นับว่าเป็นความกล้าของคนทำหนังไทยอีกค่ายหนึ่งที่เอาหนังที่นักแสดงไม่ได้ดึงดูดอะไรมากมาฉายในช่วงท่กระแสหนังไทยบ้านเราไม่ค่อยดีเท่าไหร่ กับหนังผีที่ถ้าเป็นเมื่อประมาณ 10 กว่าปีก่อนจะเป็นหนังที่ขายได้แน่นอน แต่กับช่วงนี้ สำหรับผมคิดว่าไม่ง่ายเลยที่หนังจะดึงดูดคนดูให้ซื้อตั๋วไปดูได้ กับเรื่องนี้ ต้องขอขอบคุณรอบสื่อจาก filmframe production ด้วยนะครับ

เรื่องราวของ "มินตรา" หรือ "มินท์" นักเต้นแนว Contemporary Dance ที่กําลังเดินทางตามความฝันของเธอคือการเป็นนักเต้นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เธอได้รับการทาบทามให้เข้าร่วมออดิชั่นในกการแสดงเรื่องรามเกียรติ์ที่ผสมผสานระหว่างรำไทยกับโมเดิร์นแดนซ์เข้าด้วยกัน โดยที่เธอต้องเข้ารับการทดสอบใน บท "นางสีดา" การแสดงครั้งนี้จัดขึ้นโดยบริษัท Organizer ที่ใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ ซึ่งเจ้าของคือ "ทศ" ทศชอบมินท์ตั้งแต่แรกที่ได้เจอแต่ติดตรงที่ ตัวเขาเองมีภรรยาอยู่แล้ว คนที่มินท์ประทับใจกลับกลายเป็น "เมษ" ผู้กํากับการแสดงงานครั้งนี้ แต่เมื่อเธอต้องให้ทัศนคติเกี่ยวกับนางสีดา เมษได้ตัดสินใจเลือก "จีน่า" มินท์เก็บซ่อนความผิดหวังเอาไว้ แต่ก็ยังยอมร่วมการแสดงครั้งนี้ต่อไป ด้วยการเป็นนักเต้นสำรอง วันเดียวกันนั้นเองที่กลุ่มนักเต้นเริ่มพูดถึงข่าวลือที่ ว่า 2 - 3 ปีก่อนในสตูดิโอแห่งนี้เคยมีนางรําที่กําลังจะรับบทนางสีดาหายตัวไป บรรยากาศเริ่มดูเหมือนมีอะไรซ่อนอยู่ ในขณะเดียวกันก็มีผีนางรำคนหนึ่ง มาคอยปรากฎตัวข้างๆ ตัวมินท์และพยายามช่วยให้เธอได้บทนางสีดาอย่างที่เธอต้องการ มินท์พยายามหาคำตอบว่าที่ผีนางรำมาช่วยตนเพื่อต้องการอะไรกันแน่

บทหนังดูมีการผสมผสานกันระหว่างความลึกลับบวกกับการสืบสวนอะไรบางอย่าง ซึ่งถ้าว่ากันตามตรง หนังผีส่วนใหญ่จะอิงแนวนี้เป็นหลัก เพราะมันไม่ได้ไปหลอนกับความน่ากลัวของผีเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีเรื่องของการสืบเสาะหาความจริงที่ให้หนังสามารถเล่นกับตรงนี้ได้ และอาจมีการหักมุมเล็กๆ เพื่อความเซอร์ไพร์ส ซึ่งเรื่องนี้การดำเนินเรื่องการลำดับเรื่องยังแปลกๆ อยู่บ้าง เนื้อเรื่องก็ไม่ได้มีอะไรที่เดาไม่ได้ และตอนจบที่เหมือนจะหักมุมแต่ก็ไม่ได้ทำให้เซอร์ไพร์สอะไรเท่าไหร่ รวมไปถึงการเอา รามเกียรติ์ มาดัดแปลงเป็น Contemporary Dance ที่หนังยังสื่อออกมาได้ไม่ดีพอ คือคนดูไม่ได้อินไปกับความเป็น นางสีดา ที่นักแสดงต้องการบทนี้นักหนา

จุดแข็งเลยของเรื่องคือ ความเป็นหนังผีไทยนี่แหละ ที่เอกลักษณ์คือเรื่องของความหลอนและการผล่ออกมาหลอกคนดูในแต่ละดอก เรื่องนี้ทำได้ค่อนข้างดีครับ ถือว่าหลอกให้สะดุ้งได้ในหลายๆ จังหวะ ทั้งตอนมีผีหรือตอนไม่มีผี ด้วยบรรยากาศและความน่ากลัวของตัวผีบุษบาเอง มาได้จังหวะจะโคนแบบคนดูสะดุ้งหลายทีอยู่นะ

ตัวนักแสดงสำหรับผม กรีน อัษฎาพร สอบผ่านครับ ถึงจะดูยังไม่พริ้วกับหนังใหญ่เท่าไหร่ แต่ก็ทำได้ดี และแบกรับหนังเอาไว้ได้ ส่วน โย่ง อาร์มแชร์ ส่วนตัวผมว่ายังไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ แต่ก็พอได้ เพราะพี่แกก็ไม่ใช่นักแสดงอาชีพนี่นา ส่วนคนอื่นๆ ยังไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่

เอาเป็นว่า เรื่องนี้ถือว่าเป็นหนังผีไทยที่เข้าสูตรและมาตรฐานของหนังผีไทยแหละครับ เพียงแต่สิ่งที่ผมหวังคืออยากให้มีอะไรที่แปลกใหม่มากขึ้นกว่านี้สักหน่อย จะดีมากครับ สำหรับใครที่อยากดูหนังผีไทย ก็ลองไปดูกันครับ

ฝากเพจหนังเล็กๆ ด้วยครับ >>> https://www.facebook.com/DooNangGunMai/