เข้าเรื่องเลย มันเป็นผู้อาศัย มาขออยู่ด้วย ตั้งแต่ที่นางอยู่กับเรามา โซนที่นอนนางไม่เคยกวาดถูเลยสักครั้ง อ้อๆ ทำครั้งเดียววันแรกที่เข้ามา กินอะไรก็กินตรงนั้น จนมดขึ้นก็ไม่กวาด จนอิฉันทนไม่ได้ไง มันมดแดง กัดเจ็บ อิฉันก็ต้องกวาดต้องถูให้ปะ ไม่งั้นก็ไต่มากัดอิฉันอีก ห้องน้ำเคยขัดครั้งเดียว ตอนที่เราบอกอิฉันให้ช่วยทำ นอกนั้นไม่ทำ ห้องน้ำจะเหม็นโถส้วมจะเหม็นพื้นจะลื่น ขวดโฟมล้างหน้านางจะหมดก็ไม่ทิ้ง เรื่องเส้นผม เปล่าผมแล้วไม่เคยกวาดไม่เก็บ อิฉันเก็บให้ เรื่องขยะส่วนรวมของในห้อง มันเคยยยเลยจ้าเอาไปทิ้ง ทั้งๆที่มันทิ้งพวกผ้าอนามัย สำลีเช็ดหน้ามัน แล้วตอนนั้นแมวจรมาขุ้ยขยะ กระจุยเลยจ่ะ ทั้งเศษอาหาร ผ้าอนามัยมัน ขยะต่างๆ ใครเก็บล่ะ นี่ไงจ๊ะ เจ้าของห้อง อุสส่าตะโกนทำเป็นพูดว่า แมวมาขุ้ยขยะเนี่ย กลิ่นคาวหึ่งเลย มันเดินมาดูพร้อมเล่นโทรศัพท์ เห็นเราทำแล้ว ก็กลับไปนั่งที่เดิม คือบับ ??? อิฉันเป็นคนเอาขยะไปทิ้งเองจ่ะ เพราะทนไม่ได้ เรื่อง คสอ( เครื่องสำอาง) มันเป็นคนที่แต่งหน้านานนนมากกกก เวลาไปทำงาน คือแบบ เป็นชั่วโมงได้อะ ทำงานก็แค่พนักงานเฝ้าของ คือแต่งนานขนาดนั้น ประเด็นคือ คสอ มันมีน้อยมาก แต่แต่งออกมาหนา เยอะ เหมือนคนแต่งไปเที่ยวผับอะ คือต้องเป๊ะทุกอย่าง แล้วมันเอา คสอ มาแต่งได้เยอะขนาดนี้วะ ลิปมันก็มีแท่งเดียว เปลี่ยนสีได้ทุกวันเลยหรอวะ  เราคิดว่ามันคงมีลิปสำรองในกระเป๋า วันนึง เราอยุ่ห้องไง นอนแล้วแอบดูมันแต่งหน้า คือ เห่ยยย ใช้ คสอเรา เราเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาใช้ คสอ เราเลยนะ ลอปเนี่ยทาปากโดนน้ำลาย ยิ่งไม่ชอบเลยนะ แป้งพัพเอย มาสคาล่าเอย รองพื้นเอย อายแชโดว์เอย คือเยอะอะ คสอ ผู้หญิง นางใช้ของอิฉันจ้า ถามว่าขอใช้มั้ย ตอบเลยว่า ไม่!!! นางกลับมาจากที่ทำงาน ก็เล่นแต่โทรศัพท์ ใส่หูฟัง อิฉันเรียกก็ไม่ได้ยิน โอ้ยยย บอกนางให้ทำนะ บอกเยอะด้วย บอกทุกครั้ง แต่นางก็เหมือนเดิมจ่ะ ไม่ทำ อิฉันควรทำไง?????? ไล่มันออกก็ไม่ได้ ญาติฝากนางไว้  ด่าว่าไปก็กลัวไม่ถูกกับญาติอีก

ปล.มีวีกรรมนางอีกเยอะ ขี้เกียจพิมพ์เอาแค่นี้