แต่ก่อนกวยจั๊บน้ำใสที่กุมหัวใจผมไว้ ผมยกให้อ้วนโภชนา หน้าโรงหนังเก่า เยาวราช 

สมัยก่อนรสชาติจะฉุนเฉียวมาก เหมือนไอ่กวยจั๊บมันแค้นที่ผมไปฆ่าพ่อมัน แต่เดี๋ยวนี้เฮียอ้วนเบามือลงไปมาก ไม่จัดหนักพริกไทยให้ผมเหมือนแต่ก่อนแล้ว

ก่อนที่หัวใจจะสลาย กวยจั๊บเจ้าอื่นได้เข้ามาจีบผมในช่วงที่อ่อนแอ

เค้าคือ “เล็กเลือดหมู” เจ้าเก่าสะพานควาย ที่ขนทัพเครื่องในมาครบทุกตำแหน่ง นุ่มเด้งไร้กลิ่น น้ำซุปเช็งหวานชุ่มลิ้น โดยส่วนตัวผมจะเขย่าพริกไทยลงไปให้ท่วม เท่านี้ก็เทียบชั้นเฮียอ้วนในอดีตได้ไม่ยาก


ไม้ตายอยู่ที่เส้นกวยจั๊บมัดใจที่หนึบดิ้นไปทั่วปาก รับรองไม่เหมือนใคร ไม่รู้ว่าเคล็ดลับมาจากแป้งที่ใช้ทำเส้นหรือวิธีการลวก เรื่องนี้ถ้าหิวจะลืมถาม ผมลืมถาม


จุดอ่อนคือหมูกรอบที่ค่อนไปทางแข็ง แต่ก็ยังไม่ถึงกับเคี้ยวหิน

ทางร้านยังมีของกินเล่นอย่าง “กุนเชียงทำเอง” ที่เนื้อแน่นมันน้อยทอดมาใหม่ๆ รองด้วยผักกาดหอมฉีกสดๆ ที่กินแล้วไม่เข้ากัน ส่วนอีกจานเป็น “ฮ่อยจ๊อ” เนื้อปูอวบอัด แต่รสชาติก็ทั่วไป ไม่ได้เหนือธรรมชาติ ทั้งสองจานแกล้มรอกวยจั๊บได้พอเพลิน


ภาพรวมโอเคมากๆ แต่ผมขอเผื่อใจให้กวยจั๊บเจ้าอื่นอีกซักระยะ
.
หน้าร้านมีหมูตัวใหญ่กับป้ายสีม่วงแปะตัวอักษร “เล็กเลือดหมู” ฟอนต์เจ๊ก

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขออนุญาตฝากเพจนะครับ https://www.facebook.com/aahaankon/