เราเป็นนักเรียน ชีวิตเราคือพ่อแม่แยกทางกัน เรามีลูกพี่ลูกน้องคนนึง ด้วยความที่แม่ของน้องเลี้ยงน้องแบบคุณหนู อยากได้อะไรก็ต้องได้ เราเลยต้องตามใจน้องทุกอย่างจนบางครั้งมันมากไปเรื่องบางเรื่องเราต้องเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด ที่บ้านจะว่าแต่เรา น้องไม่ผิดเลย น้องทำตัวเหมือนเด็กอนุบาลทั้งๆที่ห่างกับเราปีเดียว ตามเราไปทุกที่ คอยสั่งเราจนเราเหมือนทาส มีเรื่องกับเพื่อนเราตลอด ถามว่าทำไมเราถึงยอมเพราธงแม่น้องจะด่าเราถ้าน้องมีเรื่องไปฟ้องแม่จากนั้นย่าก็จะด่าเราอีก บางครั้งเรารู้สึกว่ามันเยอะไป มันบ่อยไป เราเริ่มเก็บตัว ไม่คุยกับใคร ต่อต้านน้องอย่างชัดเจน เราลองดูข้อมูลโรคซึมเศร้า เราตรงเยอะมาก เพื่อนแนะนำให้ไปหาจิตแพทย์ แต่คนที่บ้านบอกไร้สาระ มีบางครั้งที่เราขึ้นไปเรียนชั้น7 อยู่ดีๆเราก็อยากรู้ว่าตกลงไปจะตายมั้ยหรือจะเจ็บมากรึเปล่า เราเริ่มกลัวความคิดตัวเองแล้ว เราควรทำยังไง.