**หากผิดพลาดประการใดต้องขอโทษด้วยนะคะ

เราไม่ค่อยทานอาหารร่วมกับเพื่อนร่วมงานค่ะประมาณว่าสั่งกับข้าวมาแล้วก็กินรวมกันส่วนใหญ่เราจะชอบสั่งเป็นอาหารจานเดียวแล้วนั่งกินด้วยกันมากกว่า
เพราะ
1.เราเป็นคนคิดมากและขี้เกรงใจกลัวว่าจะกินมากไปหรือน้อยไป เกรงใจมากๆ
       2.บางครั้งการทานอาหารร่วมกันอาจนำมาซึ่งโรคติดต่อทางน้ำลายอย่างเช่นไวรัสตับอักเสพบีเพราะพฤติกรรมการทานอาหารร่วมกันบางครั้งเค้าก็ไม่ได้ใช้ช้อนกลางเราคำนึงถึงความปลอดภัยของตนเองและผู้อื่นบางครั้งอาจจะเป็นตัวเราเองที่เป็นพาหะนำโรคหรืออาจจะเป็นเพื่อนเราที่เป็นพาหะก็ได้ซึ่งจริงๆเราก็ไม่รู้หรอกว่าเราปลอดภัยสำหรับคนอื่นมั้ยนี่คือสิ่งที่เรากังวลเพราะเราไม่เคยตรวจไวรัสตับอักเสพเลย
        ผลสรุปผลลับของการกระทำคือเพื่อนร่วมงานมองว่ารักแต่ตัวเองและเห็นแก่ตัวจริงๆ
(พึ่งได้ยินเพื่อนพูดมาสดๆร้อน)แล้วเราแค่เกรงใจและเป็นห่วงความปลอดภัยของเค้าตั้งหากและอีกสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นจากความเกรงใจคือระยะห่างค่ะเราเกรงใจเค้ามากไปจนทำให้เกิดระยะห่างแต่บางครั้งเรื่องมันยาวเกินไปที่จะอธิบายให้พวกเค้าเข้าใจเลยปล่อยให้เค้าเข้าใจไปแบบนั้นบางครั้งเราก็แอบเสียใจเหมือนกันนะแต่เราต้องเข้าใจว่าเราไม่สามรถอธิบายให้เค้าเข้าใจทั้งหมดได้หรอก