เรากับแฟน คบกันมาเกือบ4ปีแล้ว(ญกับญ) ตลอดเวลาที่คบกันก็อยู่ด้วยกันตลอด จะมีช่วงแรกๆที่อยู่หอพัก แต่มาช่วงหลัง เราจะมาอยู่ที่บ้านเราเป็นส่วนใหญ่เพราะแม่แก่มากแล้ว ทุกทีก็จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันตามปกติ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน แต่มาพักหลังๆ เหมือนแฟนคงเก็บสิ่งต่างๆเกี่ยวกับครอบครัวเรา แล้วคงอึดอัดจนไม่สามารถเก็บความรู้สึกไว้ได้อีกต่อไป เพราะเราเป็นลูกคนสุดท้อง(ลูกหลง)ซึ่งตอนนี้แม่ก็อายุ77แล้ว พี่เป็นคนที่ทำงานเลี้ยงแม่อยู่คนเดียวเพราะคนอื่นเขาแต่งงานมีครอบครัวไปหมดแล้ว พี่สาวปลูกบ้านอยู่ข้างๆและมีหลานชายมาอยู่ด้วยอายุ8ขวบ เราเป็นเสาหลักของครอบครัว หาเงินทุกทาง ทำทั้งงานประจำและงานเสริม พอมีรายได้มากพอนอกจากเลี้ยงแม่แล้ว เราก็จะชอบซื้อของให้หลาน พาครอบครัวไปกินข้าว คือจะเผื่อแผ่ทุกคนที่เป็นญาติกัน ซึ่งที่บ้านเราเป็นแบบนี้มานานแล้ว แต่ตอนนี้แฟนเรา เหมือนไม่พอใจที่เราไปเผื่อแผ่ให้กับญาติ และบางทีก็รำคาญแม่เรา ที่เป็นโรคคนแก่ คล้ายๆความจำไม่ดีจะพูดวนเรื่องเดิมๆอนู่บ่อยๆ ทุกทีเหมือนเขาจะอดทน เราก็เข้าใจเขา พยายามทำให้เขาไม่ต้องถือสาแม่เรา แต่พักหลังหลานเราติดเรามาก มาอยู่เ้วยตลอดหลังจากกลับจากโรงเรียนและวันหยุด เขาเหมือนเก็บกดและได้ระเบิดความรู้สึกนั้นออกมาและเก็บของกลับไปอยู่ที่บ้าน ตอนนี้คือหนักใจมาก ระหว่างหน้าที่ต้องดูแลแม่และหลานชายที่น่าเอ็นดู บอกเลยว่าเราติดครอบครัวมาก ไม่สามารถจะเลือกคนรักมากกว่าครอบครัวได้ เราเป็นเพศที่3 คิดอยู่เสมอว่ามันคงหาความมั่นคงสำหรับความรักได้ยาก คนรักเลิกกันไปคือคนอื่น ส่วนหลานชายเราให้ความรักกับเขาเพื่อหวังว่าสักวันเผื่อเขาโตขึ้นจะดูแลเราบ้าง อีก10ปีข้างหน้าเขาคงไม่มาอยู่กับเราแบบนี้ เราคิดแบบนี้นะไม่รุ้ว่าถูกไหม แฟนก็รักนะ คิดสร้างอนาคตด้วยกันตลอด แต่เราก็ต้องเป็นผู้นำในทุกๆเรื่องอยู่ดีเพราะเราแก่กว่าแฟน8ปี ตอนนี้เรามีพร้อมทุกอย่างแต่แฟนยังไม่มีอะไรเลย ก็ต้องเป็นหลักให้เขาอีก คอยช่วยเหลือทุกอย่าง เพราะเขาก็เปนแฟนที่ดี ทำทุกอย่างได้ดีเพียงแตเขามีน้อยกว่าเราเท่านั้นเอง มาตอนนี้ก็ไม่รุ้จะทำยังไง สุดท้ายก็คงต้องปล่อย ถ้าเขาทนอยู่กับครอบครัวเราไม่ได้จริงๆ เราทำถูกแล้วใช่ไหม อึดอัดใจจริงๆ