#ผมเคยกำลังฝัน แล้วรู้ตัวว่ากำลังฝันอยู่ ซึ่งทันทีที่รู้ตัวว่ากำลังฝัน ผมก็จะตื่น!
แต่ครั้งนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน..ในความฝันของผม
รอบที่ 1 ผมนั้นลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนที่นอนในห้องของตัวเองแดดส่องผ่านม้านสว่างไปทั้งห้อง แต่ผมกลับขยับตัวไม่ได้ ผมคิดกับตัวเองว่า นี่หรืออาการผีอำ(เคยได้ยินมาแต่ไม่เคยเป็น) ทันทีที่คิดจบก็มีเงาดำปรากฎตัวขึ้น เป็นหญิงผมยาวและกำลังเดินเข้ามา
ผมรู้ทันทีว่านี้คือฝัน เพราะความคิดผมสร้างผีตัวนี้ขึ้นมา ผมอาจจะแค่ฝันว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้เฉยๆก็ได้ไม่ได้มีผีตั้งแต่แรก และเช่นทุกครั้งที่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังฝันผมจะค่อยหลุดออกมา แล้วผมก็ตื่นขึ้น...
-----------------------------------‐-----------------------------
รอบที่ 2 ดูเหมือนจะจบแล้ว แต่สิ่งที่รอผมอยู่จากฝันครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม ผมพบว่าตัวเองนอนอยู่บนที่นอนแบบในฝัน แต่ครั้งนี้ได้ยินเสียงเพลงที่เปิดทิ้งไว้ทั้งคืน แสงแดงส่องผ่านผ้าม้าน สว่างจ้าในห้องของผม ผมหันมองไปรอบๆแล้วจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา กลับพบว่าร่างกายผมนั้นขยับไม่ได้อีกครั้ง...
ผมเลยบอกกับตัวเองว่า นี้ต้องเป็นฝันอีกรอบแน่เลย ผมพยายามตะโกนแต่กลับไม่มีเสียง ผมพยายามจะขยับตัวอย่างเต็มที และผมลุกขึ้นมาจากที่นอนได้ แต่ว่าสิ่งที่ทำให้ผมใจหายไปแว็บนึ่งคือ ผมมองเห็นร่างผมยังนอนอยู่บนที่นอนเหมือนเดิม นี่วิญญาณเราออกจากร่างงั้นหรอ ผมพยายามนอนกลับไปที่เดิมแต่มันทำไม่ได้ ผมกลับเข้าร่างไม่ได้
ผมลองทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฝันรอบนี้ ผมจึงปิ๊งในหัว!! ใช่สินี่คือฝัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันเกิดจากความคิดเรา เพราะเหตุการณ์ในรอบนี้ ผมตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนที่นอนเหมือนฝันรอบแรก ผมจึงคิดว่าผมคงขยับตัวไม่ได้อีกแน่ๆ ผมจึงขยับตัวไม่ได้ (การที่จะคิดให้อะไรก็ตามเกิดขึ้นในความฝันเป็นไปได้ยากแต่ถ้าคิดว่ามันควรจะเป็นแบบไหนมันจะเกิดขึ้นตอนนั้น) ผมคิดว่าคงไม่มีใครได้ยินเสียงผม ผมเลยตะโกนเรียกใครไม่ออก และผมกลัวว่าผมจะตาย สุดท้ายวิญญาณผมออกจากร่างมานั่งดูตัวเองนอนหลับ
----ใช่แล้วผมรู้ทันเกมนี้ แต่ผมคิดวิธีเอาชนะไม่ออก ผมไม่มีทางรู้ได้เลยว่าผมจะตื่นด้วยวิธีไหน ผมพักอยู่คนเดียว น้องชายกลับบ้านในวันหยุด และประตูก็ล็อค
