เป็นคนที่เดินทางด้วยรถยนต์เป็นส่วนใหญ่
แต่เมื่อผ่านสถานีรถไฟที่ทำให้รู้สึกว่าน่าไปดูหน่อยนะ
จึงเป็นที่มาของการเก็บสะสมภาพสถานีรถไฟต่าง ๆ ไว้
สถานีรถไฟศาลาแม่ทา ตั้งอยู่ในอำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน
คิดถึงสมัยเรียนหมอฟัน มีคนไข้ทำฟันปลอมทั้งปากอยู่แม่ทา แถวตลาดข้างสถานีรถไฟ
ใส่ฟันเสร็จคนไข้ไม่ไปเช็คเพราะไม่มีปัญหาอะไร หมอต้องซ้อนมอเตอร์ไซด์มาตามไปเช็ค ไม่งั้นเรียนไม่จบ
อำเภอแม่ทา ป่าซาง และลำพูน คนส่วนใหญ่ของเป็นคนยอง สำเนียงยอง
เป็นคนไทลื้อ สิบสองปันนา ที่อพยพมาอยู่เมืองยอง แขวงเมืองพนาค แคว้นรัฐฉานของพม่า
ทางเหนือของเชียงใหม่ , แม่ฮ่องสอน และ ตะวันตกของเชียงราย
สมัยพระเจ้ากาวิละเก็บผักใส่ซ้าเก็บข้าใส่เมือง ... ไปเทครัวผู้คนเมืองยองให้เป็นข้าใส่เมือง ให้เข้ามาตั้งถิ่นฐานในเมืองลำพูน
เทครัวคือเป็นการอพยพผู้คน ที่มีการนำมาทั้งระบบของเมือง
อันประกอบด้วยเจ้าเมือง บุตร ภรรยา ญาติพี่น้อง ขุนนาง พระสงฆ์ ผู้นำท้องถิ่นระดับต่าง ๆ ตลอดจนไพร่พลจำนวนมาก
คนยองลำพูนบ้างก็ได้ไปตั้งหลักแหล่งลงไปตามลำน้ำกวงถึงป่าซาง
บ้างก็วกขึ้นไปต่อตามลำน้ำทา ตั้งชื่อหมู่บ้านขึ้นต้นด้วยคำว่าทา โดยมีอำเภอแม่ทาเป็นอำเภอหลัก
ตอนเด็ก ๆ ชั่วงซัมเมอร์จะขึ้นรถไฟไปเวเคชั่นที่บ้านคุณย่าที่ลำปาง
ถึงสถานีนี้แม่จะซื้อข้าวเหนียวมักห่อด้วยใบตองตึง น้ำพริกกะปิใส่ควักใบตอง ... ควักแปลว่ากระทง เล็ก ๆ ด้วยมั้งที่สถานีนี้
และแวะสถานีรถไฟทาชมภู ... อยู่ที่ตำบลทาปลาดุก ... ซื้อไก่สีแดงน่าจะเป็นไก่ทอด นั่งกินบนรถไฟ หากช่วงเทศกาลสะพานขาวทาชมภูปัจจุบันก็เห็นเขาทำไก่แดงขายอยู่นะคะ
ไปถึงสถานีขุนตานล้างปากด้วยอ้อยควั่นพอดี
ไปแวะสองครั้ง ครั้งแรกยังไม่ได้เปลี่ยนหมอนไม้เป็นหมอนซีเมนต์
บันทึกไว้เมื่อ 21 พฤศจิกายน 2554 และ 26 สิงหาคม 2558
*
ชะเง้อสถานีรถไฟตามรายทาง ... สถานีศาลาแม่ทา