อกัน เธอบอกว่าเธอรักผม ซึ่งผมเองก็รู้สึกได้ แต่ผมไม่สามารถดูแลเธอเท่าที่เธอต้องการได้ และการที่ผมอยู่ตรงนี้ ผมยังเชื่อว่าความดีที่ผมทำอาจเปลี่ยนใจเธอได้
แฟนผม : คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกสอง เลี้ยงดูที่บ้าน (ค่าใช้จ่ายของเด็กๆ พ่อของเด็กๆเป็นคนรับผิดชอบ)
ผม : ฐานะปลานกลาง กำลังสร้างตัว
นายB : อายุ 3x ฐานะดีกว่าผม
แฟนผมคบผู้ชายพร้อมกันสองคน ผมควรทำไงดี ?
ผมกับแฟน รู้จักกันผ่านทาง fb จนวันนึงเราได้ทำงานร่วมกัน เราแลกเปลี่ยนStoryของกันและกัน เธอเคยบอกว่าเธอคงไม่ดีพอที่จะมีใคร เพราะเธอเคยมีลูกแล้วสองคน แต่นั่นผมยินดีที่จะยอมรับ หลังจากนั้นมา ผมทำหน้าที่แฟนที่ดีมาโดยตลอด อะไรที่ เธออยากได้ผมพยายามหามาให้ ไม่สนใจคนอื่นที่เข้ามา เราคุยกันถึงเป้าหมายในชีวิตเธอบอกผมว่า เธออยากแต่งงาน ด้วยความที่ผมเองก็อยากมีครอบครัวแล้ว เราเลยมีเป้าหมายเดียวกัน ผมตั้งใจจะแต่งงานกับเธอ เราคบกันได้ซักพัก จนวันนึงมีผู้ชายคนนึงโผล่เข้ามาในชีวิตโดยทั้งผมมาทางไลน์แล้วบอกผมว่า แฟนของผมเป็นแฟนของเค้า เค้าคบกันนานแล้ว (ขอใช้ชื่อย่อว่า นายB ) ผมใจสลาย ผมถามแฟนว่าอะไรยังไง แฟนผมบอกว่า ไม่ได้คบกันแค่คุยกัน ไม่มีสถานะ ฝ่ายชายน่าจะคิดไปเอง แล้วเธอขอจัดการเรื่องนี้เอง หลังจากนั้นเธอได้มาบอกผมว่า เธอเลิกยุ่งกับนายB ไปแล้ว *ผมกับแฟนไม่เช็คโทรศัพท์กัน เราก็คบกันต่อมาเรื่อยๆ จนมีประเด็นอีกรอบ นายB โทรมาคุยกับผมเค้าบอกเค้าจะไปเอง หลังจากวางสาย แฟนผมโทรมาบอกเลิกผม บอกว่าจะเลือกนายB ผมรักเธอมาก ผมขอร้องเธอให้เลือกผม เธอให้เหตุผลว่าที่ต้องมีนายB อยู่เพราะนายB สามารถช่วยเธอในยามจำเป็นได้ ตัวผมเองช่วยได้น้อยกว่านายB ผมยืนยันกับเธอว่าผมไม่เลิก หลังจากนั้น เธอขอเวลา เพื่อที่จะไปเลิกกับนายB หลังจากนั้นผมให้เวลาเธอมาตลอด เราอยู่ด้วยกันที่บ้าน กินนอนด้วยกัน ลูกๆผมก็ช่วยเลี้ยงทำหน้าที่พ่อ รับส่งไปโรงเรียน ป้อนข้าว อาบน้ำ ทำหน้าที่พ่อให้ดีที่สุด เหมือนเป็นลูกผมเอง แต่เวลาที่นายB โทรมา ผมต้องอยู่เฉยๆ ทำอะไรไม่ได้ แฟนผมไปเจอกับนายB บ้างเป็นครั้งคราว ผมรับรู้ แต่ห้ามไม่ได้ ผมเจ็บปวดทุกครั้งที่รู้ว่าแฟนผมกับนายB ยังติดต่อกัน เธอบอกว่าเธอรักผม ซึ่งผมเองก็รู้สึกได้ แต่ผมไม่สามารถดูแลเธอเท่าที่เธอต้องการได้ และการที่ผมอยู่ตรงนี้ ผมยังเชื่อว่าความดีที่ผมทำอาจเปลี่ยนใจเธอได้
แฟนผม : คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกสอง เลี้ยงดูที่บ้าน (ค่าใช้จ่ายของเด็กๆ พ่อของเด็กๆเป็นคนรับผิดชอบ)
ผม : ฐานะปลานกลาง กำลังสร้างตัว
นายB : อายุ 3x ฐานะดีกว่าผม