วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่ซีอาน เราจะบินกลับบ้านวันนี้ไฟท์ 22.50 น. โดยรถจากโรงแรมจะมารับเราไปส่งสนามบินฯ เวลา 20.00 น. วันนี้จึงเป็นวันอิสระ ใครใคร่อยากไปไหนก็ไปกัน กรุ๊ป 10 คน จึงแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ๆ แรก ออกกันแต่เช้า เรานอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง คิดว่าจะไปไหนดี แล้วก็มาสะดุดไปดูซากเมืองเก่าของราชวงศ์ถังดีกว่า เปิดดูคู่มือที่ทำมา มันไปด้วยรถไฟฟ้า สาย 2 ได้นิ ซึ่งที่พักเราก็ติดกับรถไฟฟ้าสายนี้ด้วย เอาหวะไปตายเอาดาบหน้า พี่อีก 3 คน ขออยู่โรงแรม เราลงมาก็ 10.00 น.กว่าแล้ว เตรียมเสบียงพร้อม ลงไปขึ้นรถไฟฟ้า สาย 2 ไปลงที่ Daminggongxi Station Exit D

พระราชวังแห่งนี้เป็นพระราชวังฤดูร้อน สร้างโดยจักรพรรดิถังไท่จง จักรพรรดิองค์ที่สองของราชวงศ์ถัง สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่
>>> https://www.travelchinaguide.com/attraction/shaanxi/xian/daming-palace.htm

ดีที่มีภาษาจีนกำกับ พอออกจากสถานีรถไฟฟ้า เราก็เปิดถามพนักงานผู้หญิงเธอกำลังกวาดถนนอยู่ เธอก็ชี้ไปข้างหน้า บอกใบ้ตีความได้ว่า ให้เดินตรงไปเรื่อย ๆ จะเจอแยกให้เดินเลยไป พอถึงแยกที่สองให้ข้ามถนน เราก็เดินไปตามทาง พอจะข้ามถนนก็เจอป้ายสูง ตามภาพ

เราก็ข้ามถนน เจอคุณยายยังสาว พาลูกสาวและเข็นหลานสาวในรถ เราก็เข้าไปถาม เธอก็ชี้ไปฝั่งตรงข้าม และบอกเหมือนกันกว่า นี่ก็จะไปเหมือนกัน ไปด้วยกันได้นะ ใจดีจริง ๆ

ก็จะเห็นป้าย บอกว่าสถานที่ตรงนี้เคยเป็นอะไรมาก่อน มีซากให้เห็น และมีป้ายอธิบาย
 
พอไปถึงเดินผ่านเข้าประตูถึงได้รู้ว่าที่นี่เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่มาก เริ่มเคว้งคว้าง จะไปทางไหนต่อดีนิ ลองเดินไปเรื่อย ๆ ก่อนดีกว่า จะมีคนจีนมาเต้นลีลาศ และเปิดเพลงร้องคาราโอเกะ อารมณ์สุนทรีย์จัง เนี่ยจะเที่ยงแล้ว เราเดินไปเรื่อย ๆ ยิ่งเดินยิ่งไกล ก็หาที่นั่งเปิด Google Map และขุดเสบียงขึ้นมากิน


ขอบอกเลยว่าขนมเจ้านี้อร่อยมาก ร้านอยู่ใต้ห้างระหว่างเดินไปตลาดมุสลิม ลืมถ่ายชื่อร้านมา ชั้นบนของห้างนี้จะมีร้านสตาร์บัส

แล้วก็มีพนักงานทำความสะอาดผู้หญิงเขามาคุยกับเรา เราก็บอกเรา "ไท่กั๊ว" อย่างน้อยก็ได้มาหนึ่งคำแระ 555 พอเขารู้ว่าเราเป็นคนไทย เธอก็คุยใหญ่เลย ฟังไม่รู้เรื่องเลย เธอชี้เข้าไปด้านใน เหมือนบอกว่าข้างในมีอะไรอีกแยะ แล้วจะเข้าไปไงเนี่ย มองเข้าไปท่าจะเดินไปอีกไกล จะไหวไหมเนี่ย เราเลยเดินเข้าไปตามทางที่เธอชี้ ก็เห็นมีคนเดินสวนออกมา ทางไม่เปลี่ยวคะ


