ถามแบบจริงจังนะครับ
ผมรู้จักผู้หญิงคนนึงมาสักพักแล้ว
เธอเป็นสาวไทยรุ่นน้องผม เราเป็นเพื่อนกันอยู่
เราคุยกันแบบพี่น้อง เธอเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก
ยังไม่เชิงชอบ แค่สนใจเฉยๆ
คุยกันแค่เรื่องทั่วๆไป: ชีวิต เรียน งาน กีฬา etc.
เธอมีแฟนเป็นหนุ่มฝรั่ง ผมจึงไม่เคยแสดงออกว่าผมสนใจ
และผมเองก็ยังไม่คิดจะมีแฟน อย่างน้อยก็ในขณะนี้

ผมเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยในอเมริกา
แต่ชีวิตเด็กนอกไม่ง่ายอย่างที่ท่านทราบ
อย่างน้อยก็สำหรับผม
ผมเรียนไม่เก่ง แต่ไม่เรียนก็ไม่มีอนาคต
ถ้าผมไม่ทำงาน ก็ยังชีพตัวเองไม่ได้
เรียนก็ยากshipหาย ทำงานก็ยุ่ง
ต้องดูแลชีวิตตัวเอง,ครอบครัว และเก็บเงินสร้างอนาคตอีก
แค่สิ่งเหล่านี้ก็แทบทำให้ไม่มีเวลาส่วนตัวแล้วครับ
ตราบใดที่ยังไม่ได้ใบปริญญา ผมก็ยังไม่คิดจะมีแฟนเด็ดขาด
ไม่ได้คุยจีบหว่านเสน่ห์เชิงชู้สาวกับใครทั้งนั้น
(เพราะสาวไทยในเมืองมหาวิทยาลัยผมนั้น แทบจะนับคนได้)

ไม่เคยส่อง IG แบบพวกสอดรู้ชาวบ้าน
หรือกดไลค์และเม้นท์อะไรพร่ำเพรื่อสักนิด
ผมไม่ใช่เกย์ สนใจเพศตรงข้ามคงไม่ผิดปกตินะ
แต่ก็ไม่คิดจะรุกล้ำขอบเขตพี่น้อง ถ้าเธอไม่โสด
แต่คนดีๆสวยๆแบบนี้ นานๆถึงจะมี
ที่สำคัญ:สาวไทยในสังคมมหาลัยที่แทบจะไม่มีคนไทย
แทบจะหาไม่มีในเมืองมหาวิทยาลัยของผม
(รหัสไปรษณีย์ 95616)

ผมเลยคิดว่า ผมจะใช้ชีวิตประจำวันในแบบของผมต่อไป
ทำตัวตามปกติ ตั้งใจเรียนและเก็บเงินไปเรื่อยๆจนบรรลุเป้า
เพราะที่กล่าวมานั้นก็แทบจะล้นมือแล้ว
และเป้าหมายในอนาคตนั้นสำคัญกว่า
หากวันนึงโชคดี ถ้าเธอกลับมาโสด(ไม่ได้แช่งนะครับ)
ถึงค่อยจีบอย่างเป็นทางการ
ผมจะเฝ้ารอห่างๆแบบไม่คาดหวังแบบนี้จนกว่าจะเรียนจบ
แล้วค่อยจีบน้องเขาอย่างเป็นทางการ เพื่อนๆคิดว่าไงครับ?
การรอคอยใครคนนีงแบบไม่คาดหวังและก้าวก่าย
มันผิดศีลธรรมหรือไม่ครับ?
เพื่อนๆคนไหนเคยรอผู้หญิงที่ชอบ
จนเขาเลิกกับแฟน(ที่ไม่ใช่สามีนะ)
แล้วค่อยจีบบ้างมั้ยครับ
ขอบคุณครับ

หากเธอยังมีแฟนอยู่ในวันที่ผมเรียนจบ
ก็จะตัดใจแบบแมนๆและจีบคนอื่นแทนครับ
ตราบใดที่เธอมีแฟนอยู่ ผมจะไม่เข้าไปยุ่งเด็ดขาด