Frind Zone ของผมกับเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงในห้องเรียนเดียวกัน
ตอนนี้ผมเรียนชั้น ม.6 แล้วครับ จะขอย้อนความกลับไปตอนแรกๆที่อยู่ใน เฟรนโซนเลยแล้วกัน
ต้องย้อนกลับไปในช่วง ม.5 ช่วงเทอม 2 ไกล้ๆจะจบแล้วครับ เพื่อนผู้หญิงของผมคนนี้มาสนิทกับผมมาก ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันนอกจากเพื่อน แต่ผมก็ดีใจลึกๆ นะเพราะผมแอบปลื้มเขามาตั้งนานแล้วตั้งแต่เขาย้ายเข้ามาเรียนแรกๆ ผมก็แอบปลื้มเขามาตั้งแต่ตอนนั้นเลยแต่ผมก็ไม่กล้าทักไปจีบหรือไปคุยด้วยหรอกครับ เพราะด้วยหน้าตาของผมที่มันไม่ดี ผมก็รุ้ตัวเองดีแหละ เพราะช่วงนั้นผมไม่ได้ดุแลตัวเองเลย วันๆก็ปล่อยตัวเล่นเกม ออกเที่ยว กินเหมือนยัดหมอน แต่พอมาช่วง ม.5 เทอม 2 ที่บอกตอนแรก ผมก็เริ่มสนิทกับเขามากขึ้นนะ เนื่องจากเราอยู่กลุ่มที่ต้องทำงานด้วยกันบ้าง ผมก็เริ่มสนิทกับมากขึ้นตั้งแต่ช่วงนั้น ผมก็รู้ตัวเองดีแหละครับว่าผมอะ ตกหลุ่มรักผู้หญิงคนนี้แล้ว ตั้งแต่เขามาดีกับผมมาสนิทกับผม ทำเหมือนผมเป็นแฟนเขาทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ผมก็ไช้ชีวิตแบบนี้อยู่หลายเดือนแล้วก็ถึงวันเกิดของเพื่อนผมคนนึง เป็นเพื่อนสมัยม.ต้น ที่เคยอยู่ห้องเดียวกันแต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันแล้ว ผมก็ไปตามที่เพื่อนชวนเอาง่ายๆก็คือวันเกิดของเพื่อนเก่าอะครับ คือรวมตัวเพื่อนเก่า นานๆวันเกิดเพื่อนทีนึงก็ต้องมีบ้างนิดๆหน่อยๆครับเรื่องเหล้า วันนั้นผมก็กินจะเมาอยู่ ( ผมอยู่ ม.6 กินเหล้าจะมองยังไงก็แล้วแต่นะครับแต่ผมไม่ได้ติดถึงขั้นกินทุกวันผมจะกินเฉพาะมีงานสำคัญนอกนั้นผมไม่กินพร่ำพรื่อครับ ) แต่ผมก็ยังมีสติแหละครับว่าผมทำไรลงไปในคืนนั้นบ้าง ถึงเวลาประมาน เกือบๆ เที่ยงคืน ผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรไปหาเขาผ่าน messenger ก่อนผมกดโทรไปมันยังขึ้นว่ากำลังใช้งานออยู่นะ แต่ผมโทรไปแล้วมันไม่ติด เขาคงหน้าจะปิดเน๊ตแล้วจะนอนพอดี ตอนนั้นผมก็เลยพิมแชทค้างไว้เลย คิดในใจจะเป็นไงก้ไห้เป็นไป ผมพิมแชทไปว่า " กูรักวะ " แค่นั้นครับแล้วผมก็มานั้งกินเหล้ากับเพื่อนๆต่อจนดึกประมานตี 3 ผมก้นอนบ้านเพื่อนเลย เพราะผมกลับไม่ไหว เมากันมากแต่ละคน พอเช้าตื่นมาประมาน 7.30 ผมก็รีบเปิดแชทดูเลยครับว่าเขาจะตอบมาว่ายังไง แล้วสิ่งที่เขาตอบมาก็คือ " ใครเล่นเฟสเนี่ย " แล้วก็อีกประโยคคือ " จะมากี่โมง " ก็คือผมมีนัดกับเขาว่าจะทำงานกลุ่มกันที่บ้านของเขาแล้วก็เพื่อนอีกหนึ่งคนจะไปทำด้วยกัน