คงเป็นไปไม่ได้ถ้าจะมีคนเข้ามาปลุกผมได้---
ผมอยู่ในสภาพวิญญาญสักครู่นึง พยายามจำลายละเอียดต่างๆของฝันรอบนี้ก่อนที่ผมจะไปเริ่มใหม่ ผมคิดว่าถ้าผมตื่นไปเคาะประตูได้คงจะมีคนได้ยิน แล้วผมจะเริ่มต้นใหม่ยังไงหน่ะหรอ "ถ้าวิญญาณสลายไปได้ก็คงดี"
หลังจากนั้นทุกๆอย่างก็ค่อยๆมืด และผมก็ลืมตาขึ้น
--------------------------------------------------------------------
รอบที่ 3 ผมตื่นขึ้นมาในห้องบนที่นอนของผม มีเสียงเพลงที่เปิดทิ้งไว้ตังแต่เมื่อคืน มีแสงสว่างจ้าส่องทะลุม้านเข้ามาในห้อง และผมได้ยินเบาที่ไม่ทราบแหล่ง ฮืด..... ฮืด..... ฮืด..... แป๊ก! ผมลุกแล้วเดินไปที่ประตูกระจกบายใหญ่ของห้อง และแน่นอนมันเป็นห้องผมมันย่อมล็อกจากฝังของผม ผมกำลังเปิดประตูออก ระหว่างนั้นผมคิดถึงสิ่งที่จะทำให้ผมตื่น คงต้องเป็นอะไรที่ผมกลัวเช่น สุนัขสีดำตัวใหญ่ หรือแมงมุงตัวใหญ่น่ากลัว พอผมเปิดประตูออก
"อันนี้กลัวจริงนะเนี้ย" มันคือ ความสูง!! หน้าห้องของผมนั้น คือหน้าผาสูง สูงมากจนใจสั่นเลยหล่ะ ไม่รู้ว่ากระโดดลงไปจะถึงพื้นเมื่อไหร่ แต่ถ้ามันทำให้ผมกลัวจนตื่นได้หล่ะก็ มาผมกระโดดลงไปแล้วหวังว่าผมจะไม่ฝันอีก คงเคยมีใครฝันว่าตกจากที่สูงมาแล้ว ใจมันจะหวิวๆหน่อยก่อนจะฟื้นเฮื้อกแล้วตื่นขึ้นมา ซึ่งผมก็รู้สึกอย่างนั้นแต่ว่าผมกลับตื่นมาพบว่าตัวเองยังฝัน...
ผมพลาดตรงไหน ผมสามารถขยับตัวได้ ผมไปเปิดประตูห้องได้ ผมมีผาสูงที่ทำให้ผมตื่นได้ แต่ว่าผมติดกับดักตัวเอง เพราะผมคิดว่าผมคงไม่กลับมาฝันอีก ผมเลยยังต้องฝันอีก
-----------------------------------------------------------------------
รอบที่ 4 ผมตื่นขึ้นมาในห้องบนที่นอนของผม มันยังคงมีแดดส่องสว่างจ้า มีเพลงเปิดอยู่และเสียง ฮืดๆเบาๆนั้น
ผมมีสิ่งที่จะช่วยให้ผมตื่น คือผมต้องเดินไปที่หน้าประตูกระจกบานใหญ่ แล้วกระโดดลงมาจากผาเพื่อให้ตัวเองตื่น แต่ว่าผมก็ยังติดอยู่ในฝันอยู่ ที่เป็นแบบนั้นเพราะเหตุผลง่ายๆคือ ผมยังคิดว่าผมจะฝันอยู่ไหม แล้วทำไมผมไม่คิดว่าผมควรจะตื่น มันคงทำให้ผมหลุดออกจากฝันนานแล้ว ใช่แล้วว่ามันทำแบบนั้นได้ แต่ว่าตอนนั้นผมคิดไม่ออก... เอาหล่ะถ้าผมยังคิดถึงเรื่องในฝัน ผมก็ยังจะฝันอยู่ ผมต้องหาอะไรที่เราสัมผัสได้จากภายนอกเช่นเสียงมาดึงเอาออกไปจากฝัน พูดถึงเสียง "เพลงไง" ทันทีที่คิดได้ผมมุ่งความสนใจไปที่เสียงนั้นผมจะออกไปปิดมัน แล้วก็เปิดประตู กระโดดลงไปจากหน้าผา.... แล้วมันก็มืดลง ผมลืมตาขึ้นมาแล้วยังพบว่านี่คือ ฝัน
--------------------------------------------------------------------------------
