ใครจะไปรู้ครับว่าภายในใบหน้าที่ผมยิ้มแย้มแจ่มใสจะซ่อนความเครียดใว้ขนาดใหน

ผมเป็นเกย์ครับเคยคบกับแฟนคนหนึ่ง ผมรักเขามาก เพราะเขาเป็นแฟนที่ดีมาก ดูแลผมอย่างดี ตลอดเวลาที่คบกันผมไม่เคยรักแฟนคนใหนเท่าคนนี้มาก่อนเลย เพราะไม่เคยมีแฟนคนใหนที่พยายามเข้าถึงพ่อ แม่ ผมเลย เขามีเสน่ห์มากผมมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา แต่ที่เราเลิกกันเพราะจบม.6 เขาได้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เขาได้บอกเลิกกับผมทั้งๆที่ผมก็ไม่เห็นด้วย เราเลิกกันได้หลายเดือนแล้วครับตั้งแต่จบม.6จนตอนนี้จะขึ้นปี1แล้ว ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาผมไม่มีความสุขเลย ผมไปเรียนทุกวันเจอเพื่อนก็คุยกันสนุกสนานยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ภายในผมไม่ได้มีความสุขเลย เวลามีคนมาจีบผมก็ไม่ได้สนใจเลยเพราะผมยังลืมรักเก่าไม่ได้เลยไม่อยากเริ่มใหม่กับใคร พอเรียนเสร็จผมก็กลับมานอนร้องให้ในห้องเกือบทุกวันบางครั้งเพื่อนโทรมาชวนไปกินข้าวผมก็ลุกไปล้างหน้าให้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนผมก็ถามนะว่าทำไมตาถึงแดงผมก็โกหกไปว่าพึ่งตื่นไม่รู้ว่าเพื่อนผมจะเชื่อมั้ยนะ แต่ที่ผมรู้ก็คือนับตั้งแต่วันที่ผมเลิกกับเขาจนถึงวันนี้ผมไม่มีความสุขเลย ภายนอกที่ผมคุยกับเพื่อนอย่างมีความสุขมันเป็นแค่เปลือกนอกแต่ภายในมีแต่ความทุกข์ ความเครียดเต็มไปหมด มืทางใหนที่จะทำให้ผมหายจากความทุกข์ครั้งนี้มั้ยครับ เพราะจากวันนั้นจนถึงวันนี้ไม่มีวันใหนที่ผมมีความสุขเลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่