ทีมชาติไทยมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งไม่ว่าจะเป็นชุดเล็ก หรือใหญ่ คือ มีตัวสำรองที่ไม่สามารถเปลี่ยนลงมาในกรณีที่ตัวหลักเล่นไม่ออก เหมือนมีไว้เพื่อให้เต็มตามโควต้าที่สามารถส่งได้ ถ้าเทียบเลยก็เหมือนกับเวีดนามวันนี้ จากเซตแรก ตัวหัวเสา กับเซตเตอร์เล่นไม่ออก ก็เปลี่ยนคนอื่นลงมา และก็สามารถทำหน้าที่เปลี่ยนเกมได้ ไม่เหมือนไทย ที่ตัวเซตทั้งสองคนแทบจะไม่ได้ต่างกันมากในเกมวันนี้ หรือนุกนิกแทบจะดีกว่า และนี่ก็มองว่ามดจวง ยังไม่ได้ดีขนาดนั้น ไม่ว่าจะบอลแก้ หรือบอลรับ ทั้งๆที่เล่นในตำแหน่งหัวเสาที่ต้อง มีทั้งสองอย่างในระดับที่ดีถึงดีมาก ส่วนน้องแสงอบ คือไม่ค่อยชอบน้องเลยเวลาเค้าฟรีบอลมา มีหลายลูกมาก ที่น้องสามารถที่จะรับเองได้ ไม่จำเป็นต้องให้ลิบมารับให้ขนาดนั้น เอาแต่ยกมือสั่งบอล จนทำให้เพื่อนเสียจังหวะได้ในหลายๆครั้งตั้งแต่มีแมตนี้มา แบมคือดีถ้าเทียบกับอายุน้อง มดวิ ก็ดีแล้ว แต่ควรจะดีกว่านี้หรือป่าว ในฐานะที่ประสบการณ์แทบจะมากกว่าโมเม แต่โมเมกับดูโดดเด่นกว่า ทั้งรายการนี้ทำให้รู้ว่าโมเมเสิร์ฟดี

ส่วนช่วงนี้กำลังนิยมเลย [ ใครจะได้ไปต่อในชุดใหญ่ ] ส่วนตัวมองว่า มีแค่โมเม ลิบแบมๆ มดวิ(คนนี้อยู่แล้ว) ตัวเซตวัดเอาว่าอยากได้สูงบล็อคได้( ขอใช้คำว่าได้ ไม่ใช้คำว่าดี เพราะรู้สึกว่าถ้าเทียบจริงๆพู่เตี้ยกว่า แต่จังหวะบล้อคบอลดีกว่า)

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม จริงๆก็ไม่ควรโทษใครโดยเฉพาะเพราะกีฬานี้เค้าเล่นเป็นทีม ตัวเซตดียังไง ตัวตีไม่ได้ก็แพ้ ตัวตีดียังไง เซตไม่ได้ก็แพ้ ตัวเซตดียังไง บอลแรกไม่ได้เลยก็แพ้ ให้คิดไว้เสมอว่าทุกทีมเค้าก็พัฒนา มีแพ้มีชนะได้ ถ้าคิดว่ายังไงไทยก็ต้องชนะเวียดนาม ฟิลิปปินส์ที่เคยเป็นมือแรกๆของอาเซียนในอดีต คงจะแย่ถ้าคิดแต่แบบนั้น