แล้วเราก็เจอที่พักตามภาพ เลยเข้าไปนั่งพักและหยิบคู่มือออกมาอ่าน แล้วก็มีรถรางวิ่งมาจอด พอจอดเราเลยขึ้นไปนั่ง พอขึ้นไปนั่ง พนักงานเก็บตั๋วก็มาเช็คตั๋ว พอมาถึงเราเรายื่นแบงค์ 100 หยวนให้ แล้วเราบอกว่าเรา "ไท่กั๊ว" พอเธอได้ยินก็ไม่ว่าอะไรชี้ไปข้างหน้า แล้วรถก็ออก พอถึงป้ายถัดไป พนักงานขายตั๋วก็เดินมาหาพร้อม เพื่อให้เราซื้อตั๋ว จ่ายไป 40 หยวน นั่งไปอีกป้ายคนก็เริ่มลง เราก็ลงตาม มองไปทางขวามือเป็นที่ขายตั๋วอะไรสักอย่าง มองไปฝั่งตรงข้ามมีสะพานข้าม และรั้วเหมือนจะเป็นสถานที่เพื่อเข้าไปชม เอาหวะมาแล้วเป็นไงเป็นกัน เราเลยลงไปซื้อตั๋ว จ่ายไป 60 หยวน แล้วข้ามฝั่ง ไปถึงตรงนั้น มันกว้างมาก เห็นซากปรักหักพัง บ่ายโมงพอดี ร้อนตับแลบ จะเดินไหวไหมเนี่ย


แล้วก็โชคช่วยมองเห็นรถกอล์ฟจอดอยู่ 1 คัน มีทัวร์จีนประมาณสัก 10 คน อยู่บนรถ เราก็เลยเข้าไปเจรจาด้วยภาษาอังกฤษาแบบ snake snake fish fish โดยสื่อสารว่าเราจะขอนั่งรถกอล์ฟเข้าไปด้วยอีกคนได้ไหม เห็นมีที่นั่งเหลือ เราเป็นคนไทย คนขายตั๋วก็แบบมือเพื่อขอตังซื้อตั๋ว ยอดมือขึ้น 10 นิ้ว เราก็ยื่น 10 หยวนให้ เรากลับยื่นตัวสแกนบาร์โค้ดมา อ้าว...เอาไงดี ฉันมีตังนะ ไกด์จีนที่พากรุ๊ปคนจีนมาก็หยิบเงินเราไป และเอามือถือที่มีโค้ดส่งให้คนขายตั๋วสแกน เราก็เซี๊ยะ ๆ ในที่สุดฉันก็ได้ขึ้นรถกอล์ฟเข้าไป ไปไหนไปด้วยคน

รถวิ่งผ่านซากพระราชวัง ที่นี่ในแต่ละจุด เขาจะสร้างแบบจำลองพระราชวังขนาดเล็กไว้ในตู้กระจก รถวิ่งเข้าไปไกลมาก วนไปวนมา เจ้าของที่เขาคงอยากให้เรามา อะไร ๆ มันเลยราบรื่น
 
โดยส่วนตัวเป็นคนชอบเดินดูของเก่า ๆ ยิ่งพิพิธภัณฑ์เนี่ยชอบมาก


แล้วรถก็หยุดในส่วนของพิพิธภัณฑ์ ๆ ที่นี่ต้องเดินลงบันไดลงไปคะ 1 ชั้น

 
เขามีการบอกว่าผู้หญิงในราชวงศ์ถัง มีการแข่งขัน เช่น เตะลูกบอล ตีโปโล ยิงธนู เท่ห์มากเลย ผู้หญิงในสมัยนี้คงมีความสุขที่มีโอกาสออกไปมีส่วนร่วมกิจกรรมต่าง ๆ นอกบ้าน