รอบที่ 5 เป็นไปได้ยังไงก็เราดึงความสนใจไปนอกความฝันแล้วนิ ทำไมผมยังไม่ตื่น รู้สึกประหลาดใจตัวเองมากว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ในขณะนั้นผมก็คิดขึ้นได้
ผมเอื้อมมือไปปิดเพลง "ใช่สินะผมกระโดดจากผา เพื่อจะมาปิดเสียงเพลงนี่ ผมเลยต้องฝันอยู่ เพราะเสียงเพลงนี่มันอยู่ในฝันผม (บวกกับคิดได้ว่าเมื่อคืนดูหนังไม่ได้เปิดเพลงฟัง) ผมสร้างมันขึ้นเองในฝัน
-----หลังจากที่มั่นใจนักว่าจะออกจากฝันไปได้ ผมคิดหาทางตื่นต่อไป ผมพยายามมองหาอะไรที่อยู่นี่ ที่สามารถทำให้ผมตื่นได้ แต่ถ้าใช้ของที่อยู่ในฝันก็อาจจะกลับมาติดอยู่ในฝันอีกก็ได้ ทันใดนั้น
ฮืด.....ฮืด......ฮืด....... แป๊ก!----
นั้นมันเสียงอะไรกัน ผมมองหาสิ่งต่างๆรอบตัว ก็ไม่เห็นมีอะไรที่สามารถทำให้เกิดเสียงนี้ได้ ผมคิดๆแล้วก็อยากรู้ว่า เสียงนี้คือเสียงอะไร ต้นกำเนิดอยู่ไหน
ผ่านไปครู่นึงผมยังหาต้นต่อเสียงไม่เจอ แล้วเสียงก็ไม่ได้เกิดตลอดเสียงมันหายไปพักนึงก่อนที่จะ
ฮืด.....ฮืด.....ฮืด..... แล้วก็แป๊ก!
หรือว่าเสียงนี้ไม่ได้อยู่ในความฝัน ผมคิดเพียงสิ่งเดียวคือเสียงนี่คืออะไร มันมาจากไหน ผมจะไปหามัน....
ผมเดินไปที่ประตูอีกครั้งเปิดมันออก รอตรงที่ผา รอ รอ และ รอ จนกระทั้ง" ฮืด............." ผมกระโดดจากหน้าผาไป ใช่แล้วมันค่อยๆมืดลงอีกครั้งแต่ผมก็ยังไม่ลืมตาขึ้น เสียง ฮืด ที่สองก็ตามมา " ฮืด............."
ผมยิ่งสงสัยไปใหญ่ว่าเสียงนี่คืออะไร
แล้ว ฮืด ที่สาม " ฮืด..................."
----------------- แป๊ก! ------------------
ผมสดุ้งขึ้นพร้อมหัวใจที่เต้นแรงมาก เหมือนกำลังตกจากหน้าผา เหงื่อบนที่นอน และลมที่พัดจากพัดลมที่ตั้งอยู่ตรงปลายเท้า ผมหันหน้าอย่างเร็วไปยังต้นเสียงแป๊ก! นั้น ผมกับอดยิ้มไม่ได้ มันคือ
"ตู้เย็นงั้นหรอ ฮ่าๆ" จริงเลยเชี่ยว
ผมมั่นใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน และผมตื่นแล้ว
____________จบ_______________
ขอบคุณที่อ่านมาถึงจุดนี้ ผมได้ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น คือการปลุกตัวเองไม่ตื่น ได้ข้อมูลมาคร่าวๆ
ว่า "เกิดจากการที่ เราพักผ่อนน้อย ร่างกายเหนื่อยล่า แต่ว่า จิตของเรามีความพร้อมที่จะตื่นแล้ว ทำให้จิตต้องให้ความคิดแก้ไข หาทางออก อยู่ในความฝันนั้นในขนาดที่ร่างกายยังไม่พร้อมที่จะตื่น"
สุดท้ายแล้วมันคือประสบการณ์การฝันที่แปลกใหม่
และไม่จะเป็นต้องเชื่อ อ่านเพื่อความสนุก ผมเพียงมาแบ่งบันประสบการณ์ และขอให้ทุกท่านมีความสุขขณะฝันทุกคืน
เคยหาทางออกจากฝันกันไหม?