ผมก็เลยตอบกลับไปว่า พึ่งตื่นเด้วไป แต่ตอนนั้นยอมรับเลยครับแฮ้งจากที่กินเหล้าไปเยอะอยู่ พอผมกลับมาบ้านผมก้เลยบอกเขาไปว่า เด้วนอนก่อนนะเด้วสายๆไป แต่ผมทำเหมือนว่าสิ่งที่บอกไปเมื่อคืนว่า " กูรัก " ไม่มีไรเกิดขึ้นผมทำเมินไม่สนใจว่าที่เขาบอกมาว่า " ใครเล่นเฟส " ( เพราะว่ามันชอบมีเพื่อนผู้ชายของผมเอาเฟสผมไปแกล้งทักเฟสไปหาเขาอยู่บ่อยๆ เขาก็เลยคงคิดว่าเพื่อนแกล้ง ) พอผมตื่น ก็เลยแต่งตัวออกจากบ้านไปทำงานที่บ้านเขาพร้อมกับเพื่อนผุ้ชายของผมอีกคนนึง พอถึงก็นั้งทำงานกันในบ้านผมไม่ได้พุดถึงเรื่องที่สารภาพรักไปเลยสักนิด แต่มันก็เลี้ยงไม่ได้จริงๆ เขาถามผมมาว่า
" เมื่อคืนมีคนเล่นเฟสหรอ" ผมก็สตั้นเลย เงียบไปพักนึงเลย ผมเลือกที่จะไม่ตอบ และก้ทำงานต่อไปจนเสร็จแล้วกลับบ้าน ตอนช่วงกำลังกลับบ้านเพื่อนผู้ชายของผมอีกคนนึงมันก็ทักเฟสมาบอกให้ซื้อเครปไห้หน่อย แล้วก้เอาไปไห้ที่บ้าน ก็ซื้อแล้วไปบ้านมัน ไปนั้งเล่นบ้านมันจนตกเย็น ผมก้เลยคิดว่าจะทำยังไงกับเรื่องคืนนั้นที่สารภาพไปดี ผมเลยตัดสินใจที่จะทักเฟสไปหาเขาประมาณว่า คืนนี้จะขอคุยด้วยหน่อยนะ อยากคุยกับแบบตรงๆเลย พอผมกลับมาบ้าน ผมก็ไม่กล้าที่โทรไปหาเขา แต่เขาก้ทักเฟสมาหาผมนะว่า จะคุยหรือยัง ผมก็เลี่ยงไปเลย แปปไม่ว่าง และเขาก้ตื้อผม แล้วผมก้ไปนอนที่เตียงแล้วโทรหาเขา
ผมก็ อ่ำอึ่งเลยครับตอนคุย บวกกับเขาที่แบบทำน้ำเสียงจริงจังมากด้วยผมเลยไม่กล้าที่จะสารภาพความในใจ ผมเลยตัดสินใจที่จะไม่เอาละ ไม่บอกดีกว่า ไม่อยากเสียมันไป ผมเลยบอกว่า " ไม่มีไรละ " ผมก้กดวางสายทันที หลังจากวางสายทันทีเขารีบตอบมาเลยครับว่า " มีอะไรก้บอกมาเลย กุชอบคนตรงๆ "
ผมก้เลยตอบกลับไปว่า " กุเคยบอกไปละ ตรงพอยัง " พอผมตอบไปเขาก็ตอบประมาณว่า อืมตรงพอละและก้เขาก็บอกว่า นึกว่าเพื่อนเล่น ผมก็เลยตอบไปว่า " ชั่งมันเหอะ (แล้วก็อีโมจิตลกยิ้มแบบน้ำตาไหลตัวนึง) ก็ไม่ได้คิดไรกับกุยุแล้วนิ" แล้วเขาก็ตอบมาเลยว่า " ก้จิง กุพูดตรงไปป้ะ " ผมก้บอกไปว่าดีแล้ว พอเช้าวันจันทร์ต้องไป โรงเรียน เขาก้ดันเอาเรื่องไปเล่าไห้เพื่อนของเขาฟัง ผมก็สต๊นไปเลยสิครับพอเพื่อนเขารู้ เพื่อนผุ้ชายผมก้ดันรุ้อีก ทีนี้เป็นเรื่อง เรื่องไหญ่เลย ผมนี่ไม่กล้ามองหน้าเลย ผมคิดในใจไปว่านี่แหละ " สิ่งที่ผมกลัวมาตลอดไม่อยากไห้เป็นแบบนี้ " พอผมไม่กล้ามองหน้า ไม่คุยด้วย ไม่กล้าทำอะไรทั้งนั้น และเขาก้ไม่ได้มาคุยกับผมนะ พอถึงเวลาเรียนต้องขึ้นไปเรียนวิชาคอมผมก้นั้งเรียนกับเพื่อนผู้ชายของผม แต่มันจะช่วงที่อาจารพักให้คุย ให้ทำงานกัน เพื่อของเขามาแซวผมนี่เขินสัสๆ ไม่รุ้จะเอาหน้าไปไว้ไหนเลย แล้วเขาก้เดินมาหลังผมมากัดแขนผมหนึ่งที่แล้วก้เอาแขนมาไว้ที่ตัวผมเหมือนกอดคออะครับ แล้วเขาก้พูดขึ้นมาว่า " เป็นเพื่อนกันแหละเนอะ " ผมก้ไม่ได้ตอบโต้อะไรเพราะยังไม่รู้เลยว่าจะทำตัวยังไงดีกับสถานะการแบบนี้
หลังจากนั้นก้ไม่ค่อยได้สนิทกันมาก เพราะเหมือนต่างฝ่ายก้เขินไม่กล้าคุย ไม่กล้าไปไหนด้วยกันอีกเหมือนก่อน
หลังจากนั้นประมาณ 1 อาทิตย์น่าจะได้
ความสมัพันธ์ของผมกับเขาก้เหมือนจะกลับเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งเราไปไหนด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนแต่ว่าก็มีเพื่อนเขามาด้วยนะ ทำไห้ผมสนิทกับเพื่อนของเขาไปด้วยเลย ไปกินข้าวเขาก็ซ้อนท้ายมอไซของผมไปกิน ทำงานก้อยุ่กลุ่มเดียวกันเหมือนเดิม
( ตั้งแต่ช่วงเริ่มแรกมาถึงช่วงนี้เขามีแฟนอยู่แล้วนะครับลืมบอกไปในตอนต้น )
ความสัมพันธ์ของเราเหมือนมันยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากที่เขาเลิกกับแฟนของเขาเพื่อนของเขาก็มักจะเชียร์ผมให้เขาอยู่ตลอดนะแต่ผมก็ปอดไม่กล้าไปคุยไปจีบไรทั้งนั้นเพราะว่าเพื่อนที่เขาให้มา
แต่ถึงเพื่อนเขาจะเชียร์ผมขนาดไหนเขาก้ไม่เลือกผมอยู่ดี เขาไปเลือกคบกับเด้กช่างครับ เป็นรุ่นน้องเขา 1 ปี ผมก็สนใจ สนใจเขาอยู่ตลอดแหละแต่ทำเหมือนไม่สนใจเรื่องของเขา แล้วพอเลิกกับน้องคนนั้นไป เขาก็มีคนเป็นรุ่นน้องอีกคนนึง เหมือนเขาจะหวังกับคนนี้มาก แต่ระหว่างที่เขาคุยผมก้ยังทำดีกับเขาเหมือนเดิมเขาก็ทำกับผมเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน แต่หลังจากที่มีเหตุที่ทำให้เขากับน้อองคนนั้นเลิกคุยกันไป เขาก็จะมาปรึกษาผมอยู่ บ่อยๆ ผมก้ได้แต่ไห้กำลังไป เพราะเรามันไม่มีสิทเพราะเขาถึงกับมาปรึกษาเรื่องคนที่เขาชอบ กับผมที่ชอบเขา มันก้เจ็บพอแล้วนะ เพราะเขาให้สิทเราแค่เป็นเพื่อนสนิทที่มาปรึกษาปัญหาแค่นั้น ไม่ได้สนใจเลยว่าเราก้รักเขาไม่แพ้ไอเด็กนั้นเลยด้วย
