สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอย้อนไปเมื่อตอนสมัยปี2559 ตอนนั้นเราอยู่ม.3 ม.3คือจุดเปลี่ยนชีวิตของเราในหลายๆอย่าง มีแฟนเยอะสุดม.3เลยจ้า 55555 แล้วก็หลายๆเรื่อง เราเป็นคนเฟรนลี่ค่ะ เข้ากับคนง่าย ร่าเริง ยิ้มหัวเราะตลอด เรามีเพื่อนเยอะในระดับนึงเลยค่ะ แล้วก็จะสนิทๆกันทุกคน เป็นคนชอบให้คำปรึกษาเพื่อน วันนึงมีเพื่อนผชในห้องทักหาเราขอคำปรึกษาว่าจะจีบผญคนนึงติดยังไง ระยะเวลาที่เราให้คำปรึกษาทุกๆอย่างตั้งแต่เริ่มจีบจนเขาคบกันเราก็ดีใจด้วย เขาทะเลาะกันก็เราช่วยเคลีย จนเขาเลิกกัน เพื่อนๆในห้องเห็นว่าเรากับเพื่อนผชคนนี้สนิทกันแปลกๆ ก็แซวกันมาตลอด จนวันนึงเราต่างก็รู้สึกดี แต่ตอนนั้นมันคิดตรงที่ว่า เขากำลังคบกับรุ่นน้องต่างรรคนนึง เป็นคนเดียวกันกับที่เราให้คำปรึกษาเขาแล้วเรากับน้องคนนั้นรู้จักกันในระดับนึง เราเลยแอบคุยกันในไลน์กับเพื่อนผชคนนี้มาตลอด จนวันนึงเขาบอกว่าเขารักเราจริงๆ เพราะเราเจอหน้าที่รรกันตลอด เลิกเรียนเขาก็ไปส่งเราที่บ้าน โดยที่แฟนผชคนนี้ไม่รู้เลย เรารู้ตอนนั้นเราผิดเพื่อนเริ่มเตือนอะไรหลายๆอย่างแต่เราก็ดันทุรังให้ความสัมพันธ์นี้มันเกิดขึ้น เขาทำเหมือนแฟนทุกอย่างเลยค่ะ เสาอาทิตอยากไปไหนพาไป ไปรับกลับบ้านตลอด อยู่ด้วยกันตลอด จนวันนึงเขาเลิกกับแฟนเขา เพราะน้องเขาพอจะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเพื่อนคนนี้ น้องเขาเลยตัดสินใจเลิกไป แต่เรื่องมันไม่ได้จบแบบที่ใครๆคิดว่า เรากับเพื่อนคนนี้จะไปกันได้ด้วยดี เรายอมรับความผิดนะคะว่าเราผิดที่ไปแย่งมา เคยอยากจะพอหลายครั้งแต่มันทำไม่ได้ ในหัวเรามีแต่เขาตลอด เพราะเราตัวติดกับเขามาตลอดเลยค่ะ เราเคยถามเขาว่าถ้าคนรอบข้างไม่โอเคกับความสัมพันธ์เรา เราพอกันแค่นี้ไหม เราพูดทั้งน้ำตา เรายอมรับว่าเราก็รักเขารักมาก แต่เขาดึงเราไปกอดแล้วบอกว่าไว้ค่อยคุยกัน แต่เขาก็ไม่ได้หายไปไหนเขาก็คุยกับเราตลอด เขาบอกว่าถ้าเขาหายไปเราจะอยู่กับใครจะยังไง เพราะตอนนั้นเราทะเลาะกับเพื่อนส่วนนึงในห้องที่ด่าว่าเรา แต่เพื่อนส่วนมากก็ให้กำลังใจ คือตอนนั้นมันแย่แบบสุดๆ อะต่อเนอะเขาเลิกกับแฟนเขาแล้ว แต่เขาก็ยังคุยกับเราเหมือนเดิมทุกอย่างเหมือนเดิม จนวันนึงเรามารู้ว่าเขาก็คุยกับเพื่อนต่างห้องคนนึง แล้วบอกกับเพื่อนคนนั้นว่าคุยกับเราแบบเพื่อน บอกเราว่าคุยกับเพื่อนคนนั้นแค่เพื่อนเหมือนกัน ตอนนั้นคือเรารู้สึกเหมือนเวรกรรมอะค่ะ55555แต่เราทนทนมาตลอดรู้ว่าเขาคุยกันแล้วคุยแบบเรา พอผ่านไปสักพักเขาก็ทำสตอรี่เหมือนเขาคบกัน เอารูปผญมาตั้งรูปแนะนำ ตอนนั้นเราโกรธมากที่สุดเลยค่ะน้ำตาไหลออกมาเลย แล้วเราก็มาเคลียว่าเออนี่คืออะไร คบกันแล้วใช่ไหมจะได้ไม่ยุ่ง ตอนแรกเขาบอกเขาจะเลิกยุ่งกับเราไปๆมาๆเขาก็กลับมาหาเราและนั่นแล่ะค่ะเราใจอ่อน จนมาถึงวันปัจฉิมเป็นวันสุดท้ายที่เราต้องอยู่จังหวัดนั้นด้วยเราต้องไปเรียนต่อตจว.เขาก็เปิดตัวว่าคบกับเราทุกๆอย่าง โอเคเราเริ่มสบายใจว่าเขาจะมีเราคนเดียวแล้ว เดี๋ยวพิมต่อในเม้นนะคะ