ตามหัวขอกระทู้เลยค่ะ เราขออธิบายถึงตัวเราก่อน

คือเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดค่ะ เป็นคนเงียบๆ 

มีอะไรก็ไม่ค่อยพูดค่ะเก็บไว้กลัวคนอื่นเสียความรู้สึก

จนสุดท้ายแล้วกลายเป็นเราที่เสียความรู้สึกเสียเอง

ในกลุ่มของเรามีเพื่อน2คนค่ะรวมเราด้วยเป็น3คน

เราคบกับเพื่อนคนนึงมานานแล้วค่ะแต่อีกคนคบกันทีหลัง(ขอแทนว่าA)เรารู้สึกว่าAจะสนิทกับเพื่อน

อีกคนมากๆคือชวนไปไหนด้วยกันตลอด พูดคุยกันตลอด ถามการบ้าน บอกการบ้าน เทคแคร์ดูแล

อย่างดีทุกเรื่องค่ะตรงข้ามกับเราที่เขาไม่เคยทำ

แบบนี้เลย เวลาเพื่อนอีกคนอยู่Aจะไม่สนใจ

เราเลยค่ะแต่พอเพื่อนอีกคนไม่อยู่เขาก็ทำมาเป็นสนใจเราค่ะคือรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่ต้องมาฟังเรื่องที่Aพูดกับเพื่อนอีกคนโดยที่เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย

มีอะไรAก็ไม่เคยบอกเราเลยค่ะเราจะรู้ทีหลังจากเพื่อนอีกคนตลอดจนเราเริ่มถอยตัวเองออกมาจากAค่ะคือตอนนี้เราเริ่มทำตัวเหมือนที่Aทำกับเรา

คือไม่สนใจAสนใจแต่เพื่อนอีกคนค่ะแต่เราก็อดคิดมากไม่ได้บางวันเราไม่ได้คุยกับAเลยค่ะทั้งๆที่อยู่

กลุ่มเดียวกันแต่เพื่อนอีกคนที่เราคบกับเขา

มานานแล้วเขานิสัยดีมากค่ะ เทคแคร์เราดี เราเคยคิดจะออกจากกลุ่มค่ะแต่เพราะเขาเราเลยไม่คิดจะออกมาจากกลุ่มยอมรับเลยค่ะว่าทนคบA

มาตลอด4ปีจนถึงตอนนี้ที่เราไม่ไหวแล้วเลยคิดจะออกจากกลุ่มแต่ก็อย่างที่บอกค่ะว่ายังออกมาได้ไม่เต็มร้อยเพื่อนอีกคนเขาก็บอกว่าต่อให้เราออกจากกลุ่มยังไงเราก็เป็นเพื่อนกับเขาเหมือนเดิมค่ะ

สำหรับเราAเป็นเพื่ิอนที่ค่อนข้างดีนะคะแต่แค่เขาไม่เคยเห็นเราอยู่ในสายตาเลยขนาดเราป่วยนอรพ.

เขายังไม่เคยถามอาการของเราเลยค่ะกลุ่มเราเคยเปิดอกคุยกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้วค่ะแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมคือเราไร้ตัวตนและถูกมองข้ามเรื่องกลุ่มเพื่อนทำให้เราเครียดถึงขนาดเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าเลยค่ะ คือเครียดมากและหาทางออกของปัญหาไม่ได้เป็นเพราะเราห่วงเรื่องงานกลุ่มที่เรายังต้องทำด้วยกันอีกมากมายเลยค่ะ อยากออกมาค่ะ แต่ก็กลัว

สุดท้ายขอฝากคำถามค่ะ เราสมควรอยู่ในกลุ่ม

ต่อไหม? เพราะจบปีการศึกษานี้เราต้องเรียนต่อที่อื่นแล้วคงไม่ได้สนิทกับAแล้วค่ะ ให้ทนต่อไปอีกสักนิด

เหมือนที่ทนมาตลอด4ปีหรือออกจากกลุ่มตอนนี้เลย

เพื่อตัวของเราเอง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

คือสุดจะทนแล้วเลยมาตั้งกระทู้😂