หลังจากนั้นเขาก้โสดมาเรื่อยๆ แล้วตอนช่วงไกล้จบ ม.5 มันมีงานของโรงเรียนที่เขาต้องมาค้างคืนที่บ้านผม ( ไม่ต้องตกใจนะผมไม่ได้ทำอะไรเขาแน่นอน )
ความสนิทของเรายังอยู่เหมือนเดิม
แล้วก็มีเหตุการนึงที่เขาไปคุยกับเพื่อนเก่าของผม ผมน้อยใจมากที่ไม่ไห้ความสนใจ และไม่ห่วงความรู้สึกผมสักนิด ผมเลยตัดสินใจไปปรึกษาเพื่อนคนนึงแล้วผมก็ บล็อกแชท เขาไปเลย แล้วในวันถัดไปมันมีงานของโรงเรียนที่เราจะต้องไปโรงเรียนพร้อมกัน แต่ผมบล้อกแชทเขาไปแล้วเขาก็คงจะทักผมมาถามเรื่องของวันพรุ่งนี้แหละว่าจะไปกี่โมงอะไรยังไง แล้วก้เห้นแชทที่บล็อกเขาไว้ เขาก็เลยทักไลน์ IG ผมมารัวๆ แล้วเฟสอีกเฟสนึงของเขาก็ทักมา ผมเลือกที่จะไม่ออนเฟส ไม่ตอบ เขาก้ทักมาเรื่อยๆ เป็นระยะ ผมเลยตัดสินใจคุยกับเขาในไลน์ เครียความรุ้สึกกันไปเลย แล้วเราก้เครียความรุ้สึกกัน
เขาร้องให้เพราะผม ผมทำให้เขาร้องให้ แล้วก็คุยกันจบด้วยดีผมปลดบล้อกแชทเขา แต่ตอนเช้าเราไม่ได้ไป โรงเรียนด้วยกันแล้ว พอถึงโรงเรียนเราก็เป็นเหมือนวันนั้นเลย วันที่เจอกันหลังสารภาพรักความรู้สึกในหัวมันขึ้นมาเลยว่านี่แหละ สิ่งที่กลัวมาตลอดว่าเราจะเป็นแบบนี้ แต่ในความโชคร้ายยังมีความโชคดีอยู่ วันนั้นเขาให้ผมไปส่ง เขาจะกลับบ้านต่างจังหวัด เขาเลยให้ผมไปส่ง แล้วเขาก็บอกว่าไปกินเค้กที่ร้ากัน ( คือเป็นมันเป็นร้านที่แบบคล้ายๆร้านกาแฟ มีเค้กมีน้ำขาย ) หลังจากกินด้วยกันสองคนเสร็จผมก้เลยไปส่งเขาขึ้นรถกลับต่างจังหวัด เพราะมันเป็นช่วง เทศกาลปีไหม่
หลังจากนั้นความพันธ์ของเราก็ดีมาเรื่อยๆ แต่เขาไม่ได้เลือกเราอยู่ดี เราทำได้แค่ติดอยู่ Frind Zone ที่เขาคังผมไว้ไม่ไห้ผมออกไปไหน
จนตอนนี้ผมอยู่ ม.6 แล้วครับ ก็ยังอยู่ใน Frind Zone ของเขาเหมือนเดิม เขาก็ยังเล่นว่าผมเป้นแฟนเขา ยังทำดีกับผมเหมือนเดิม
( เสริม เพื่อนของเขาเคยมาเล่าให้ผมฟังว่าถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกันป่านนี้คบกับผมไปแล้ว
เพราะเขากลัวว่าถ้าเลิกกันจะมองหน้ากันไม่ติด ผมก็งงนะว่า ผู้หญิงเขาคิดกันแบบนี้จริงๆหรอ
*ตอนนี้เขามีแฟนแล้วครับแต่ผมก็ติดอยู่ใน Frind Zone ของเขา เหมือนเดิม เพราะเขายังทำกับผมเหมือนเดิม )
ถ้าเพื่อนๆ อยู่ Frind Zone แบบผมเพื่อนๆจะทำยังไงกันบ้าง
