คือเราเป็นคนที่ไม่ได้เงียบหรือเรียบร้อยเลยจริงๆเเต่ส่วนมากจะมองว่าเราติ๋มเพราะเรามักจะมักจะพูดมากเเละก็ทำตัวบ้าๆบอๆกับคนที่สนิทอะค่ะ ส่วนเพื่อนที่ไม่สนิทเราก็ไม่ค่อยคุยด้วยเพราะไม่รู้จะคุยยังงัยดี กลัวเพื่อนเบื่อกลัวเพื่อนรำคานเราเลยเลือกที่จะเงียบอะค่ะ เราได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้มา3ปีกว่าเเล้วตอนเเรกทุกอย่างก็ดีเเต่พอหลังๆมามันเริ่มอึดอัดเพราะเหมือนทุกคนมีพื้นที่เเละขอบเขตของตัวเองที่ไม่อยากให้ใครเข้ามา เเละความเงียบในกลุ่มก็เริ่มขึ้นต่างคนต่างเล่นเเต่ ทรส.ถ้าเราไม่ชวนคุยก็ไม่มีใครคุยเวลาทำงานหรืออะไรเราต้องเป็นผู้นำเเละทำเกือบทุกอย่างถ้าเราไม่บอกให้ทำงานก็จะดองอยู่อย่างงั้นไม่มีใครเริ่มเลย งงมากจุดนี้... ละเราก็มีโอกาสได้ร่วมทำงานกลุ่มกับเพื่อนคนอื่น ละนั้นคือจุดเปลี่ยนอีกจุดของเรา เรารู้สึกโอเครกับกลุ่มนี้มากทุกคนกระตือรือร้น​คุยกันเเบบเปิดเผย สนิทสนมกันมากเเละเรารู้สึกมีพลังบวกเมื่ออยู่กลุ่มนี้เเต่นั้นก็เเค่งานกลุ่มอะคะ พองานส่งทุกอย่างก็กลับมาเป็นเเบบเดิมเราต้องทนอยู่กลุ่มนี้ต่อไปเรื่อยๆจนเพื่อนเราคนนึงในกลุ่มมาระบายกับเราละออกจากกลุ่มไปอยู่กลุ่มนั้นเเล้วตอนนี้ คือเราก็อยากไปอยู่มากเลยเเต่ไม่รู้จะเริ่มตีสนิทยังงัยดี ไม่ใช่เราไม่รักเพื่อนกลุ่มเก่านะเเต่ไม่มีใครสนใจใครเลยต่างหากมันอึดอัดมากเลยค่ะㅠㅠㅠ เราอยากเริ่มต้นใหม่เราอยากมีความสุขมากกว่านี้ เวลาเราชวนไปไหนก็ไม่มีใครไปด้วยอ้างไปโน่นนี้ตลอดทั้งๆที่เรานัดก่อนเเต่เทเรา นับไม่ถ้วนเลยค่ะพฤติกรรม​นี้ เวลาเราปรึกษาอะไรเพื่อนก็ไม่ให้คำปรึกษาเราเลยเออๆออๆไปเเบบอิหยังว่ะ? ให้เรื่องมันจบๆไป ***ละที่สำคัญเพื่อนเรากลุ่มนี้ไม่สนใจการเรียนเลยค่ะ มัวเเต่ติ่งเเละเต้นทั้งวันเรายอมรับว่าเราติ่งเเต่การติ่งไม่เคยทำให้การเรียนเราเเย่ลงเลยสักนิดมีเเต่เพิ่มขึ้นเเต่คนอื่นคือตกลงๆเราทั้งติวให้ ทั้งคอยเตือนงานที่ต้องทำเเต่ก็ไม่ทำกันเลย เหมือนเพื่อนกลุ่มเราก็ไม่เห็นความสำคัญของการมีอยู่ของเราเลยด้วย ไม่ไหวเเล้วค่ะทนมาจะเข้าปีที่4เเล้วㅠㅠㅠ เราเคยเปิดอกคุยกับเพื่อนเเล้วเรื่องนี้เเต่ทุกคนก็ยังปิดบังกันอยู่อะ เออๆออๆบอกจะปรับปรุงตัวกันเเต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม เรารักเพื่อนมากมี100เราให้100ไม่ปิดบังอะไรเเต่ทำไมเพื่อนไม่เต็ม100กับเราเลยไม่ทนเเล้วค่ะอึดอัดมาก!!! เราควรทำงัยดีคะทุกอย่างตันไปหมดเลย