แต่ครั้งนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน..ในความฝันของผม
รอบที่ 1 ผมนั้นลืมตาตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนที่นอนในห้องของตัวเองแดดส่องผ่านม้านสว่างไปทั้งห้อง แต่ผมกลับขยับตัวไม่ได้ ผมคิดกับตัวเองว่า นี่หรืออาการผีอำ(เคยได้ยินมาแต่ไม่เคยเป็น) ทันทีที่คิดจบก็มีเงาดำปรากฎตัวขึ้น เป็นหญิงผมยาวและกำลังเดินเข้ามา
ผมรู้ทันทีว่านี้คือฝัน เพราะความคิดผมสร้างผีตัวนี้ขึ้นมา ผมอาจจะแค่ฝันว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้เฉยๆก็ได้ไม่ได้มีผีตั้งแต่แรก และเช่นทุกครั้งที่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังฝันผมจะค่อยหลุดออกมา แล้วผมก็ตื่นขึ้น...
-----------------------------------‐-----------------------------
รอบที่ 2 ดูเหมือนจะจบแล้ว แต่สิ่งที่รอผมอยู่จากฝันครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม ผมพบว่าตัวเองนอนอยู่บนที่นอนแบบในฝัน แต่ครั้งนี้ได้ยินเสียงเพลงที่เปิดทิ้งไว้ทั้งคืน แสงแดงส่องผ่านผ้าม้าน สว่างจ้าในห้องของผม ผมหันมองไปรอบๆแล้วจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา กลับพบว่าร่างกายผมนั้นขยับไม่ได้อีกครั้ง...
ผมเลยบอกกับตัวเองว่า นี้ต้องเป็นฝันอีกรอบแน่เลย ผมพยายามตะโกนแต่กลับไม่มีเสียง ผมพยายามจะขยับตัวอย่างเต็มที และผมลุกขึ้นมาจากที่นอนได้ แต่ว่าสิ่งที่ทำให้ผมใจหายไปแว็บนึ่งคือ ผมมองเห็นร่างผมยังนอนอยู่บนที่นอนเหมือนเดิม นี่วิญญาณเราออกจากร่างงั้นหรอ ผมพยายามนอนกลับไปที่เดิมแต่มันทำไม่ได้ ผมกลับเข้าร่างไม่ได้
ผมลองทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฝันรอบนี้ ผมจึงปิ๊งในหัว!! ใช่สินี่คือฝัน เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันเกิดจากความคิดเรา เพราะเหตุการณ์ในรอบนี้ ผมตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนที่นอนเหมือนฝันรอบแรก ผมจึงคิดว่าผมคงขยับตัวไม่ได้อีกแน่ๆ ผมจึงขยับตัวไม่ได้ (การที่จะคิดให้อะไรก็ตามเกิดขึ้นในความฝันเป็นไปได้ยากแต่ถ้าคิดว่ามันควรจะเป็นแบบไหนมันจะเกิดขึ้นตอนนั้น) ผมคิดว่าคงไม่มีใครได้ยินเสียงผม ผมเลยตะโกนเรียกใครไม่ออก และผมกลัวว่าผมจะตาย สุดท้ายวิญญาณผมออกจากร่างมานั่งดูตัวเองนอนหลับ
----ใช่แล้วผมรู้ทันเกมนี้ แต่ผมคิดวิธีเอาชนะไม่ออก ผมไม่มีทางรู้ได้เลยว่าผมจะตื่นด้วยวิธีไหน ผมพักอยู่คนเดียว น้องชายกลับบ้านในวันหยุด และประตูก็ล็อค
คงเป็นไปไม่ได้ถ้าจะมีคนเข้ามาปลุกผมได้---
ผมอยู่ในสภาพวิญญาญสักครู่นึง พยายามจำลายละเอียดต่างๆของฝันรอบนี้ก่อนที่ผมจะไปเริ่มใหม่ ผมคิดว่าถ้าผมตื่นไปเคาะประตูได้คงจะมีคนได้ยิน แล้วผมจะเริ่มต้นใหม่ยังไงหน่ะหรอ "ถ้าวิญญาณสลายไปได้ก็คงดี"
หลังจากนั้นทุกๆอย่างก็ค่อยๆมืด และผมก็ลืมตาขึ้น
--------------------------------------------------------------------
รอบที่ 3 ผมตื่นขึ้นมาในห้องบนที่นอนของผม มีเสียงเพลงที่เปิดทิ้งไว้ตังแต่เมื่อคืน มีแสงสว่างจ้าส่องทะลุม้านเข้ามาในห้อง และผมได้ยินเบาที่ไม่ทราบแหล่ง ฮืด..... ฮืด..... ฮืด..... แป๊ก! ผมลุกแล้วเดินไปที่ประตูกระจกบายใหญ่ของห้อง และแน่นอนมันเป็นห้องผมมันย่อมล็อกจากฝังของผม ผมกำลังเปิดประตูออก ระหว่างนั้นผมคิดถึงสิ่งที่จะทำให้ผมตื่น คงต้องเป็นอะไรที่ผมกลัวเช่น สุนัขสีดำตัวใหญ่ หรือแมงมุงตัวใหญ่น่ากลัว พอผมเปิดประตูออก
"อันนี้กลัวจริงนะเนี้ย" มันคือ ความสูง!! หน้าห้องของผมนั้น คือหน้าผาสูง สูงมากจนใจสั่นเลยหล่ะ ไม่รู้ว่ากระโดดลงไปจะถึงพื้นเมื่อไหร่ แต่ถ้ามันทำให้ผมกลัวจนตื่นได้หล่ะก็ มาผมกระโดดลงไปแล้วหวังว่าผมจะไม่ฝันอีก คงเคยมีใครฝันว่าตกจากที่สูงมาแล้ว ใจมันจะหวิวๆหน่อยก่อนจะฟื้นเฮื้อกแล้วตื่นขึ้นมา ซึ่งผมก็รู้สึกอย่างนั้นแต่ว่าผมกลับตื่นมาพบว่าตัวเองยังฝัน...
ผมพลาดตรงไหน ผมสามารถขยับตัวได้ ผมไปเปิดประตูห้องได้ ผมมีผาสูงที่ทำให้ผมตื่นได้ แต่ว่าผมติดกับดักตัวเอง เพราะผมคิดว่าผมคงไม่กลับมาฝันอีก ผมเลยยังต้องฝันอีก
-----------------------------------------------------------------------
รอบที่ 4 ผมตื่นขึ้นมาในห้องบนที่นอนของผม มันยังคงมีแดดส่องสว่างจ้า มีเพลงเปิดอยู่และเสียง ฮืดๆเบาๆนั้น
ผมมีสิ่งที่จะช่วยให้ผมตื่น คือผมต้องเดินไปที่หน้าประตูกระจกบานใหญ่ แล้วกระโดดลงมาจากผาเพื่อให้ตัวเองตื่น แต่ว่าผมก็ยังติดอยู่ในฝันอยู่ ที่เป็นแบบนั้นเพราะเหตุผลง่ายๆคือ ผมยังคิดว่าผมจะฝันอยู่ไหม แล้วทำไมผมไม่คิดว่าผมควรจะตื่น มันคงทำให้ผมหลุดออกจากฝันนานแล้ว ใช่แล้วว่ามันทำแบบนั้นได้ แต่ว่าตอนนั้นผมคิดไม่ออก... เอาหล่ะถ้าผมยังคิดถึงเรื่องในฝัน ผมก็ยังจะฝันอยู่ ผมต้องหาอะไรที่เราสัมผัสได้จากภายนอกเช่นเสียงมาดึงเอาออกไปจากฝัน พูดถึงเสียง "เพลงไง" ทันทีที่คิดได้ผมมุ่งความสนใจไปที่เสียงนั้นผมจะออกไปปิดมัน แล้วก็เปิดประตู กระโดดลงไปจากหน้าผา.... แล้วมันก็มืดลง ผมลืมตาขึ้นมาแล้วยังพบว่านี่คือ ฝัน
--------------------------------------------------------------------------------