ผมติดอยู่ใน Frind Zone มาเกือบจะปีแล้วครับ ลองอ่านเรื่องของผมดูแล้วถ้าเป็นคุณจะทำยังไง
ตอนนี้ผมเรียนชั้น ม.6 แล้วครับ จะขอย้อนความกลับไปตอนแรกๆที่อยู่ใน เฟรนโซนเลยแล้วกัน
ต้องย้อนกลับไปในช่วง ม.5 ช่วงเทอม 2 ไกล้ๆจะจบแล้วครับ เพื่อนผู้หญิงของผมคนนี้มาสนิทกับผมมาก ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันทั้งๆที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันนอกจากเพื่อน แต่ผมก็ดีใจลึกๆ นะเพราะผมแอบปลื้มเขามาตั้งนานแล้วตั้งแต่เขาย้ายเข้ามาเรียนแรกๆ ผมก็แอบปลื้มเขามาตั้งแต่ตอนนั้นเลยแต่ผมก็ไม่กล้าทักไปจีบหรือไปคุยด้วยหรอกครับ เพราะด้วยหน้าตาของผมที่มันไม่ดี ผมก็รุ้ตัวเองดีแหละ เพราะช่วงนั้นผมไม่ได้ดุแลตัวเองเลย วันๆก็ปล่อยตัวเล่นเกม ออกเที่ยว กินเหมือนยัดหมอน แต่พอมาช่วง ม.5 เทอม 2 ที่บอกตอนแรก ผมก็เริ่มสนิทกับเขามากขึ้นนะ เนื่องจากเราอยู่กลุ่มที่ต้องทำงานด้วยกันบ้าง ผมก็เริ่มสนิทกับมากขึ้นตั้งแต่ช่วงนั้น ผมก็รู้ตัวเองดีแหละครับว่าผมอะ ตกหลุ่มรักผู้หญิงคนนี้แล้ว ตั้งแต่เขามาดีกับผมมาสนิทกับผม ทำเหมือนผมเป็นแฟนเขาทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ผมก็ไช้ชีวิตแบบนี้อยู่หลายเดือนแล้วก็ถึงวันเกิดของเพื่อนผมคนนึง เป็นเพื่อนสมัยม.ต้น ที่เคยอยู่ห้องเดียวกันแต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันแล้ว ผมก็ไปตามที่เพื่อนชวนเอาง่ายๆก็คือวันเกิดของเพื่อนเก่าอะครับ คือรวมตัวเพื่อนเก่า นานๆวันเกิดเพื่อนทีนึงก็ต้องมีบ้างนิดๆหน่อยๆครับเรื่องเหล้า วันนั้นผมก็กินจะเมาอยู่ ( ผมอยู่ ม.6 กินเหล้าจะมองยังไงก็แล้วแต่นะครับแต่ผมไม่ได้ติดถึงขั้นกินทุกวันผมจะกินเฉพาะมีงานสำคัญนอกนั้นผมไม่กินพร่ำพรื่อครับ ) แต่ผมก็ยังมีสติแหละครับว่าผมทำไรลงไปในคืนนั้นบ้าง ถึงเวลาประมาน เกือบๆ เที่ยงคืน ผมก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรไปหาเขาผ่าน messenger ก่อนผมกดโทรไปมันยังขึ้นว่ากำลังใช้งานออยู่นะ แต่ผมโทรไปแล้วมันไม่ติด เขาคงหน้าจะปิดเน๊ตแล้วจะนอนพอดี ตอนนั้นผมก็เลยพิมแชทค้างไว้เลย คิดในใจจะเป็นไงก้ไห้เป็นไป ผมพิมแชทไปว่า " กูรักวะ " แค่นั้นครับแล้วผมก็มานั้งกินเหล้ากับเพื่อนๆต่อจนดึกประมานตี 3 ผมก้นอนบ้านเพื่อนเลย เพราะผมกลับไม่ไหว เมากันมากแต่ละคน พอเช้าตื่นมาประมาน 7.30 ผมก็รีบเปิดแชทดูเลยครับว่าเขาจะตอบมาว่ายังไง แล้วสิ่งที่เขาตอบมาก็คือ " ใครเล่นเฟสเนี่ย " แล้วก็อีกประโยคคือ " จะมากี่โมง " ก็คือผมมีนัดกับเขาว่าจะทำงานกลุ่มกันที่บ้านของเขาแล้วก็เพื่อนอีกหนึ่งคนจะไปทำด้วยกัน
