คุณหลอกดาว ดาวนั่งเอนตัวอยู่บนเตียงนอน หยิบกระดาษรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ถูกแม็กไว้มาสองชุด ชุดแรกสองแผ่น ชุดที่สองสามแผ่น มาเช็คข้อมูลในอินเตอร์เน็ต สายตากำลังจับจ้องไปที่จอสมาร์ทโฟน ปล่อยให้ละครในทีวีเล่นไปอย่างโดดเดี่ยว เดียวดาย ก็ดาวเอาแต่สนใจชุดตัวเลขในหน้าจอมือถือนั่น จากนั้นก็ถอนหายใจยาวๆออกมา ห่าทั้งตับเมริงเอ้ย พอๆงวดนี่พองวดสุดท้ายแล้ว

ชีวิตที่แสนโหดร้ายทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย มีแต่คนหลอกดาว คนนั้นก็ดี คนนี้ก็เด็ด พอดาวตามโดนตลอดเลย พอๆต่อไปนี้จะไม่เชื่อใครอีกแล้ว เขาขยำกระดาษในมือทิ้งไป โยนทิ้งลงขยะข้างเตียง

ชีวิตแค่โดนทำร้าย แต่ในที่สุดมันต้องไม่โดนทำลาย ชีวิตยังมีงวดหน้าเสมอ ฮ่าๆ มันคือสโลแกนของดาวเอง ไม่สิ! มันคือคำปลอบใจของดาวเองแหละ และคิดว่าน่าจะหลายคนที่มีคติประจำใจแบบนี้

เช้าวุ่นวายบ่ายตื่นเต้นเย็นนั่งเศร้า มันคือเรื่องจริง จริงๆ เช้านี้ดาวมาถึงออฟฟิศเร็วกว่าหัวหน้าอีกแล้ว รถสัญจรไปมามากมายเหมือนเดิม ก็มันเป็นถนนนิ ไม่ให้เขาวิ่งบนถนนจะให้เขาไปวิ่งที่ไหน

ดาวยืนรอ ระหว่างยืนรอ ไอ้คนขายล็อตเตอรี่ที่เซเว่นมันมองดาวอีกแล้ว มันจะมายัดเยียดให้ดาวซื้ออีกแล้วแน่ๆ ทันใดนั้นดาวโบกมือให้ เป็นสัญญาณบอกว่าโนๆ! เขายิ้ม ยกมือขึ้นมาโอเคในกับดาว

ไม่ต้องแปลกใจ ผู้คนที่นี่ชินกับการที่พนักงานบริษัทนี้ต้องมายืนรอเปิดบริษัททุกวัน เห็นจนชิน ผู้จัดการก็ไม่แคร์ จะว่าไปเขาก็มาทันเข้างานตลอดนะ แค่น้องๆมาเร็วก็เท่านั้นเอง

“น้องตัวไหนเด็ดน้อง”

“ไม่ซื้อพี่”

“ใช่เหรอ น้องดาวเนี่ยนะจะไม่ซื้อ”

“จริงจริ๊งพี่” เสียงสูง

หัวหน้างานมาถึงเปิดออฟฟิศลงเวลาเข้างานเรียบร้อย จัดการเรื่องส่วนตัวให้แล้วเสร็จ ก็มานั่งเก็งหวยกัน ปากก็บอกสลากกินแบ่งรัฐบาล เห็นแต่รัฐบาลกินอย่างเดียว ไม่เห็นแบ่งประชาชนบ้างเลย

ดาวนั่งเอามือประสานกันค้ำคางมองหัวหน้าเขียนตัวเลขหลายคู่มาก จับตัวนั้นมาสลับตัวนี้ อย่างตื่นเต้น รวมๆกันแล้วก็หลายบาท

จะว่าไปดาวก็ได้มาสองใบนะเมื่อวาน ฮ่าๆ เอ่อนะแค่สองร้อยพอแล้วๆ ถ้ามันจะถูกใบเดียวมันก็ถูก ดาวคิดในใจและยิ้มที่มุมปากนิดๆ ภูมิใจที่ตัวเองไม่ซื้อหวยงวดนี้

ไลน์! เสียงไลน์ที่มือถือดาวดังขึ้น ใครกันนะช่างมาขัดจังหวะดาวจริงๆ กำลังนั่งมองหัวหน้าเขียนหวยอยู่

“อิหล่า 79 เด้อหล่า ห้าสิบคูณห้าสิบเด้อลูกหล่า

792 ร้อยคูณร้อยเด้อนาง เลขเด็ดๆ “

ความร้อนใจมันเกิดขึ้นที่ใจดาว ดูนาฬิกาจะเที่ยงแล้ว ดาวมองหน้ามองหลัง เอาไงดี เอาไงดี ดาวหนึ่งบอกว่าไม่ซื้อ จะถูกมั้ยก็ไม่รู้ ดาวสองบอกว่าซื้อๆเดียวถูกมาเสียดายแย่เลย อืมใต้ดินละกัน

“หัวหน้าซื้อด้วยหน่อย ตัวนี้นะห้าร้อยคูณห้าร้อย”

“เหอะๆ แล้วบอกไม่ซื้อ”

ดาวเขียนตัวเลขที่แม่ส่งมาให้หัวหน้า ทันใดนั้นก็วิ่งไปที่หน้าออฟฟิศ ตะโกนไปยังคนฝั่งตรงข้าม ที่นั่งอยู่ร้านสะดวกซื้อ พร้อมกวักมือเรียก

“ล็อตเตอรี่ ล็อตเตอรี่ มานี่หน่อย”

ดาวยืนตะโกนเรียก ทันใดนั้นผู้หญิงในกลุ่มขายสลากกินแบ่งรัฐบาลก็ปั่นจักยานข้ามถนนมาหาดาว จัดไปอีกชุดนึง สามใบเต็มๆ ผีหวยเข้าสิงไม่เสียดายอะไรทั้งนั้น

บ่ายสี่โมงตรงมาถึงดาวดูไลค์สดผ่านเฟซบุ๊ก แทบร่วงตกเก้าอี้ ไม่มีกะจิตกะใจทำงานแล้ว มือไม้อ่อนไปหมด เรี่ยวแรงไม่รู้หายไปไหน ดาวอยากกลับบ้านแล้ว ดาวไม่อยากทำงานแล้ว

ดาวจะไม่ซื้ออีกแล้ว คอยดู! จะไม่ซื้ออีกแล้ว รู้สึกเหมือนดาวจะเป็นซึมเศร้าเลยตอนนี้ ดาวไปถามผู้เชี่ยวชาญเขาบอกว่า ไม่ใช่แค่คุณที่เป็น โรคนี้เป็นกันทุกคน ผ่านไปสิบห้าวันก็หาย แล้วก็อาจจะกลับมาเป็นใหม่ บางคนก็ไม่เป็น แต่พอผ่านไปสิบห้าวันอีกก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ผู้เชียวชาญบอกกับดาวว่า โรคนี้รักษาไม่หายครับ.  

แม่หลอกดาว แม่หลอกดาว