รอบที่ 5 เป็นไปได้ยังไงก็เราดึงความสนใจไปนอกความฝันแล้วนิ ทำไมผมยังไม่ตื่น รู้สึกประหลาดใจตัวเองมากว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ในขณะนั้นผมก็คิดขึ้นได้
ผมเอื้อมมือไปปิดเพลง "ใช่สินะผมกระโดดจากผา เพื่อจะมาปิดเสียงเพลงนี่ ผมเลยต้องฝันอยู่ เพราะเสียงเพลงนี่มันอยู่ในฝันผม (บวกกับคิดได้ว่าเมื่อคืนดูหนังไม่ได้เปิดเพลงฟัง) ผมสร้างมันขึ้นเองในฝัน
-----หลังจากที่มั่นใจนักว่าจะออกจากฝันไปได้ ผมคิดหาทางตื่นต่อไป ผมพยายามมองหาอะไรที่อยู่นี่ ที่สามารถทำให้ผมตื่นได้ แต่ถ้าใช้ของที่อยู่ในฝันก็อาจจะกลับมาติดอยู่ในฝันอีกก็ได้ ทันใดนั้น
ฮืด.....ฮืด......ฮืด....... แป๊ก!----
นั้นมันเสียงอะไรกัน ผมมองหาสิ่งต่างๆรอบตัว ก็ไม่เห็นมีอะไรที่สามารถทำให้เกิดเสียงนี้ได้ ผมคิดๆแล้วก็อยากรู้ว่า เสียงนี้คือเสียงอะไร ต้นกำเนิดอยู่ไหน
ผ่านไปครู่นึงผมยังหาต้นต่อเสียงไม่เจอ แล้วเสียงก็ไม่ได้เกิดตลอดเสียงมันหายไปพักนึงก่อนที่จะ
ฮืด.....ฮืด.....ฮืด..... แล้วก็แป๊ก!
หรือว่าเสียงนี้ไม่ได้อยู่ในความฝัน ผมคิดเพียงสิ่งเดียวคือเสียงนี่คืออะไร มันมาจากไหน ผมจะไปหามัน....
ผมเดินไปที่ประตูอีกครั้งเปิดมันออก รอตรงที่ผา รอ รอ และ รอ จนกระทั้ง" ฮืด............." ผมกระโดดจากหน้าผาไป ใช่แล้วมันค่อยๆมืดลงอีกครั้งแต่ผมก็ยังไม่ลืมตาขึ้น เสียง ฮืด ที่สองก็ตามมา " ฮืด............."
ผมยิ่งสงสัยไปใหญ่ว่าเสียงนี่คืออะไร
แล้ว ฮืด ที่สาม " ฮืด..................."
----------------- แป๊ก! ------------------
ผมสดุ้งขึ้นพร้อมหัวใจที่เต้นแรงมาก เหมือนกำลังตกจากหน้าผา เหงื่อบนที่นอน และลมที่พัดจากพัดลมที่ตั้งอยู่ตรงปลายเท้า ผมหันหน้าอย่างเร็วไปยังต้นเสียงแป๊ก! นั้น ผมกับอดยิ้มไม่ได้ มันคือ
"ตู้เย็นงั้นหรอ ฮ่าๆ" จริงเลยเชี่ยว
ผมมั่นใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน และผมตื่นแล้ว
____________จบ_______________
ขอบคุณที่อ่านมาถึงจุดนี้ ผมได้ไปหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น คือการปลุกตัวเองไม่ตื่น ได้ข้อมูลมาคร่าวๆ
ว่า "เกิดจากการที่ เราพักผ่อนน้อย ร่างกายเหนื่อยล่า แต่ว่า จิตของเรามีความพร้อมที่จะตื่นแล้ว ทำให้จิตต้องให้ความคิดแก้ไข หาทางออก อยู่ในความฝันนั้นในขนาดที่ร่างกายยังไม่พร้อมที่จะตื่น"
สุดท้ายแล้วมันคือประสบการณ์การฝันที่แปลกใหม่
และไม่จะเป็นต้องเชื่อ อ่านเพื่อความสนุก ผมเพียงมาแบ่งบันประสบการณ์ และขอให้ทุกท่านมีความสุขขณะฝันทุกคืน