ผมก็เลยตอบกลับไปว่า พึ่งตื่นเด้วไป แต่ตอนนั้นยอมรับเลยครับแฮ้งจากที่กินเหล้าไปเยอะอยู่ พอผมกลับมาบ้านผมก้เลยบอกเขาไปว่า เด้วนอนก่อนนะเด้วสายๆไป แต่ผมทำเหมือนว่าสิ่งที่บอกไปเมื่อคืนว่า " กูรัก " ไม่มีไรเกิดขึ้นผมทำเมินไม่สนใจว่าที่เขาบอกมาว่า " ใครเล่นเฟส " ( เพราะว่ามันชอบมีเพื่อนผู้ชายของผมเอาเฟสผมไปแกล้งทักเฟสไปหาเขาอยู่บ่อยๆ เขาก็เลยคงคิดว่าเพื่อนแกล้ง ) พอผมตื่น ก็เลยแต่งตัวออกจากบ้านไปทำงานที่บ้านเขาพร้อมกับเพื่อนผุ้ชายของผมอีกคนนึง พอถึงก็นั้งทำงานกันในบ้านผมไม่ได้พุดถึงเรื่องที่สารภาพรักไปเลยสักนิด แต่มันก็เลี้ยงไม่ได้จริงๆ เขาถามผมมาว่า
" เมื่อคืนมีคนเล่นเฟสหรอ" ผมก็สตั้นเลย เงียบไปพักนึงเลย ผมเลือกที่จะไม่ตอบ และก้ทำงานต่อไปจนเสร็จแล้วกลับบ้าน ตอนช่วงกำลังกลับบ้านเพื่อนผู้ชายของผมอีกคนนึงมันก็ทักเฟสมาบอกให้ซื้อเครปไห้หน่อย แล้วก้เอาไปไห้ที่บ้าน ก็ซื้อแล้วไปบ้านมัน ไปนั้งเล่นบ้านมันจนตกเย็น ผมก้เลยคิดว่าจะทำยังไงกับเรื่องคืนนั้นที่สารภาพไปดี ผมเลยตัดสินใจที่จะทักเฟสไปหาเขาประมาณว่า คืนนี้จะขอคุยด้วยหน่อยนะ อยากคุยกับแบบตรงๆเลย พอผมกลับมาบ้าน ผมก็ไม่กล้าที่โทรไปหาเขา แต่เขาก้ทักเฟสมาหาผมนะว่า จะคุยหรือยัง ผมก็เลี่ยงไปเลย แปปไม่ว่าง และเขาก้ตื้อผม แล้วผมก้ไปนอนที่เตียงแล้วโทรหาเขา
ผมก็ อ่ำอึ่งเลยครับตอนคุย บวกกับเขาที่แบบทำน้ำเสียงจริงจังมากด้วยผมเลยไม่กล้าที่จะสารภาพความในใจ ผมเลยตัดสินใจที่จะไม่เอาละ ไม่บอกดีกว่า ไม่อยากเสียมันไป ผมเลยบอกว่า " ไม่มีไรละ " ผมก้กดวางสายทันที หลังจากวางสายทันทีเขารีบตอบมาเลยครับว่า " มีอะไรก้บอกมาเลย กุชอบคนตรงๆ "
ผมก้เลยตอบกลับไปว่า " กุเคยบอกไปละ ตรงพอยัง " พอผมตอบไปเขาก็ตอบประมาณว่า อืมตรงพอละและก้เขาก็บอกว่า นึกว่าเพื่อนเล่น ผมก็เลยตอบไปว่า " ชั่งมันเหอะ (แล้วก็อีโมจิตลกยิ้มแบบน้ำตาไหลตัวนึง) ก็ไม่ได้คิดไรกับกุยุแล้วนิ" แล้วเขาก็ตอบมาเลยว่า " ก้จิง กุพูดตรงไปป้ะ " ผมก้บอกไปว่าดีแล้ว พอเช้าวันจันทร์ต้องไป โรงเรียน เขาก้ดันเอาเรื่องไปเล่าไห้เพื่อนของเขาฟัง