ผมอายุ 18 ปี ขึ้นมหาลัยปี 1 ที่ ม.รัฐชื่อดังแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ผมจบจากโรงเรียนมัธยมเล็ก มีนักเรียนทั้งหมด 500 กว่าคน
โรงเรียนที่ผมจบมาไม่ใช่โรงเรียนประจำจังหวัด ไม่ใช่โรงเรียนประจำอำเภอ เป็นแค่โรงเรียนประจำตำบล แค่นั้น
มัธยมปลายผมเรียนสายวิทย์-คณิต ชั้นนึงรุ่นผมมีแค่ 4 ห้อง วิทย์-คณิต 2 ห้อง (ผมอยู่ห้อง2) และศิลป์-ภาษา 2 ห้อง
ผมไม่ใช่คนเรียนเก่งอะไร หัวกลางๆ รร.ผมส่วนใหญ่บ้านฐานะไม่ค่อยดีกัน แว้นสก๊อย
ม.6 ทุกคนในห้องผมมีทั้งหมด 27 คน
เพื่อนในห้องผมมี 18 คน ต่อ ปวส. (วิทยาลัยเทคนิค , วิทยาลัยการอาชีพ) แถวบ้าน
ม.เอกชน 1 คน , ราชภัฏ 1 คน , วิทยาลัยพยาบาล 2 คน , ม.รัฐ 1 คน (คือผม)
และไม่เรียนต่อ 4 คน
ห้องอื่นๆ ส่วนใหญ่ ต่อ ปวส.กันค่อนชั้นเรียน ยกเว้น ห้อง 1 ส่วนใหญ่จะเข้ามหาลัยกัน
เมื่อปีที่แล้ว ผมได้ไปคุยกับเพื่อนในห้องเรื่องที่จะเรียนต่อ ม.6 ดูเหมือนแทบไม่มีใครสนใจ แต่ห้อง 1 นี้ ว่างๆส่วนใหญ่เห็นเตรียมอ่านสอบ GAT PAT กันแล้ว แต่ก่อน 2-3-4 ไม่สนใจอะไรเลย
ม.6 เทอมแรก ม.6 เทอมสอง ผมกลับมาจาก รร. ผมก็ติว แกทแพท แทบทุกวัน หลายคนในห้องถามแต่ผมว่า แกทแพท คืออะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คือกูเกิ้ลก็มีน่าจะค้นหากันเองได้นะ และผลสอบแกทแพทผมออกมา แกทเชื่อมโยง ผมได้เต็ม 150 😂 แต่แกทอิ๊ง และแพท ผมไม่ขอบอกคะแนนนะครับ
ผมเกรดรวม ม.ปลาย ได้แค่ 3.01 เอง เพื่อนห้องผมหลายคนเกรด 3.50 อัพ แต่ไม่สนใจที่จะเรียนต่อมหาลัยกันเลย ขนาดเรียนสายวิทย์-คณิตกันมา
สุดท้ายก็ต่อวทยาลัยใกล้บ้าน ซึ่งวุฒิ ม.ปลายที่เพื่อนผมเรียนกันมา มันเสียเปล่ามาก
ครูแนะแนวโรงเรียนผม ไม่ค่อยให้ความสนใจที่จะแนะนำ มหาลัยรัฐ ส่วนใหญ่ก็วิทยาลัยใกล้บ้าน ม.เอกชน ม.ราชภัฏ
ผมอยู่หอใน อยู่กับเมทอีก 3 คน ผมก็ได้คุยกับเมท และก็ได้คุยกันเรื่องแกทแพท เมทผมแต่ละคนคือจบมาจาก รร.ใหญ่ๆ รร.ประจำจังหวัด
เมทผมบอกว่า ทุกคนในห้องเรียนเขาสอบแกทแพทกันหมดทุกคน แต่ทำไม รร.ผมไม่เป็นอย่างนั้น
ผมเคยถามเพื่อน รร.เก่า ม.ปลาย ทำไมไม่มาต่อมหาลัย มันบอกว่า ต้นทุนชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน
ผมเองฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ดีเลย แต่ผมก็กู้ กยศ.
ผมมองว่าเรื่องนี้ เป็นความเหลื่อมล้ำเพราะเด็กชนบท ขาดโอกาสที่จะเรียนต่อมหาลัยสูงมาก แต่เด็กรร.ใหญ่ๆ มีโอกาสที่จะเรียนต่อมหาลัยสูงมากกว่า
แต่ผมก็ไม่แน่ใจ ว่าเรื่องแบบนี้ มันเป็นความเหลื่อมล้ำอย่างเดียวไหม หรือเป็นเพราะตัวของเด็กเองที่ไม่สนใจเรื่องการศึกษา
เรื่องการเรียนต่อหลังจบ ม.ปลาย ที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ มันเป็นเพราะความเหลื่อมล้ำ หรือตัวของเด็กเอง
โรงเรียนที่ผมจบมาไม่ใช่โรงเรียนประจำจังหวัด ไม่ใช่โรงเรียนประจำอำเภอ เป็นแค่โรงเรียนประจำตำบล แค่นั้น
มัธยมปลายผมเรียนสายวิทย์-คณิต ชั้นนึงรุ่นผมมีแค่ 4 ห้อง วิทย์-คณิต 2 ห้อง (ผมอยู่ห้อง2) และศิลป์-ภาษา 2 ห้อง
ผมไม่ใช่คนเรียนเก่งอะไร หัวกลางๆ รร.ผมส่วนใหญ่บ้านฐานะไม่ค่อยดีกัน แว้นสก๊อย
ม.6 ทุกคนในห้องผมมีทั้งหมด 27 คน
เพื่อนในห้องผมมี 18 คน ต่อ ปวส. (วิทยาลัยเทคนิค , วิทยาลัยการอาชีพ) แถวบ้าน
ม.เอกชน 1 คน , ราชภัฏ 1 คน , วิทยาลัยพยาบาล 2 คน , ม.รัฐ 1 คน (คือผม)
และไม่เรียนต่อ 4 คน
ห้องอื่นๆ ส่วนใหญ่ ต่อ ปวส.กันค่อนชั้นเรียน ยกเว้น ห้อง 1 ส่วนใหญ่จะเข้ามหาลัยกัน
เมื่อปีที่แล้ว ผมได้ไปคุยกับเพื่อนในห้องเรื่องที่จะเรียนต่อ ม.6 ดูเหมือนแทบไม่มีใครสนใจ แต่ห้อง 1 นี้ ว่างๆส่วนใหญ่เห็นเตรียมอ่านสอบ GAT PAT กันแล้ว แต่ก่อน 2-3-4 ไม่สนใจอะไรเลย
ม.6 เทอมแรก ม.6 เทอมสอง ผมกลับมาจาก รร. ผมก็ติว แกทแพท แทบทุกวัน หลายคนในห้องถามแต่ผมว่า แกทแพท คืออะไร
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผมเกรดรวม ม.ปลาย ได้แค่ 3.01 เอง เพื่อนห้องผมหลายคนเกรด 3.50 อัพ แต่ไม่สนใจที่จะเรียนต่อมหาลัยกันเลย ขนาดเรียนสายวิทย์-คณิตกันมา
สุดท้ายก็ต่อวทยาลัยใกล้บ้าน ซึ่งวุฒิ ม.ปลายที่เพื่อนผมเรียนกันมา มันเสียเปล่ามาก
ครูแนะแนวโรงเรียนผม ไม่ค่อยให้ความสนใจที่จะแนะนำ มหาลัยรัฐ ส่วนใหญ่ก็วิทยาลัยใกล้บ้าน ม.เอกชน ม.ราชภัฏ
ผมอยู่หอใน อยู่กับเมทอีก 3 คน ผมก็ได้คุยกับเมท และก็ได้คุยกันเรื่องแกทแพท เมทผมแต่ละคนคือจบมาจาก รร.ใหญ่ๆ รร.ประจำจังหวัด
เมทผมบอกว่า ทุกคนในห้องเรียนเขาสอบแกทแพทกันหมดทุกคน แต่ทำไม รร.ผมไม่เป็นอย่างนั้น
ผมเคยถามเพื่อน รร.เก่า ม.ปลาย ทำไมไม่มาต่อมหาลัย มันบอกว่า ต้นทุนชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน
ผมเองฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ดีเลย แต่ผมก็กู้ กยศ.
ผมมองว่าเรื่องนี้ เป็นความเหลื่อมล้ำเพราะเด็กชนบท ขาดโอกาสที่จะเรียนต่อมหาลัยสูงมาก แต่เด็กรร.ใหญ่ๆ มีโอกาสที่จะเรียนต่อมหาลัยสูงมากกว่า
แต่ผมก็ไม่แน่ใจ ว่าเรื่องแบบนี้ มันเป็นความเหลื่อมล้ำอย่างเดียวไหม หรือเป็นเพราะตัวของเด็กเองที่ไม่สนใจเรื่องการศึกษา