ขอเกริ่นเรื่องก่อนคือเราจบปริญญาตรีเอกนิเทศสาขาภาพยนต์มาค่ะ แต่ที่บ้านตั้งแต่ ปู้ ตา เป็นข้าราชการครูหมด ญาติ พี่ป้าน้าอา ลุง เป็นข้าราชการครูหมด ส่วนเราเป็นลูกคนเดียวค่ะ ตอนที่เราเรียนเอกนี้ เราก็ไม่ได้ชอบจริงๆ แต่เรียนตามใจตัวเองค่ะเราผิดเอง พอจบออกมาก็หางานไม่ได้ทางบ้าน ญาติ พ่อแม่ ก็บอกให้ไปเรียนครูใหม่เราอายุ 28 แล้วคะ หลังจากจบมาก็ทำงาน บริษัทเล็กๆ ทำได้3 ปี ก็ออกค่ะ มาหางานทีนี้เห็นbts มันเปิดรับสมัครพนักงานประจำสถานี เราก็ลองไปสมัครดู แล้วได้ทำงานคะ ทำได้ 2 เดือนแล้ว งานก็แลกเหรียญ เปิดระบบขายบัตร บนสถานี (ขอไม่บอกชื่อสถานีนะค่ะ) แม่เราไม่รู้เรื่อง แต่อยู่มาวันนึงแม่เราถามว่าทำงานอะไร เงินพอใช้มั๊ย ก พ ได้สอบรึเปล่า ออกมาอยู่บ้านแล้วอ่านหนังสือสอบข้าราชการดีกว่ามั๊ย เดี๋ยวแม่เลี้ยงเอง เราบอกไปว่า ตอนนี้ได้งานเป็นพนักงานประจำสถานี แม่เราก็สวนขึ้นมาทันควันเลยว่า คนแลกเหรียญน่ะเหรอ พ่อเราก็หัวเราะ จบปริญญาตรี ไปทำงานแลกเหรียญ แล้วความรู้ความสามารถจะเอาไปต่อยอดอะไรได้ พ่อเราบอกว่า ลาออกมาแล้วมาอ่านหนังสือสอบข้าราชการ หรือไม่ ก็ไปเรียนครูใหม่ เอาวุติ ป.ตรีไปสมัคร ที่รามก็ได้ ถึงจะจบมา 30 กว่าๆ อย่างน้อยก็ได้เป็นครู สอบติดไม่ติดค่อยว่ากัน เรานี่ร้องไห้เลยค่ะ ถามว่างานนี้ชอบมั๊ย เราก็ยังไม่ถึงกับชอบค่ะ แต่เราไม่อยากสอบข้าราชการ ไม่อยากเป็นครูกลับบ้านทีไร ตาก็ถามตลอดเลยคะ ออกยังงานแลกเหรียญอะออกมาเถอะ ตาเรานี่อยากให้เราเป็นครูมาก อยากเห็นหลานใส่ชุดขาว เราควรทำยังไงดีค่ะ เราเครียดมาก ญาติก็ดูถูก เพราะลูกป้าๆ นี่จบดีๆ งานดีๆทั้งนั้น เราก็สงสารพ่อแม่นะ ไม่อยากให้ท่านน้อยหน้าไครเลย ส่วนตัวเราก็ผิดด้วยแหละที่เรียนตามใจตัวเองมาตั้งแต่แรก เราพยายามอธิบายงานที่เราทำอยู่ให้แม่ฟัง แต่แม่ไม่ฟังเลยคะ บอกให้ออกอย่างเดียว จะอยู่ยังไง ต้องไปทำงานดึกๆ เปลี่ยนกะไปมา เราเหนื่อยกับงานยังต้องมาเหนื่อยกับที่บ้านอีก เราควรทำยังไดี ออกจากงานมาเรียนครูใหม่เลย หรือทนทำงานต่อไปดีค่ะ T-T แล้วงานรถไฟฟ้ามันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ
ทำงานเป็นพนักงานประจำสถานีรถไฟฟ้า BTS มันจะไม่ก้าวหน้าจริงๆหรอค่ะ ทำไมที่บ้านต้องมาดูถูกกันด้วย