ผมก็สต๊นไปเลยสิครับพอเพื่อนเขารู้ เพื่อนผุ้ชายผมก้ดันรุ้อีก ทีนี้เป็นเรื่อง เรื่องไหญ่เลย ผมนี่ไม่กล้ามองหน้าเลย ผมคิดในใจไปว่านี่แหละ " สิ่งที่ผมกลัวมาตลอดไม่อยากไห้เป็นแบบนี้ " พอผมไม่กล้ามองหน้า ไม่คุยด้วย ไม่กล้าทำอะไรทั้งนั้น และเขาก้ไม่ได้มาคุยกับผมนะ พอถึงเวลาเรียนต้องขึ้นไปเรียนวิชาคอมผมก้นั้งเรียนกับเพื่อนผู้ชายของผม แต่มันจะช่วงที่อาจารพักให้คุย ให้ทำงานกัน เพื่อของเขามาแซวผมนี่เขินสัสๆ ไม่รุ้จะเอาหน้าไปไว้ไหนเลย แล้วเขาก้เดินมาหลังผมมากัดแขนผมหนึ่งที่แล้วก้เอาแขนมาไว้ที่ตัวผมเหมือนกอดคออะครับ แล้วเขาก้พูดขึ้นมาว่า " เป็นเพื่อนกันแหละเนอะ " ผมก้ไม่ได้ตอบโต้อะไรเพราะยังไม่รู้เลยว่าจะทำตัวยังไงดีกับสถานะการแบบนี้
หลังจากนั้นก้ไม่ค่อยได้สนิทกันมาก เพราะเหมือนต่างฝ่ายก้เขินไม่กล้าคุย ไม่กล้าไปไหนด้วยกันอีกเหมือนก่อน
หลังจากนั้นประมาณ 1 อาทิตย์น่าจะได้
ความสมัพันธ์ของผมกับเขาก้เหมือนจะกลับเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งเราไปไหนด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนแต่ว่าก็มีเพื่อนเขามาด้วยนะ ทำไห้ผมสนิทกับเพื่อนของเขาไปด้วยเลย ไปกินข้าวเขาก็ซ้อนท้ายมอไซของผมไปกิน ทำงานก้อยุ่กลุ่มเดียวกันเหมือนเดิม
( ตั้งแต่ช่วงเริ่มแรกมาถึงช่วงนี้เขามีแฟนอยู่แล้วนะครับลืมบอกไปในตอนต้น )
ความสัมพันธ์ของเราเหมือนมันยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากที่เขาเลิกกับแฟนของเขาเพื่อนของเขาก็มักจะเชียร์ผมให้เขาอยู่ตลอดนะแต่ผมก็ปอดไม่กล้าไปคุยไปจีบไรทั้งนั้นเพราะว่าเพื่อนที่เขาให้มา
แต่ถึงเพื่อนเขาจะเชียร์ผมขนาดไหนเขาก้ไม่เลือกผมอยู่ดี เขาไปเลือกคบกับเด้กช่างครับ เป็นรุ่นน้องเขา 1 ปี ผมก็สนใจ สนใจเขาอยู่ตลอดแหละแต่ทำเหมือนไม่สนใจเรื่องของเขา แล้วพอเลิกกับน้องคนนั้นไป เขาก็มีคนเป็นรุ่นน้องอีกคนนึง เหมือนเขาจะหวังกับคนนี้มาก แต่ระหว่างที่เขาคุยผมก้ยังทำดีกับเขาเหมือนเดิมเขาก็ทำกับผมเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยน แต่หลังจากที่มีเหตุที่ทำให้เขากับน้อองคนนั้นเลิกคุยกันไป เขาก็จะมาปรึกษาผมอยู่ บ่อยๆ ผมก้ได้แต่ไห้กำลังไป เพราะเรามันไม่มีสิทเพราะเขาถึงกับมาปรึกษาเรื่องคนที่เขาชอบ กับผมที่ชอบเขา มันก้เจ็บพอแล้วนะ เพราะเขาให้สิทเราแค่เป็นเพื่อนสนิทที่มาปรึกษาปัญหาแค่นั้น ไม่ได้สนใจเลยว่าเราก้รักเขาไม่แพ้ไอเด็กนั้นเลยด้วย
