คือเมื่อก่อนเราพยายามอย่างมากที่จะให้ฝันถึงคนที่เราเเอบชอบเพราะเราอยากฟิน555เเม้มันจะไม่เป็นจริงก็ยอมค่ะ ไม่รู้คนอื่นจะป็นเหมือนเรารึเปล่า555 หลายต่อหลายครั้งที่เราพยายามนึกถึงหน้าคนที่เราเเอบชอบก่อนนอนเเต่ก็ไม่เป็นผล วันไหนที่ไม่คิดถึงเขาเลยก็อาจจะฝันบ้างเเต่นาน ๆ ที มีคนบอกเรามาว่าถ้าเรานึกถึงเขาก่อนนอนจะไม่มีทางฝันเห็นเด็ดขาด เเต่คนที่เราเเอบชอบปัจจุบันเรากลับฝันถึงเขาเเทบจะทุกคืนเลย เรานึกถึงหน้าเขาก่อนนอนก็ฝันเห็น ไม่นึกถึงก็ฝันเห็น เป็นเเบบนี้มาสักพักเเล้วค่ะ คือถ้าคืนไหนฝันก็จะเห็นเขาอยู่ในมโนภาพเเต่คืนอื่นก็ไม่ฝันเลย มีอยู่หลายครั้งเรานอนกลางวันตอนเสาร์อาทิตย์ บางครั้งก็ฝันถึงเขาจนตัวเราเองก็งงนะ คือคนนี้เรารู้ตัวดีว่าไม่ได้ชอบเขานาดใจเต้นเเรงเวลาเจอหน้าเหมือนคนอื่นที่เคยชอบไง คือเเบบก็ไม่ถึงขนาดอยากได้เขามาเป็นเเฟน เเค่ดูอยู่ห่าง ๆ เราก็ happy ละ 55 ที่ตั้งกระทู้เนี่ยะเราอยากรู้ว่าทำไมถึงเป็นเเบบนี้คะ คือเหตุผลมันไม่ลงอ่ะค่ะ ถ้าเราชอบเค้ามากเเบบ เห็นเเล้วหน้าเเดง ใจเต้น ไม่เป็นตัวเองนี่ก็ชัดเจนอยู่เเล้วว่าเราคลั่งไคล้เขา เเต่นี่ไม่ใช่เลย เวลาเจอเขาเราก็ยังเป็นตัวเองอยู่100% เเต่อาจจะชอบยิ้มนิดหน่อย ส่วนเรื่องการเต้นของหัวใจปกติดีทุกอย่าง 55 เราไม่ได้รู้สึกคลั่งไคล้เค้าขนาดนั้น ใครรู้ช่วยตอบทีนะคะ เอ่อ เอาเเบบจริงใจนะคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ เราอาจจะพิมพ์งง ๆ หน่อยก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย