ศิลปะที่ว่าไม่จำเป็นว่าคือ รูปวาด-รูปปั้นแกะสลักตามพิพิธภัณฑ์ หรือในคำจำกัดความของศิลปะแบบสูงส่งเกินเอื้อมอะไร ... งานดนตรี สถาปัตยกรรม ก้อนเมฆ รูปที่เด็กวาด ทิวทัศน์ในคอมโพสิชั่นหนึ่ง ๆ ฯ เหล่านี้ก็จัดเป็นศิลปะได้เช่นกัน

สิ่งที่สำคัญกว่านิยามในที่นี้คือศิลปะที่ว่ามันสร้างแรงบันดาลใจให้เรารู้สึกตื่นเต้น รู้สึกมีไฟขึ้นมาหลังจากการได้เห็น ฟัง ได้กลิ่น หรือสัมผัส

มาแชร์กันหน่อยว่ามีงานศิลป์ชิ้นไหนที่กระตุ้นเราแบบนั้นได้บ้าง เอาที่ตราตรึงที่สุด หรือจะเป็นชิ้นล่าสุดเท่าที่นึกออกก็ได้

เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นอีกทอดนึงก็ได้นะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ของเราล่าสุดก็คงเป็นงานดนตรีคลาสสิก: Gershwin Arrangements ของ Michael Finnissy


ส่วนตัวชอบ Finnissy อยู่แล้ว แต่พึ่งได้ฟังชิ้นนี้ที่แปลกกว่างานอื่นของเจ้าตัวที่มันมีเมโลดี้ฟังง่ายโผล่ขึ้นมา แม้ว่าจะยังคงความซับซ้อนทางอารมณ์ เกรี้ยวกราด ความขุ่นเคืองในนิยาม"โน้ตที่เพราะ"แบบที่คนทั่วไปเข้าใจ ความกระหายที่จะหานิยามความงามแบบใหม่ๆ อยู่ อันนี้เป็นสไตล์ของศิลปิน (ที่เราเองก็มีความสัมพันธ์ร่วมในจุดนี้เช่นกัน)

ทว่าในงานชิ้นนี้แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบบางอย่างที่ก่อให้เกิดความงามมันก็หนีไม่พ้น แม้ว่ามันจะซ้ำซากน่าเบื่ออยู่บ้างก็ตาม

และเมื่อคนที่เข้าถึงจินตนาการทางดนตรี คนที่มีอารมณ์ซับซ้อน และฝีมือระดับพระกาฬอย่าง Finnissy หันมาเล่นแบบให้มัน(ใกล้เคียงกับคำว่า)เพราะแล้วมันจับใจจริงๆ กับทุกตัวโน้ตที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์--

อารมณ์ที่คำศัพท์-คำพูดไม่สามารถตีตราได้ว่ามันคืออารมณ์อะไร (ตรงนี้มันเป็นธรรมชาติของอารมณ์ที่มันมีมากกว่าคำว่า โกรธ สนุก เบื่อ เศร้า งอน สงบ อารมณ์มันซับซ้อนกว่านี้) เป็นสิ่งที่หาได้ยากสำหรับดนตรีคลาสสิกที่เน้นแต่เทคนิคและอารมณ์ที่ผิวเผิน

ก็ถือว่าได้แรงฮึดในชีวิตขึ้นมาบ้าง