ด้านล่างเป็นปิ่นเสียบผม น่าจะขุดพบเจอในบริเวณนี้ เป็นทองคำ


ภาพล่างเป็นภาพพวาดการเล่นโปโลในยุคนั้น


ตะเกียงโบราณแบบนี้ในเมืองไทย เคยไปดูที่วัดแถว ๆ เมืองกาญฯ เป็นตะเกียงโรมัน


ชมภายในเสร็จก็ขึ้นบันไดเลื่อนออกมาจากส่วนของพิพิธภัณฑ์ เดินขึ้นมาบนเดิน แดดแรงมาก เดินออกมาตามทางก็จะเจอแบบจำลอง แสดงให้ความรุ่งเรืองสมัยราชวงศ์ถัง เราก็เก็บภาพ และมาต่อคิวเพื่อรอขึ้นรถกอล์ฟออก

ออกจากในส่วนของซากพระราชวังเก่าก็เดินข้ามสะพาน ออกมาเพื่อขึ้นรถราง โชว์ตั๋วเก่า ไปไหนขอไปด้วย แล้วรถก็มาจอดเหมือนจะสุดทาง พนักงานเก็บตั๋วก็มาดูตั๋วเรา แล้วชี้ให้เราเดินออกไปทางถนน เรามองตามมือออกไป มันคนละทางกับทางที่เข้านี่หว่า เอาหวะ ลองสักตั้ง ถ้าหลงจริง ๆ ค่อยนั่งแท็กซี่แล้วไปลงตลาดมุสลิมเอา
 
ทางออกจะมีประติมากรรม เป็นสีเงินถูกแดดแล้วสวย เป็นผู้หญิงนั่งบนหลังม้า เล่นโปโล เท่ห์มากเลย
 
เดินออกมาก็เจอถนน ไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่าน ถามเจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่นั่งอยู่ในตู้ยาม สื่อสารกันไม่รู้เรื่อง เขาก็ชี้ไปตามทางเราก็เดินตรงออกมา ตรงอย่างเดียวก็ผ่านถนนสองข้างทางเป็นร้านขายอาหาร แต่ไม่กล้าเข้าไปสั่งกิน คนแยะเหมือนกัน ไม่เปลี่ยวคะ เราก็เดินยาวเลย จนไปเจอสี่แยก ก็ถามตำรวจว่า Subway Metro ตำรวจสองนายก็ส่ายหน้า 555 ใครจะช่วยตรูหวะเนี่ย แล้วเขาก็ชี้ให้เราข้ามถนนไป เราก็ข้าม และมองซ้ายมือขวา พอมองเข้าไปในตึกด้านซ้ายมือก็เห็นสัญลักษณ์รถไฟฟ้า รอดตายแระ กลับที่พักได้แล้ว พอจะเดินลงทางซ้ายมือมันเป็นห้าง มองเข้าไปมันเป็น Supermarket ดีต่อใจมากเลย เวลายังเหลือเฟือ นัดกันตั้งสองทุ่มเนี่ยแค่บ่ายสี่โมงเอง เข้าไปช๊อปิ้งซะหน่อย ได้ของกลับมานิดหน่อย แบกไม่ไหว มารอบนี้กระเป๋าเต็มคะ เพราะแบบตุ๊กตาฮ่องเต้ ฮองเฮา องค์ชาย องค์หญิง และหลวงจีนน้อยกลัย เพื่อนฝากซื้อด้วย ผ้าพันคอผืนใหญ่ฝากเพื่อนอีก 2 ผืน


สถานีรถไฟฟ้าที่เราขึ้นกลับที่พักชื่อ Longshouyuan Station ต้อง memory ไว้ว่าสถานี้เป็น Supermarket มารอบหน้าจะได้แวะมาซื้อของฝาก เสียเงินเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็กลับที่พัก นั่งรถมาลง Beidajie Station Exit B และแวะหาข้าวกิน มาถึงพี่ ๆ ก็นั่งรอ และกำลังลุ้นว่าเราจะเอาชีวิตกลับมาได้หรือเปล่า มาจีนหลายรอบแล้ว ซีอานรอบนี้รอบที่ 3 แล้วคะ หลงก็ลงมาแล้ว คนจีนน่ารักคะ พร้อมให้ความช่วยเหลือ "ไท่กั๋ว" อย่างเรา

ทริปจบแต่รีวิวยังไม่จบนะคะ ยังมีรีวิวเมืองโบราณผิงเหยาอีกคะ