พอดีอยากปรึกษาเรื่องเพื่อนค่ะปีดีครบกับเพื่อนมาประมาณ6-7ปีแล้วค่ะสำหรับเราเขาเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดมีไรเราก็จะพูดกับเพื่อนตลอดเขาเป็นคนมีเพื่อนมากผิดกับเราที่ไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทมากเท่าไรถึงมีเราก็ไม่กล้าคุยมากเท่าไรส่วนใหญ่เราก็จะคุยกับเขามากสุดจนมาสักเมื่อปีที่แล้วความสนิทของเราค่อยๆลดไปเหมือนเขาไม่ค่อยคุยกับเราเท่าไรสำหรับเราเรามีเขาเป็นเพื่อนที่เรารักมากที่สุดอะไรที่เปลี่ยนเราก็รู้สึกได้เราเป็นคนค่อยไม่ค่อยพูดเพื่อนทำไรให้เราก็ไม่ค่อยโกรธเราเป็นคนเก็บความรู้สึกค่อยข้างดีเราพูดคำว่าไม่เป็นไรเก่งมากเราไม่อยากให้เพื่อนคิดมากก็มีงอนบ้างแหละเราก็เข้าใจนะว่าเขามีเพื่อนสนิทมากยอมรับเลยบางครั้งเราน้อยใจเขาแต่ก็ไม่มีสิทธิ์อะไรเราแคร์เพื่อนมากแคร์มากกว่าเเฟนเราเราร้องไห้เพราะเพื่อนคนนี้บ่อยมาช่วงนี้เขาไม่ทักเรามาเลยเขาไปเจอเพื่อนใหม่ไปไหนก็ไปกับเพื่อนใหม่ไม่เคยชวนเราไปไหนจนเรารู้สึกแบบเราควรถ่อยออกมาได้แล้วนะเขาทำแบบนี้ใส่เรากี่ครั้งต่อกี่ครั้งทั้งเมินใส่ไม่ค่อยคุยด้วยบ้างครั้งเราก็คิดนะว่าเราเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ให้ความสำคัญขนาดนั้นแล้วเราโพสต์ว่าเขาเขาก็มาถามเราว่าเราว่าใครเราก็ตอบไปไม่ได้ว่าไรใครแล้วก็มาบอกเป็นห่วงเป็นห่วงเราหรอมาบอกว่าคิดถึงทั้งๆที่เราก็สามารถเจอกันได้มันไม่ได้ไกลไรขนาดนั้นนัดเจอก็ได้แต่ไม่ค่อยทักมาไม่คุยเมินแชทเรากว่าจะตอบ4-5วันไม่ก็ไม่ตอบเลย  จะให้เราคิดยังไงตั้งเกิดเรื่องเราไม่เคยปรึกษาปัญหากับเพื่อนคนนี้อีกเลยเราก็มีคุยเรื่องเขากับเพื่อนคนอื่นบางบางคนก็โดนเมินบ้าง  เราก็ไม่รู้ความคิดของเขาไม่กล้าที่จะถามตอนนี้พยายามหลบหน้าไม่อยากเจอไม่อยากคุยรักมากก็เจ็บมากเจ็บสุดในชีวิตเลยตอนนี้เราไม่กล้าไว้ใจใครเลยมีไรก็ไม่พูดเรากลัว 
ปล.ขออภัยด้วยถ้าพิมพ์อะไรตกคำอาจจะไม่ได้ดีพึ่งเคยตั้งกระทู้