หลังจากนั้นเขาก้โสดมาเรื่อยๆ แล้วตอนช่วงไกล้จบ ม.5 มันมีงานของโรงเรียนที่เขาต้องมาค้างคืนที่บ้านผม ( ไม่ต้องตกใจนะผมไม่ได้ทำอะไรเขาแน่นอน )
ความสนิทของเรายังอยู่เหมือนเดิม
แล้วก็มีเหตุการนึงที่เขาไปคุยกับเพื่อนเก่าของผม ผมน้อยใจมากที่ไม่ไห้ความสนใจ และไม่ห่วงความรู้สึกผมสักนิด ผมเลยตัดสินใจไปปรึกษาเพื่อนคนนึงแล้วผมก็ บล็อกแชท เขาไปเลย แล้วในวันถัดไปมันมีงานของโรงเรียนที่เราจะต้องไปโรงเรียนพร้อมกัน แต่ผมบล้อกแชทเขาไปแล้วเขาก็คงจะทักผมมาถามเรื่องของวันพรุ่งนี้แหละว่าจะไปกี่โมงอะไรยังไง แล้วก้เห้นแชทที่บล็อกเขาไว้ เขาก็เลยทักไลน์ IG ผมมารัวๆ แล้วเฟสอีกเฟสนึงของเขาก็ทักมา ผมเลือกที่จะไม่ออนเฟส ไม่ตอบ เขาก้ทักมาเรื่อยๆ เป็นระยะ ผมเลยตัดสินใจคุยกับเขาในไลน์ เครียความรุ้สึกกันไปเลย แล้วเราก้เครียความรุ้สึกกัน
เขาร้องให้เพราะผม ผมทำให้เขาร้องให้ แล้วก็คุยกันจบด้วยดีผมปลดบล้อกแชทเขา แต่ตอนเช้าเราไม่ได้ไป โรงเรียนด้วยกันแล้ว พอถึงโรงเรียนเราก็เป็นเหมือนวันนั้นเลย วันที่เจอกันหลังสารภาพรักความรู้สึกในหัวมันขึ้นมาเลยว่านี่แหละ สิ่งที่กลัวมาตลอดว่าเราจะเป็นแบบนี้ แต่ในความโชคร้ายยังมีความโชคดีอยู่ วันนั้นเขาให้ผมไปส่ง เขาจะกลับบ้านต่างจังหวัด เขาเลยให้ผมไปส่ง แล้วเขาก็บอกว่าไปกินเค้กที่ร้ากัน ( คือเป็นมันเป็นร้านที่แบบคล้ายๆร้านกาแฟ มีเค้กมีน้ำขาย ) หลังจากกินด้วยกันสองคนเสร็จผมก้เลยไปส่งเขาขึ้นรถกลับต่างจังหวัด เพราะมันเป็นช่วง เทศกาลปีไหม่
หลังจากนั้นความพันธ์ของเราก็ดีมาเรื่อยๆ แต่เขาไม่ได้เลือกเราอยู่ดี เราทำได้แค่ติดอยู่ Frind Zone ที่เขาคังผมไว้ไม่ไห้ผมออกไปไหน
จนตอนนี้ผมอยู่ ม.6 แล้วครับ ก็ยังอยู่ใน Frind Zone ของเขาเหมือนเดิม เขาก็ยังเล่นว่าผมเป้นแฟนเขา ยังทำดีกับผมเหมือนเดิม
( เสริม เพื่อนของเขาเคยมาเล่าให้ผมฟังว่าถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกันป่านนี้คบกับผมไปแล้ว
เพราะเขากลัวว่าถ้าเลิกกันจะมองหน้ากันไม่ติด ผมก็งงนะว่า ผู้หญิงเขาคิดกันแบบนี้จริงๆหรอ
*ตอนนี้เขามีแฟนแล้วครับแต่ผมก็ติดอยู่ใน Frind Zone ของเขา เหมือนเดิม เพราะเขายังทำกับผมเหมือนเดิม )
ถ้าเพื่อนๆ อยู่ Frind Zone แบบผมเพื่อนๆจะทำยังไงกันบ้าง