รู้สึกว่ามีแต่คนพยายามเข้าใจ ต่อให้เอาแต่ใจ พูดจาไม่ค่อยเข้าใจมึนๆ ก็มีคนพยายามฟังจนเข้าใจ พยายามอธิบาย ไม่มีใครกล้าหักหน้า มีแต่คนถนอมน้ำใจ ไม่มีความขัดแย้ง รู้สึกมีความสุขมากครับ

เอาเป็นว่าถ้ามีอำนาจ ต่อให้ชีวิตมีปัญหายังไง มีแต่คนเสนอตัวให้คำแนะนำ มีแต่คนพยายามอธิบาย พยายามใส่ใจเรา จนเรียกว่ามีปัญหายังไง ก็มีแต่คนเข้ามาช่วยแก้ปัญหาให้

พอไม่มีอำนาจ ไม่มีใครเขาใส่ใจ ไม่มีใครถนอมน้ำใจ เวลามีปัญหาไม่มีใครสนใจ พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องมึนๆ ก็เรื่องของคุณปล่อยให้มึนไป

ไม่ได้พูดเรื่องใช้อำนาจในทางที่ผิด แต่จะสื่อว่าแค่มีอำนาจเฉยๆ ก็มีแต่เรื่องดีดีเข้ามาในชีวิต มีปัญหาก็มีคนพยายามรับฟัง เข้าใจ ซึ่งต่างจากตอนไม่มีอำนาจเลย

ขอความเห็นกรณีนี้หน่อยครับ คิดว่าเป็นเรื่องดีไหม สำหรับการมีอำนาจ